Οσοι ισχυρίζονταν ότι κάτι αλλάζει στην Ευρώπη είχαν τελικά δίκιο. Οντως αλλάζει: η Ευρώπη στρίβει δεξιά.

Και με εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες στα σύνορά της, το πιθανότερο είναι ότι θα στρίψει ακόμη δεξιότερα.

Μετά τη Μεγάλη Βρετανία, την Πορτογαλία και την Πολωνία, προαγγέλλεται η επικράτηση των συστημικών κομμάτων στις ισπανικές εκλογές (με επικρατέστερο προς το παρόν τον Ραχόι) και η ήττα των γάλλων Σοσιαλιστών στις περιφερειακές του Δεκεμβρίου.

Από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης μόνο η Ελλάδα ψήφισε αριστερά μέσα στο 2015, αν και μετεκλογικά έστριψε δεξιότερα.

Ακόμη και η Μέρκελ πληρώνει τη στροφή. Αποσταθεροποιείται μεν κι αυτή, αλλά από τα δεξιά της.

Η διαπίστωση είναι προφανής και ενοχλητική ταυτοχρόνως. Αν η τάση επιβεβαιωθεί, τότε η ευρωπαϊκή Αριστερά στις διάφορες εκδοχές της (κεντροαριστερή, σοσιαλδημοκρατική, ριζοσπαστική κ.λπ.) κινδυνεύει να πάρει τον δρόμο που βάδισαν οι φιλελεύθεροι και οι κομμουνιστές τον περασμένο αιώνα.

Να μετατραπεί σε μικρομεσαία πολιτική δύναμη.

Πράγμα που θέτει ευθέως ένα ρεαλιστικό ερώτημα. Μπορεί να υπάρξει αυτό που συνηθίσαμε να ονομάζουμε «αριστερή πολιτική» μέσα στην σημερινή Ευρωπαϊκή Ενωση;

Ερώτημα το οποίο οδηγεί ευθέως σε μια εξίσου ρεαλιστική απάντηση: όχι, δεν μπορεί! Δεν βρίσκει αντιστοιχίες στη σύγχρονη ευρωπαϊκή πραγματικότητα.

Προ ημερών, ο Πρωθυπουργός εξανέστη και δικαίως με τις απαιτήσεις των δανειστών. «Η Ελλάδα υπέγραψε συμφωνία την οποία και θα τηρήσει, δεν υπέγραψε σύμφωνο παράδοσης της κυριαρχίας της» είπε.

Η αλήθεια όμως είναι ότι ισχύει το δεύτερο. Η ευρωπαϊκή ενοποίηση είναι μια διαρκής και διευρυνόμενη μεταφορά κυριαρχίας που κορυφώθηκε με το κοινό νόμισμα και εξελίσσεται συνεχώς.

Στο πλαίσιο αυτό, ο Σόιμπλε είναι υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας όσο και ο Τσακαλώτος. Και μάλιστα ισχυρότερος.

Διότι η κυρίαρχη πολιτική της Ευρώπης είναι ενιαία και διαμορφώνεται σε επίπεδο ευρωπαϊκών και όχι εθνικών συσχετισμών. Τριακόσιες εκλογές να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και με ποσοστά Τσαουσέσκου, η οικονομική πολιτική της χώρας θα διαμορφώνεται στο Eurogroup.

Στην πρώτη του επίσκεψη στην Αθήνα, μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου, ο Μάρτιν Σουλτς είχε προειδοποιήσει τον Τσίπρα:

– Δεν μπορεί το 36% του 1,9% της ευρωζώνης να επιβάλει στην Ευρώπη την πολιτική του!

Μπορεί να ακούγεται λίγο σκληρό, αλλά αποδείχθηκε απολύτως ακριβές. Ακόμη και στο Προσφυγικό, η Μέρκελ μάς φόρτωσε προχθές 50.000 πρόσφυγες και είπαμε κι ευχαριστώ που δεν ήταν περισσότεροι.

Είναι αλήθεια ότι εν τω μεταξύ ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ πλήρωσε πολύ βαρύ τίμημα για να το καταλάβει.

Το ίδιο ακριβά το πλήρωσε βεβαίως και η χώρα, αλλά δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι το κατάλαβε.