Αυτές τις ημέρες βρίσκεται στο νούμερο δύο της διεθνούς λίστας με τα Top 10 των ευρωπαϊκών charts της world ethnic μουσικής (www.wmce.de). Ο λόγος για το «Εσπεράντο», τον τελευταίο δίσκο του Δημήτρη Μυστακίδη. «Ισως είναι η πιο αντικειμενική αποτύπωση αυτής της δουλειάς, διότι η συγκεκριμένη διάκριση προήλθε από κοινό το οποίο δεν έχει καμία συναισθηματική εμπλοκή με το συγκεκριμένο είδος. Το αστικό λαϊκό τραγούδι της μεταπολεμικής περιόδου που στεγάζει βέβαια και το ρεμπέτικο. Η αξιολόγηση της δουλειάς αυτής έγινε με καθαρά καλλιτεχνικά κριτήρια».

Τα 15 κομμάτια που περιλαμβάνονται στον δίσκο, ερμηνευμένα από σημαντικούς τραγουδιστές και τραγουδοποιούς, δίνουν ένα πολύ μικρό δείγμα από την επίμονη και χωρίς όρια εργασία του διακεκριμένου δεξιοτέχνη. Οι τίτλοι αναδεικνύουν από μόνοι τους τον μουσικό πλούτο: «Τζεμιλέ», «Την πόρτα μη μου κλείνεις», «Ο πασατέμπος» κ.ά. Τα ονόματα αρκούν ίσως από μόνα τους: Αλκίνοος Ιωαννίδης, Δήμητρα Γαλάνη, Γιώτα Νέγκα, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Ελένη Βιτάλη, Φωτεινή Βελεσιώτου, Χρήστος Θηβαίος, Γιώργος Νταλάρας, Διονύσης Σαββόπουλος, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Ματούλα Ζαμάνη, Ελεωνόρα Ζουγανέλη, Κωστής Αβυσσινός (ερμηνεύει το «Μέσα στον πόνο είναι η χαρά, μες στη χαρά είναι ο πόνος», που δάνεισε τον τίτλο του περσινού εξαιρετικού CD του Μπάμπη Παπαδόπουλου), Φώτης Σιώτας, Χρήστος Μαστέλος και Μανώλης Πάππος. «Επιχείρησα μια άλλη ανάγνωση βγάζοντας από την άκρη τη λαϊκή κιθάρα και της έδωσα έναν κεντρικό ρόλο στην ορχήστρα. Επιχειρώ μέσα από τα λάιβ αλλά και τις δισκογραφικές δουλειές να φωτίσω την παραγκωνισμένη αξία της».

ΣΤΟ ΤΕΙ ΗΠΕΙΡΟΥ. Η εμμονή αυτής της αναγνώρισης, παιξίματα απλά και λιτά χωρίς να «φτωχαίνουν» τη δεξιοτεχνία του, τον έβγαλαν στον δρόμο της διδασκαλίας. Ο Δημήτρης Μυστακίδης από το 2001 διδάσκει λαΐκή κιθάρα (το όργανο που πρωταγωνιστεί στον δίσκο), λαούτο και σύνολα στο Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής του ΤΕΙ Ηπείρου και από 2014 στο Μεταπτυχιακό Τμήμα της Σχολής Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Ενα παράδοξο; «Και ενώ διδάσκω λαϊκή κιθάρα στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, χωρίς διαβαθμισμένη ύλη, δεν υπάρχει αναγνώριση από το κράτος –όπως σε κανένα από τα λαϊκά όργανα. Κάποιος δηλαδή σπουδαστής δεν μπορεί να αξιοποιήσει τις γνώσεις του επαγγελματικά». Αυτή η αμηχανία της Πολιτείας είναι ίδια με εκείνη που αντιμετωπίζει κανείς όταν καλείται να τοποθετηθεί με πιο σαφείς και σοβαρούς όρους απέναντι στη λαϊκή διασκέδαση. «Δεν μπορεί να βρίσκονται μόνο στο τελετουργικό υποσυνείδητο της διασκέδασης. Θυμάμαι τις Κυριακές στα οικογενειακά γλέντια όταν η διασκέδαση κορυφωνόταν όλοι τραγουδούσαν το τραγούδι του Τσιτσάνη «Φτώχεια που με κουρέλιασες». Αυτή είναι η μαγεία του λαϊκού τραγουδιού». Αυτήν επιχειρεί να αναδείξει ο σπουδαίος δεξιοτέχνης δίνοντας στοιχεία από τη δική του ιδιοσυγκρασία. «Δεν γίνεται να μείνει ζωντανό ένα κομμάτι του παρελθόντος χωρίς την πρόσμειξή του με το καινούργιο. Πάντα έλεγα ότι το ρεμπέτικο κινδυνεύει από αυτούς που το αγαπούν πολύ. Από αυτούς που είναι αμετακίνητοι στην πιστή και ορθόδοξη ανάγνωσή του».

info

Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, Λ. Συγγρού 143, τηλ. 210-9315.600, Παρασκευή 12, 19, 26 Φεβρουαρίου

Τελευταία Νέα