Η φωτεινή πλευρά των τραυματισμών

Δεν ξέρω ποιος το πρωτοείπε αυτό το περιβόητο «όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο»! Προσωπικά, πάντως, το έχω απορρίψει ως στάση ζωής εδώ και καιρό. Κι όταν το ξανάκουσα από κάποιους γνωστούς μου πρόσφατα, δεν μου πρόσφερε καμία παρηγοριά. Αφορμή, ο απρόσμενος τραυματισμός μου στο τελευταίο long run της προετοιμασίας μου για τον Ημιμαραθώνιο της Αθήνας (ένας αγώνας που αγαπώ και μου στοίχισε που δεν τον έτρεξα τελικά). Οι τραυματισμοί είναι μεγάλο ζόρι. Ο εφιάλτης κάθε δρομέα. Τελεία και παύλα. Συμβαίνουν όμως και μάλιστα συχνότατα, δυστυχώς. Κι εκτός από πόνο νιώθεις και απογοήτευση, πίκρα, λύπη, ίσως και θυμό. Χρειάζεται ψυχραιμία ωστόσο. Ο,τι έγινε έγινε. Κατ’ αρχάς αποδέξου το και μετά πάρ’ το αλλιώς! Υπάρχει και μια φωτεινή πλευρά σε αυτή την αναποδιά. Σου δίνεται η ευκαιρία για ενδιαφέρουσες σκέψεις, προβληματισμούς κι ενέργειες που πιθανότατα να μετατρέψουν τα εμπόδια σε εφόδια!

Ο τραυματισμός σε πάει πίσω. Δεκτό. Τι υπάρχει μπροστά όμως; Για σκέψου, για ποιο λόγο θέλεις να συνεχίσεις; Τι είναι αυτό που σου προσφέρει το τρέξιμο; Ποιοι είναι οι δρομικοί σου στόχοι; Πόση σημασία έχει για σένα η επίτευξή τους και γιατί; Τα ερωτήματα αυτά είναι ζωτικά και θα σε βοηθήσουν να θυμηθείς γιατί τρέχεις! Ανακάλυψε τις απαντήσεις και συντονίσου πάλι με αυτές. Ολο αυτό θα αναζωπυρώσει τη λαχτάρα σου για τρέξιμο, θα σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις πιο υπομονετικά τον τραυματισμό και να επανέλθεις με φρέσκια διάθεση και –γιατί όχι; –νέες προσδοκίες!

Κατά βάθος, τη θέλεις τη ρουτίνα σου. Οπότε ένας τραυματισμός που σε πετάει έξω από το πρόγραμμά σου και σε αναγκάζει να αλλάξεις μια σημαντική πλευρά της ζωής σου, τη δρομική, ενδεχομένως να σε πανικοβάλει αρχικά. Μετά αξίζει να συνειδητοποιήσεις πως είναι εντελώς μη ρεαλιστικό να μπορείς πάντα να ακολουθείς ένα πλάνο 100%. Κούραση, ξενύχτια, ασθένειες, τραυματισμοί, απρόοπτα –ευχάριστα ή μη –είναι μες στο παιχνίδι. Η ζωή «συμβαίνει» κι αυτό είναι απολύτως OK! Οι στόχοι και τα σχέδια φυσικά και χρειάζονται για να σε κρατούν σε εγρήγορση, μην ξεχνάς όμως πως πρόκειται για ιδεατές καταστάσεις που οφείλουν να προσαρμόζονται στις εκάστοτε συνθήκες. Ας είσαι ευέλικτος, ανοιχτός και χαλαρός στα νέα δεδομένα. Κι αν το πλάνο Α ναυάγησε, η αλφαβήτα έχει άλλα 23 γράμματα! Μην πτοείσαι!

Εφεξής αποφάσισε να αγνοείς κανόνες τύπου: οτιδήποτε κάτω από 10 χλμ. δεν είναι προπόνηση, οι διαλειμματικές πρέπει να είναι βασανιστήριο, τις Κυριακές υποχρεωτικά long run και άλλα τέτοια γραφικά. Αφησε το σώμα σου να σε οδηγεί. Δώσε του αυτό που πραγματικά χρειάζεται. Για να γίνει αυτό, όμως, θα πρέπει να μάθεις να το ακούς. Εννοείται πως η αφοσίωση στον στόχο και η θέληση είναι βασικές αρετές για τους δρομείς, αλλά το να αναγνωρίζεις τα όριά σου είναι πολύ σημαντικότερη. Υπάρχει μια πολύ λεπτή ισορροπία μεταξύ του εξαντλητικού «διαλύομαι» και του αποτελεσματικού «ζορίζομαι». Αξίζει να την ανακαλύψεις! Αφύσικο, παρατεταμένο αίσθημα κούρασης, έντονοι πόνοι, μικροτραυματισμοί… Το σώμα σου σε προειδοποιεί πως το παράκανες και πως χρειάζεσαι περισσότερη ξεκούραση. Μην παραβλέψεις τέτοια σημάδια. Οσο πιο συνειδητή, ειλικρινής κι ελεύθερη είναι η επικοινωνία του σώματος με το μυαλό σου τόσο πιο ουσιώδες κι αποτελεσματικό θα γίνεται και το τρέξιμό σου. Κι όσον αφορά τους τραυματισμούς, «σχεδόν πάντα είναι προσωρινοί», τονίζει ο Τζόζεφ Ποτς, αμερικανός προπονητής, «οπότε είναι μια θαυμάσια ευκαιρία προσωπικής αξιολόγησης και προόδου την οποία μπορείς να εκμεταλλευτείς δουλεύοντας το σώμα σου και διορθώνοντας συγκεκριμένες αδυναμίες του. Επανεντάξου, με τον ίδιο ζήλο και την ίδια υπευθυνότητα που έκανες προπόνηση!».

Ποιος είναι; Ο ίδιος σου ο εαυτός! Μάθε να αντιμετωπίζεις τους φόβους σου και τις δυσκολίες. Τόλμα τη μετατόπιση και δες τα πράγματα διαφορετικά. Αν θέλεις να προχωρήσεις περισσότερο, δοκίμασε τον διαλογισμό που όχι μόνο θα σε βοηθήσει να ξεπεράσεις ευκολότερα τον τραυματισμό και σε ψυχολογικό επίπεδο, αλλά θα σου προσφέρει σημαντική προσωπική πρόοδο σε τομείς όπως η συγκέντρωση, η αντοχή στον πόνο, η ψυχική δύναμη και ανθεκτικότητα και η διαχείριση του άγχους. Πολύτιμα στοιχεία όχι μόνο για την πορεία σου ως δρομέα, αλλά και για τη ζωή σου γενικότερα.