Μετά την απόσυρση του Τεντ Κρουζ από την κούρσα του χρίσματος, ο Ντόναλντ Τραμπ θα είναι εκτός συγκλονιστικού απροόπτου ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών για την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών. Και μολονότι οι δημοσκοπήσεις –και η κοινή λογική –προβλέπουν νίκη της Χίλαρι Κλίντον, τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί. Διάδοχος του Ομπάμα μπορεί να αναδειχθεί ένας εξτρεμιστής, ρατσιστής και σεξιστής. Ενας άνθρωπος απρόβλεπτος. Και αντίθετα με το σεξ, το να είσαι απρόβλεπτος στην πολιτική είναι επικίνδυνο.

Τυχόν επιβεβαίωση αυτού του εφιαλτικού σεναρίου δεν θα αποβεί κατ’ ανάγκη μοιραία. Ο πρόεδρος Τραμπ θα χαμηλώσει τους τόνους, θα ξεχάσει την υπόσχεσή του να απαγορεύσει την είσοδο των μουσουλμάνων στο αμερικανικό έδαφος, θα μάθει να σέβεται λίγο περισσότερο τις γυναίκες, θα διαβάσει λίγη εξωτερική πολιτική. Ακριβώς επειδή είναι απρόβλεπτος όμως, είναι άγνωστο πώς θα αντιδράσει σε μια κρίση ή σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Δεν είναι ανάγκη να πατήσει το κουμπί των πυρηνικών. Μπορεί να προκαλέσει ανυπολόγιστη ζημιά και με άλλους τρόπους.

Η σύγκριση του Τραμπ με τον Τσίπρα είναι ασφαλώς άδικη, άτοπη και άκομψη. Ο έλληνας Πρωθυπουργός, όμως, έχει ένα κοινό σημείο με τον αμερικανό μεγιστάνα: είναι κι αυτός απρόβλεπτος. Το ίδιο και οι στενοί του συνεργάτες. Ο λόγος που η Ελλάδα διατρέχει και πάλι σήμερα έναν θανάσιμο κίνδυνο δεν είναι τόσο η ανικανότητα της κυβέρνησής της. Ανίκανοι ήταν και πολλοί από τους προηγούμενους. Η διαφορά με τους σημερινούς εθνικολαϊκιστές είναι ότι κανείς δεν ξέρει πώς θα αντιδράσουν σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης (δηλαδή οποιαδήποτε στιγμή). Ο Παππάς μπορεί να μηχανευτεί ένα νέο δημοψήφισμα. Ο Καμμένος μπορεί να στήσει μια προβοκάτσια σε ένα νησί. Τι συνέβη αλήθεια το περασμένο Σάββατο στο νησάκι Παναγιά; Ποιος προκάλεσε ποιον και γιατί;

Η σύγκριση των δύο «Τ» είναι άτοπη και για έναν ακόμη λόγο. Ο ένας είναι σε θέση να καταστρέψει τον πλανήτη. Ο άλλος δεν μπορεί (πλέον) παρά να καταστρέψει μόνο τη χώρα του. Η διαφορά είναι μεγάλη, χωρίς αμφιβολία. Η παρηγοριά όχι και τόσο.

Τελευταία Νέα