Μια σοφτ αριστερή πολιτική η οποία θα καλύψει τα κενά που προκαλεί ο μνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ επιζητεί η Φώφη Γεννηματά για το ΠΑΣΟΚ και τη Δημοκρατική Συμπαράταξη.

Μια πολιτική που θα γέρνει προς τα αριστερά του ΠΑΣΟΚ χωρίς όμως να εγκαταλείπει τη φιλόδοξη στρατηγική για τη μεγάλη Κεντροαριστερά, που σήμερα συνδιαλέγεται και με τη Δράση! Δύσκολες ισορροπίες.

Παραμονές της ψήφισης του πολυνομοσχεδίου στη Βουλή η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε στους συνεργάτες της, την ώρα που εκείνοι εξερευνούσαν τις χιλιάδες σελίδες του νομοθετήματος: «Δεν ξέρω τι θα κάνουμε, στο τέλος όμως δεν θέλω να ψηφίσουμε καμία από τις τέσσερις μεγάλες ενότητες του νομοσχεδίου. Ούτε κόφτη ούτε φόρους ούτε κόκκινα δάνεια ούτε Ταμείο». Κάποιοι εξ αυτών απόρησαν και σχολίασαν: «Μα πώς γίνεται να μην ψηφίσουμε για τα περιφερειακά αεροδρόμια, για παράδειγμα, όταν πέρασαν αρχικώς από εμάς;». Κάπως έτσι από το σύνολο του νομοσχεδίου οι βουλευτές της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ψήφισαν μόνο δύο άρθρα.

Η Γεννηματά εμφανίζεται υπέρμαχος της θεωρίας της μεγάλης παράταξης της σοσιαλδημοκρατίας, οι εσωτερικές της ανησυχίες ωστόσο την ωθούν σε κάτι πιο σοσιαλιστικό. Για την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ υπάρχει ορατός ο κίνδυνος το επόμενο διάστημα ο Αλέξης Τσίπρας να επιχειρήσει να διεμβολίσει και τον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας. Η διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ και η αντιστοίχιση του κοινωνικού ΣΥΡΙΖΑ με τον κομματικό ΣΥΡΙΖΑ δεν αφήνουν αδιάφορη τη Χαριλάου Τρικούπη, που γνωρίζει ότι η μεγάλη δεξαμενή των ψηφοφόρων του σημερινού κυβερνώντος κόμματος βρισκόταν επί χρόνια σταθμευμένη στο ΠΑΣΟΚ. Επομένως τη συγκεκριμένη κατηγορία ψηφοφόρων δεν θα την ενοχλούσε μια ελαφρά μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ προς το Κέντρο, ιδίως όταν δεν της διαταράσσει αξιακά ζητήματα.

Η Γεννηματά ποντάρει στο γεγονός πως ο Αλέξης Τσίπρας είναι ακόμη σε μεγάλο βαθμό προσκολλημένος στο κόμμα, που γενικώς τον αποτρέπει από τη λογική των απότομων στροφών. Ωστόσο, η Κουμουνδούρου δεν αποτέλεσε εμπόδιο για την κυβερνητική συνεργασία με τους Ανεξάρτητους Ελληνες, κάτι που συνιστά μεγάλο άλμα προς τα δεξιά.

Το φλερτ και το bullying. Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει ενοχληθεί από το διαρκές φλερτ του Τζιάνι Πιτέλα και άλλων ευρωπαίων Σοσιαλδημοκρατών προς τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχει όμως πολλά περιθώρια κινήσεων και ως αποτέλεσμα υφίσταται σχεδόν υπομονετικά το bullying των ευρωπαίων Σοσιαλιστών. Οταν ο Μάρτιν Σουλτς ήρθε περίπου κρυφά στην Αθήνα και έκανε ένα σύντομο πέρασμα από το τρίγωνο Μαξίμου – Χαριλάου Τρικούπη – Σεβαστουπόλεως, ζήτησε από τη Φώφη Γεννηματά να σκεφθεί την πιθανότητα συμμετοχής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης στην κυβέρνηση Τσίπρα, πιθανότατα χωρίς τον Καμμένο. Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν ανταποκρίθηκε. Και βάσει της επιθετικής πολιτικής που ασκεί τους τελευταίους μήνες απέναντι στην κυβέρνηση δεν προτίθεται επ’ ουδενί να συμμαχήσει με τον Αλέξη Τσίπρα, «το δεξί χέρι του Σόιμπλε» όπως τον αποκάλεσε προσφάτως στη Βουλή.

Φιλική Αριστερά. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ βλέποντας το ενδεχόμενο των εκλογών να έχει απομακρυνθεί μετά το κλείσιμο της αξιολόγησης, θεωρεί ότι έχει αρκετό χρόνο για να ανασυντάξει τις δυνάμεις του κόμματός της. Με ή χωρίς Το Ποτάμι. Η γραμμή της κινείται στον άξονα μιας λάιτ Αριστεράς, φιλικής με τους ψηφοφόρους εκείνους που έχουν απογοητευτεί από τον ΣΥΡΙΖΑ και έχουν καταλήξει σε διαπιστώσεις του τύπου «όλοι το ίδιο είναι».

Θεωρητικά η στρατηγική της κατάληψης των δεξιών συνόρων του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και να αποφέρει αποτελέσματα. Το θέμα είναι όμως πόσο αποδεκτή γίνεται από το εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, που την ίδια στιγμή θέλει να συγκροτήσει το λεγόμενο προοδευτικό και μεταρρυθμιστικό μέτωπο στη χώρα. Η παρουσία του Κώστα Σημίτη στη Συνδιάσκεψη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης έδωσε και ουσία και στίγμα στην προσπάθεια για ευρύτερη συσπείρωση του κεντροαριστερού χώρου. Ενός χώρου που περιλαμβάνει κυρίως τις φιλευρωπαϊκές δυνάμεις και ικανοποιεί και μεγάλο κομμάτι της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ. Πρωτίστως δε τον πρώην πρόεδρο του κόμματος Βαγγέλη Βενιζέλο που τάσσεται σταθερά υπέρ ενός μεταρρυθμιστικού πόλου.

Από την άλλη, η λάιτ Αριστερά της Φώφης θα έχει οπωσδήποτε απέναντί της και το Κίνημα του Γιώργου Παπανδρέου, που από την πλευρά του διεκδικεί ακριβώς τον ίδιο πολιτικό χώρο. Η αδυναμία συμπόρευσης ΠΑΣΟΚ – Κινήματος απαλλάσσει από εσωτερικές αναταράξεις, προκαλεί ωστόσο πολιτικούς διαγκωνισμούς δεδομένου ότι ο Παπανδρέου έχει πει στους συνεργάτες του πως στις επόμενες εκλογές το ΚΙΔΗΣΟ θα κατέβει αυτόνομο.

Την ίδια ώρα, πάντως, η Επιτροπή Διαλόγου για την Κεντροαριστερά συνεχίζει τις συναντήσεις της σε μια προσπάθεια να βρει κοινούς προγραμματικούς τόπους, ανεξαρτήτως των παρεξηγήσεων που προκαλούνται σε επίπεδο κορυφής. Κι εκεί ωστόσο υπάρχουν προβλήματα. Για παράδειγμα, κάποιοι Πράσινοι αντέδρασαν έντονα στο γεγονός ότι η υποεπιτροπή οικονομικών ανατέθηκε σε εκπρόσωπο της Δράσης προκαλώντας προδιάθεση νεοφιλελεύθερης ατζέντας.