Οι εφημερίδες καταγράφουν, αποκωδικοποιούν και σχολιάζουν τις ειδήσεις. Δεν αποτελούν είδηση. «ΤΑ ΝΕΑ» όμως έγιναν είδηση το μακρύ βράδυ της περασμένης Τρίτης κατά τη συζήτηση στη Βουλή. Εξι φορές εν συνόλω ο Πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης αναφέρθηκαν σε πρωτοσέλιδά μας τόσο στις πρώτες ομιλίες όσο και στον δεύτερο γύρο. Στοιχείο της αντιδικίας ήταν η γραμμή της εφημερίδας που ο ένας θεωρούσε ότι στήριζε τον άλλον.Ουδείς εκ των δύο αντελήφθη την ειρωνεία τού ότι αμφότεροι αλληλοκατηγορούνταν για το ίδιο πράγμα.
Πώς γίνεται, αλήθεια, η εφημερίδα να έχει στις 26 Ιανουαρίου 2015 τίτλο «Η Ελλάδα γυρίζει σελίδα»; Είναι απλό. Στις εκλογές του Ιανουαρίου ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγαγε ιστορική νίκη και «ΤΑ ΝΕΑ» το απέδωσαν –όπως και το σύνολο του παγκόσμιου Τύπου, ανεξάρτητα από το αν η γαλλική «Λιμπερασιόν» είναι αριστερίζουσα και οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» νεοφιλελεύθεροι. Αραγε γιατί είναι εις βάρος μιας εφημερίδας το να αποτυπώνει κάτι που συμβαίνει και μάλιστα με τρόπο δραματικό; Παρακολουθήσαμε, χωρίς αρνητική διάθεση, τις προσπάθειες της κυβέρνησης να διαπραγματευτεί με τους δανειστές από τον Φεβρουάριο ώς τον Ιούνιο. Η πρόθεση ήταν σωστή, η πρακτική λάθος. Και όταν ήρθαν ο αιφνιδιασμός του δημοψηφίσματος και το κλείσιμο των τραπεζών, καταγράψαμε την αβεβαιότητα και την αστάθεια που δημιουργήθηκαν. Πήραμε θέση υπέρ του Ναι –έντιμα και καθαρά και όχι αστόχαστα. Σε αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε, άλλωστε, και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός από τις 6 Ιουλίου και μετά. Αντιληφθήκαμε από τον Αύγουστο ότι το Μαξίμου, παρά τα όσα έλεγε, ετοίμαζε κάλπες και ήμασταν από τους λίγους που το καταγράψαμε στα πρωτοσέλιδά μας. Στην προεκλογική περίοδο δώσαμε τον λόγο σε όλους τους πρωταγωνιστές –όπως κάνουμε πάντα –και στο τέλος στον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ που έκλεισε την καμπάνια με συνέντευξη στα «ΝΕΑ». Οταν ένας πολιτικός κερδίζει δύο φορές εκλογές μέσα σε έναν χρόνο με ποσοστά της τάξης του 35%, είναι δημοσιογραφικά αυτονόητος και δίκαιος ο τίτλος «Εποχή Τσίπρα» στις 21 Σεπτεμβρίου 2015.
Η εξέλιξη δεν μας έχει διαψεύσει. Η συμπολίτευση φαίνεται ανθεκτική και σαφώς διατεθειμένη να μείνει στην εξουσία για καιρό. Είναι όμως φανερό από τον Δεκέμβριο και μετά ότι αυτό δεν είναι για το καλό της χώρας. Η Ελλάδα παραμένει μετέωρη, η οικονομία είναι σε ένα είδος «στασιμο-χρεοκοπίας», ενώ οι χειρισμοί της κυβέρνησης στο Προσφυγικό είναι αμφιλεγόμενοι. Αυτό είναι το διεθνές κλίμα σε όλες τις εφημερίδες του κόσμου –τις ίδιες, ειρήσθω εν παρόδω, που εξέλαβαν τις νίκες ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο και τον Σεπτέμβριο ως επικράτηση Τσίπρα. Ουδείς έχει βγει να πει ότι τα ξένα ΜΜΕ είχαν κάνει κάποιου είδους κομπρομί με την κυβέρνηση που χάλασε! Κατά τα λοιπά, το πρωτοσέλιδο για το «Βρώμικο ’16» στις 19 Μαρτίου επιβεβαιώθηκε από τους χειρισμούς στο τρίγωνο Τσίπρα – Καμμένου – Παπαγγελόπουλου που ξεδιπλώθηκαν την περασμένη Τρίτη στη Βουλή. Ενώ το ότι «Δεν μπορούν να βγουν από τα γραφεία τους» –το πρωτοσέλιδο της 26ης Μαρτίου –και ότι έχει κλείσει η Ηρώδου Αττικού αποτελούν αντικειμενικά γεγονότα.
Το σύντομο συμπέρασμα είναι ότι οι πολιτικοί και δυστυχώς ένα μέρος όσων ασκούν τη δημοσιογραφία αντιμετωπίζουν τον Τύπο με όρους παραταξιακούς, ίσως και με πρότυπο την αθλητική οπαδική εφημερίδα. Η καταγραφή μιας θετικής εξέλιξης ερμηνεύεται ως ύποπτη στήριξη. Η απόδοση μιας αρνητικής εξέλιξης καταγγέλλεται αυτομάτως ως υπονόμευση.
Η φράση έχει γίνει σχεδόν κοινόχρηστη στις τόσες παραλλαγές της, αλλά δυστυχώς ισχύει: «Είναι τα γεγονότα, ηλίθιοι…».
– Επειδή το θέμα συνεχίζει να ενδιαφέρει κάποιους, οι συσκέψεις της σύνταξης των «ΝΕΩΝ» για τα πρωτοσέλιδα της 26ης Ιανουαρίου, της 6ης Ιουλίου και της 21ης Σεπτεμβρίου 2015 έχουν καταγραφεί από τον Θοδωρή Σκριβάνο σε βίντεο και αναρτηθεί στο tanea.gr, στη ρουμπρίκα instavideo, όπου είναι προσβάσιμα.
