Αναζήτηση
Ολοένα και συχνότερα η πραγματικότητα μοιάζει με παρωδία και η παρωδία με πραγματικότητα. Στην πολιτική ιδίως σκηνή, καθώς και στο απέραντο και άναρχο Διαδίκτυο, δύσκολο πλέον να διακρίνεις ποιος σοβαρολογεί, ποιος αστειεύεται, ποιος διατελεί σε ψυχασθενικό παραλήρημα και ποιον απλώς τον πνίγει το δίκιο του.
Διόλου παράξενο συνεπώς που όταν έμαθα πως –με παρέμβαση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων –λογοκρίθηκε το «Χτύπα σαν άντρας!» της Αντζελας Δημητρίου δυσκολεύτηκα να πιστέψω ότι επρόκειτο για αληθινή είδηση και όχι για ευφάνταστη πλάκα. «Δηλαδή τι;» αναρωτήθηκα αποσβολωμένος μόλις βεβαιώθηκα σχετικά με το πρώτο. «Θεώρησαν οι θεματοφύλακες της γυναικείας απελευθέρωσης ότι η Λαίδη προτρέπει πασχαλιάτικα τους άντρες να ξυλοφορτώνουν τις συντρόφους τους; Φοβήθηκαν ότι ένας –ένας έστω! –Ελληνας θα παρεξηγήσει το μήνυμα της διαφήμισης κι αντί να τρέξει να ψωνίσει από το γιγάντιο παιχνιδάδικο θα μεταμορφωθεί σε βάναυσο αρσενικό;». «Μπορεί απλώς να βρήκαν το φιλμάκι κακόγουστο» μου είπε μια φίλη. «Το γούστο στις δημοκρατίες δεν κρίνεται από τα δικαστήρια» της απάντησα.
Αφού μας έσωσε από την Αντζελα, η Γραμματεία Ισότητας αναμενόμενο ήταν να πάρει φόρα. Να γίνει ακόμα πιο αδέκαστη, ακόμα πιο μαχητική. Επόμενος στόχος της, το σποτάκι υπέρ της αιμοδοσίας σε ευρηματική σκηνοθεσία Αργύρη Παπαδημητρόπουλου, με πρωταγωνιστή έναν από τους πιο προικισμένους ηθοποιούς μας, τον Μάκη Παπαδημητρίου.
Τι δείχνει το βίντεο; Μια παρέλαση στερεοτύπων στην πλέον υπερβολική, φανταχτερή εκδοχή τους. Τον ατρόμητο πυροσβέστη, τον παιδαρά ναυαγοσώστη, τον γοητευτικό γιατρό με το τετράγωνο πιγούνι και τους γκρίζους κροτάφους να διεκπεραιώνουν τους αναμενόμενους ρόλους τους. Εκείνος όμως που κάνει στο τέλος τη διαφορά, εκείνος που με μια του κίνηση σώζει τρεις ζωές, είναι ο απλός, καθημερινός, άσημος άνθρωπος. Ο εθελοντής αιμοδότης. Εκείνος είναι ο ήρωας της μικρής ιστορίας.
Τι είδαν και εξεμάνησαν στη Γραμματεία Ισότητας και στην Ενωση Νοσηλευτών; Σεξιστικά πρότυπα, ισχυρά αρσενικά, υποταγμένα θηλυκά, σοβινιστικά μηνύματα εναντίον των νοσηλευτριών και των γυναικών γενικώς. «Δεν φορούν», λέει, «οι επαγγελματίες της υγείας κόκκινα εσώρουχα!». Χαίρω πολύ. Ούτε οι πυροσβέστες στην Ελλάδα σώζουν γατάκια, όπως παρουσιάζεται στην αρχή του βίντεο. Θα έπρεπε άραγε και η Πυροσβεστική μας Υπηρεσία να παρεξηγηθεί καθώς τη δείχνουν να σπαταλά χρόνο και ενέργεια σε ασήμαντες αποστολές;
Η πολιτική ορθότης δεν αποτελεί εγχώριο προϊόν. Πρωτοφύτρωσε πριν από δεκαετίες στην Αμερική ως όψιμη παραφυάδα του πουριτανισμού. Καταρχήν, αποστολή των «πολιτικά ορθών» είναι να εκκαθαρίσουν τη γλώσσα από διατυπώσεις που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ρατσιστικές. Πήραν, για παράδειγμα, τη γομολάστιχα και έσβησαν τη λέξη «αράπης» από τα μυθιστορήματα του Μαρκ Τουέιν. Εισήγαγαν στην καθομιλουμένη την έκφραση «significant other» – «σημαντικός έτερος» εξοβελίζοντας το «σύζυγος» ή «συνοδός» που θα μπορούσε να προσβάλει τα ανύπανδρα και τα ομόφυλα ζευγάρια. Εφτασαν σε σημείο να αμφισβητήσουν το γένος του Θεού. Γιατί να προτάσσουμε το άρθρο «ο» και όχι το άρθρο «η» όταν αναφερόμαστε στον –με συγχωρείτε -, στον/στη Δημιουργό;
Πολλοί, εννοείται, πήραν την πολιτική ορθότητα στο ψιλό. «Η Χιονάτη και οι εφτά άντρες εναλλακτικού αναστήματος» είναι από τα αστειάκια που κυκλοφόρησαν. Ο Φίλιπ Ροθ, ωστόσο, στο πολυβραβευμένο μυθιστόρημά του «Το ανθρώπινο στίγμα» δείχνει σε τι διαστρέβλωση της πραγματικότητας μπορεί να οδηγήσει η εκκαθάριση της γλώσσας. Πόσο θυμίζει το ιδίωμα των πολιτικά ορθών την εφιαλτική καθεστωτική διάλεκτο στο «1984» του Τζορτζ Οργουελ.
Αντί να φρίττει η Γραμματεία Ισότητας με το σποτ του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου, ας ενισχύσει η ίδια όσο μπορεί την εθελοντική αιμοδοσία.
Αντί να ξιφουλκεί εναντίον της Αντζελας Δημητρίου, ας πληροφορήσει τον κόσμο ότι τα παιχνίδια και τα ρούχα που πωλούνται σε εξευτελιστικές τιμές αποτελούν συνήθως προϊόντα παιδικής εργασίας. Εκτός και αν ειλικρινά πιστεύει πως το να χτυπάς το αβγό σου σαν άντρας είναι χειρότερο από το να καταναλώνεις ό,τι φτιάχνουν ανήλικοι, οι οποίοι επιβιώνουν με μισό δολάριο την ημέρα!
