Πλέον εκατόν ενενήντα πέντε χώρες έχουν συμφωνήσει να βάλουν όρια στην υπερθέρμανση του πλανήτη και να μειώσουν σημαντικά το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Πρόκειται για πολύ σημαντική συμφωνία, αλλά από μόνη της δεν είναι αρκετή.

Η οικονομική ανάπτυξη δημιουργεί μεγάλες προκλήσεις καθώς η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης δημιουργεί τεράστιες νέες ανάγκες για ενέργεια. Για τον λόγο αυτόν χρειάζεται βελτίωση της παραγωγικότητας της ενέργειας που θα φτάνει τουλάχιστον το 3% σε ετήσια βάση. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να γίνουν τεράστιες προσπάθειες σε εθνικό επίπεδο. Ακόμη και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν φτάνουν από μόνες τους για να αντιμετωπιστούν όλες οι προκλήσεις. Για παράδειγμα, οι επίγειες και εναέριες μεταφορές βασίζονται εξ ολοκλήρου στα υγρά καύσιμα και αποτελούν το 30% των παγκόσμιων αναγκών σε ενέργεια. Επομένως τα ορυκτά καύσιμα θα εξακολουθούν να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο. Η πρόκληση είναι το πώς θα εκπονήσουμε ένα οικονομικό σχέδιο ώστε να καλυφθούν οι συνεχώς αυξανόμενες ενεργειακές ανάγκες χωρίς να καταστραφεί ο πλανήτης. Για τον λόγο αυτόν χρειάζεται συνεργασία μεταξύ των κυβερνήσεων, των εταιρειών στερεών και υγρών καυσίμων και των εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην παραγωγή νέων μορφών ενέργειας. Σημαντική ακόμη είναι η συμπεριφορά των ίδιων των καταναλωτών που καθορίζει τη ζήτηση σε ενέργεια.

Παρά τις κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές διαφορές που εξακολουθούν να υπάρχουν σήμερα, όλοι οι εμπλεκόμενοι πρέπει να αναγνωρίσουν τις προκλήσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Ο στόχος είναι ξεκάθαρος. Να δημιουργηθεί μια οικονομία με χαμηλές εκπομπές άνθρακα που δεν θα επιτρέπει την υπερθέρμανση του πλανήτη, αλλά και να υπάρχει ταυτόχρονα ευημερία για όλο τον πληθυσμό της Γης.

Ο Ατζάι Ματούρ είναι γενικός διευθυντής του Energy and Resources Institute της Ινδίας. Ο Αντερ Τέρνερ είναι πρόεδρος του Institute for New Economic Thinking. Οι δύο συμπροεδρεύουν στην Energy Transitions Commission.