Πόσο πιο εύκολα θα ήταν τα πράγματα αν η κοινή γνώμη ήταν χρυσόψαρο. Ως γνωστόν, τα χρυσόψαρα έχουν μνήμη που κρατάει ένα λεπτό. Μετά τα ξαναζούν όλα από την αρχή. Είναι προφανές ότι με αυτή τη λογική πολιτεύεται ο Πρωθυπουργός. Τα βιώνει όλα σαν να είναι πρώτη φορά. Σαν να μην έχει πει ποτέ τίποτε ξανά για αυτά. Ούτε αυτός ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το έργο «Η πρώτη μου φορά» παίχτηκε χθες στη Θεσσαλονίκη –αυτή τη φορά σε εκδοχή που αφορά τα ενεργειακά. Ο Αλέξης Τσίπρας είπε τα απολύτως αυτονόητα για τον αγωγό ΤΑP σε ό,τι αφορά και τη γεωπολιτική του σημασία και τη συμβολή του στην ανάπτυξη και τη σημασία που έχει για την απασχόληση. Το 2013, βέβαια, όταν εξαπέλυε μύδρους κατά του έργου, η Ελλάδα ήταν μια άλλη χώρα.

Ασφαλώς, είναι προτιμότερο να αναγνωρίζει ο Πρωθυπουργός την πραγματικότητα από το να συνεχίσει ο ΣΥΡΙΖΑ να λειτουργεί εξίσου καταστροφικά ως κόμμα εξουσίας, όπως συνέβαινε όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Επειδή όμως ο TAP και το αζερικό αέριο είναι ένα μόνον από τα πολλά συμπτώματα πολιτικής μεταστροφής –μεταστροφής που συντελέστηκε αφού η χώρα έχασε πολύτιμο χρόνο και η οικονομία τη φόρα που είχε πάρει –καλό θα ήταν οι κυβερνώντες να πάψουν να συμπεριφέρονται λες και το ακροατήριο πάσχει από αμνησία.

Ακόμη καλύτερο θα ήταν να υπάρξει μια συνολική παραδοχή των λαθών –ένα mea culpa –και μια επίσημη επιβεβαίωση της αλλαγής πορείας. Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε βάση επανεκκίνησης. Αλλά και σταθερό έδαφος για να υπάρξει, επί ορισμένων έστω θεμάτων πολιτικής, η συναίνεση των άλλων κομμάτων την οποία επιζητούν διακαώς για λογαριασμό της κυβέρνησης όσοι την αβαντάρουν εξ Εσπερίας.

Τελευταία Νέα