Μπρος – πίσω με τα περιφερειακά αεροδρόμια και μισές αλήθειες από την κυβέρνηση για το νέο υπερταμείο, τον τρόπο καταμερισμού των εσόδων του και τον κατάλογο των συμμετοχών που θα μεταβιβαστούν σε αυτό.

Την Παρασκευή η κυβέρνηση κατέθεσε νομοτεχνική βελτίωση, σύμφωνα με την οποία το 20% των εσόδων που θα εισπράττει ετησίως το Δημόσιο από την παραχώρηση των 14 αεροδρομίων στην ελληνογερμανική κοινοπραξία θα παραχωρείται στους εμπλεκόμενους δήμους. Αλλά η ρύθμιση που λέγεται ότι έγινε με απόφαση του ίδιου του Πρωθυπουργού προκάλεσε τη δυσαρέσκεια των θεσμών, καθώς ο νόμος του ΤΑΙΠΕΔ ορίζει ότι το σύνολο των εσόδων κάθε αποκρατικοποίησης κατευθύνεται στην εξυπηρέτηση του χρέους.

Στο παρά ένα λοιπόν της ψήφισης του νομοσχεδίου, χθες η διατύπωση άλλαξε, και σε μια προσπάθεια να γλυκάνει τα αφτιά των βουλευτών των 14 περιοχών η κυβέρνηση την επανακατέθεσε, με πιο χαλαρή διατύπωση, αφήνοντας υπό προϋποθέσεις ανοικτό το ενδεχόμενο να τεθεί σε ισχύ. «Οι ΟΤΑ μπορεί να επιχορηγούνται από τον προϋπολογισμό, πλέον της κανονικής επιχορήγησης, με ποσό ίσο με το 20% της ετήσιας αμοιβής που εισπράττει το Δημόσιο από καθεμία σύμβαση παραχώρησης. Οι δικαιούχοι δήμοι μπορεί να καθορίζονται με απόφαση του υπουργείου Οικονομικών».

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση επιχειρεί να πείσει με μισές αλήθειες ότι το υπερταμείο στο οποίο μπαίνει ως εγγύηση για το χρέος ένας τεράστιος αριθμός περιουσιακών στοιχείων δεν λειτουργεί εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων. Οταν όμως το υπουργείο Οικονομικών λέει ότι το 50% από τα έσοδα του Ταμείου θα αποδίδονται για την εξυπηρέτηση του χρέους και το άλλο 50% σε ανάπτυξη και επενδύσεις, δεν λέει όλη την αλήθεια. Στην πραγματικότητα, λιγότερα έσοδα από το 50% θα πάνε στην ανάπτυξη, καθώς σημαντικό μέρος του Ταμείου είναι το πρόγραμμα των 19 αποκρατικοποιήσεων του ΤΑΙΠΕΔ, οι εισπράξεις από το οποίο θα συνεχίσουν να κατευθύνονται κατά 100% στη μαύρη τρύπα του χρέους. Μόνο αφού αφαιρεθούν αυτά τα έσοδα, τότε θα κατανεμηθούν τα υπόλοιπα κατά 50% στο χρέος και κατά 50% στην ανάπτυξη.

Αδιευκρίνιστος επίσης για πολιτικούς προφανώς λόγους παραμένει ο κατάλογος με τις κρατικές επιχειρήσεις που θα μεταφερθούν στην Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών (ΕΔΗΣ), τη νέα θυγατρική του Ταμείου (πέραν των γνωστών έξι, δηλαδή ΟΑΣΑ, ΟΣΥ, ΣΤΑΣΥ, ΟΣΕ, ΟΑΚΑ και ΕΛΤΑ). Σε αυτό το μπλεγμένο κουβάρι που σκόπιμα το αφήνει έτσι η κυβέρνηση, χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της ΔΕΗ, της οποίας το Δημόσιο ελέγχει το 51%. Δεδομένου ότι το σχέδιο του ΤΑΙΠΕΔ δεν αλλάζει, το 17% παραμένει σε αυτό προς πώληση, ενώ στην ΕΔΗΣ θα μεταβιβαστεί το υπόλοιπο 34%. Το αυτό θα ισχύσει με ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ και άλλες επιχειρήσεις, πράγμα που επίσης αποκρύβει η κυβέρνηση.

Μάταια επίσης η κυβέρνηση επιχειρεί να πείσει ότι το ανώτατο επίπεδο λήψης αποφάσεων του Ταμείου βρίσκεται αποκλειστικά σε ελληνικά χέρια. Μπορεί στο νομοσχέδιο να χαρακτηρίζεται ως το «ανώτατο όργανο του νέου Ταμείου η Γενική Συνέλευση του βασικού μετόχου, που εκπροσωπείται από τον υπουργό Οικονομικών», αλλά οι αρμοδιότητές της δεν είναι και τόσο σημαντικές όσο θέλει να προβάλει η κυβέρνηση. Καταρχήν, ο υπουργός Οικονομικών δεν θα έχει λόγο στην εκλογή του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας, που θα ασκεί και το μάνατζμεντ. Τα μέλη του ΔΣ θα διορίζονται από το Εποπτικό Συμβούλιο, τρία από τα μέλη του οποίου θα τοποθετούνται από την ελληνική πλευρά και δύο από την Κομισιόν και τον ESM, μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος. Παράλληλα, ο υπουργός Οικονομικών θα εγκρίνει το στρατηγικό σχέδιο του Ταμείου, αλλά μόνο κατόπιν πρότασης του ΔΣ. Επίσης δεν θα έχει λόγο στα στρατηγικά σχέδια του ΤΑΙΠΕΔ και του ΤΧΣ, παρά μόνο στην ΕΤΑΔ και την ΕΔΗΣ.