Στο γραφείο του Σταύρου Δήμα υπάρχει σε έναν τοίχο κορνιζαρισμένο ένα ολοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ» με τίτλο «Αγιε Επίτροπε, κάνε το θαύμα σου» από το μακρινό πια 2005. Ηταν η εποχή που ο Δήμας ήταν επίτροπος στην Ευρωπαϊκή Ενωση και δέχθηκε στο γραφείο του στις Βρυξέλλες δύο υπουργούς της τότε κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή. Ο Προκόπης Παυλόπουλος και ο Θοδωρής Ρουσόπουλος βρέθηκαν εκεί για να υπερασπιστούν τον διαβόητο νόμο για τον βασικό μέτοχο, η τύχη του οποίου είναι γνωστή, και μπρος στην απελπισία τους ζήτησαν τη βοήθεια του Δήμα, αλλά δεν κατάφεραν κάτι. Ο νόμος εκείνος, που υποτίθεται ότι έγινε για να χτυπήσει την πολυθρύλητη διαπλοκή, κατέπεσε διότι ήταν ευθέως αντίθετος με το ευρωπαϊκό δίκαιο και επ’ αυτού θαύματα δεν γίνονται, όπως έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται και η παρέα που κυβερνά σήμερα τον τόπο.

Η κυβέρνηση Καραμανλή είχε επενδύσει πρωτίστως επικοινωνιακά στη διαχείριση αυτής της υπόθεσης καθώς επί της ουσίας είχαν δημιουργήσει ένα νομικό έκτρωμα που δεν μπορούσε να λειτουργήσει. Ενας χαμηλόβαθμος υπάλληλος (έτσι αποκαλούσαν από την Αθήνα τον τότε γενικό διευθυντή) της Κομισιόν είχε προειδοποιήσει εγκαίρως την κυβέρνηση ότι αυτό που ετοίμαζε δεν μπορούσε να γίνει ανεκτό από τα αρμόδια όργανα. Η απάντηση όμως από την κυβέρνηση Καραμανλή ήταν πως δεν έχει σημασία τι λένε οι Βρυξέλλες, αρκεί που εσωτερικά είχε γίνει ντόρος και τρόμαξαν οι «νταβατζήδες».

Υστερα από χρόνια, μάλιστα, μάθαμε ότι ο τότε πανταχόθεν βαλλόμενος Θοδωρής Ρουσόπουλος, παρότι εμφανιζόταν υπερασπιστής εκείνων των διατάξεων, δεν ήταν ο πραγματικός εισηγητής και η δική του πρόταση ήταν εντελώς διαφορετική, αλλά από καθήκον είχε κλείσει το στόμα του, αν και αυτό του στοίχισε πολλαπλώς.

Σε άλλη εποχή σήμερα και στην αντίθετη κατεύθυνση, κάποιος από την παρούσα κυβέρνηση σφήνωσε μια ρύθμιση – πλυντήριο για τις οφσόρ υπουργών και βουλευτών στο πολυνομοσχέδιο με τα μέτρα. Μέχρι στιγμής μένει στο απυρόβλητο ο πραγματικός ή οι πραγματικοί ενδιαφερόμενοι που ευνοήθηκαν. Είναι όμως βέβαιο πως τη δουλειά τους την έκαναν ασχέτως της τραγελαφικής ρύθμισης που ακολούθησε και έφθασε στο άλλο άκρο παραβιάζοντας κατάφωρα το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Οι γνωρίζοντες, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, επιμένουν ότι αυτός ο νόμος με τη γενική απαγόρευση συμμετοχής σε εταιρείες δεν θα έχει καμιά τύχη καθώς είναι προκλητικά αντιευρωπαϊκός και νομικά πρόχειρος. Η σκοπιμότητα όμως υπερέχει της λογικής και της νομιμότητας για την παρούσα κυβέρνηση. Οταν ξεπερνά τον χυδαίο κυνισμό της και μετά αναγκάζεται να κάνει μια ακόμη αδέξια στροφή για να αποφύγει την πανωλεθρία, απλώς… βρέχει.

Η υπόθεση αυτή ωστόσο έχει αφήσει αποτυπώματα και δεν τελείωσε με την ψήφιση της ακραίας ρύθμισης που βλακωδώς προκάλεσε και σύγχυση στη δημοκρατική αντιπολίτευση. Τώρα άρχισε ένας νέος κύκλος που θα κλείσει με την (αργά ή γρήγορα ) αποκάλυψη εκείνων που κρύφτηκαν πίσω από την επιπόλαια νομοθέτηση και ελπίζουν σε θαύματα.

Τελευταία Νέα