Κι αν δεν είχαμε φύγει;

Τα στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας και όσοι άλλοι τους ακολούθησαν στη Λαϊκή Ενότητα ξεκίνησαν το εγχείρημα του νέου αντιμνημονιακού κόμματος με μεγάλη αισιοδοξία. Ηταν λίγες μόλις ημέρες μετά το σαρωτικό Οχι στο δημοψήφισμα του Ιουλίου και ακόμη λιγότερες από την ψήφιση του Μνημονίου του ΣΥΡΙΖΑ. Συσπείρωσαν 24 βουλευτές που είχαν εκλεγεί με την Κουμουνδούρου, αρκετοί εκ των οποίων ήταν οι πρώτοι σε σταυρούς στις εκλογικές τους περιφέρειες, καταφέρνοντας την παραμονή της διάλυσης της Βουλής να αποτελούν την τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη.

Προσπάθησαν στο έπακρο να εκμεταλλευτούν όλο το διάστημα που τα φώτα της δημοσιότητας έπεσαν πάνω τους, ιδιαίτερα το τριήμερο που η διερευνητική εντολή ήταν στα χέρια του επικεφαλής του σχήματος Παναγιώτη Λαφαζάνη, ενώ στο κάλεσμά τους ανταποκρίθηκαν και αρκετές δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.

Ενα άλλο στοιχείο που είχε δώσει φτερά στο εγχείρημά τους ήταν η συστράτευση με πρόσωπα που θεωρούσαν πως είχαν ευρύτερη κοινωνική αποδοχή, τα οποία δεν ανήκαν στον στενό κύκλο επιρροής τους, όπως η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η Νάντια Βαλαβάνη και ο Μανώλης Γλέζος.

Ολα έμοιαζαν να κυλούν ιδανικά. Και ο στόχος που έθεταν για τις εκλογές από την Κάνιγγος ήταν η ανάδειξη του νεοσύστατου κόμματος σε τρίτη πολιτική δύναμη. Ομως το εκλογικό αποτέλεσμα της 20ής Σεπτεμβρίου ήταν ένα ηχηρό χαστούκι για το νεοσύστατο κόμμα. Οχι τόσο για το γεγονός πως έμεινε εκτός Βουλής για περίπου 8.000 ψήφους όσο για το ότι γκρεμίστηκε το όνειρο για την αντιμνημονιακή και ριζοσπαστική διάθεση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Αυτή η λανθασμένη εκτίμηση, η υπερτίμηση της κοινωνικής αγανάκτησης για τα όσα συμβαίνουν την τελευταία πενταετία και η υποτίμηση του φαινομένου Τσίπρας, απογοήτευσε τα στελέχη της Λαϊκής Ενότητας.

Και κάπου εκεί άρχισαν οι δεύτερες σκέψεις. «Τι συνέβη και δεν μπορέσαμε να εκφράσουμε τη λαϊκή δυσαρέσκεια;» αναρωτιούνται συχνά στην Κάνιγγος. Αλλά υπάρχει και ένα βασανιστικότερο ερώτημα που στροβιλίζεται το μυαλό τους, χωρίς όμως να εκφράζεται ποτέ ανοιχτά. «Μήπως δεν έπρεπε να είχαμε αποχωρήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως έπρεπε να έχουμε παραμείνει και να δίναμε την μάχη εκ των έσω;». Εκτός από το αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα που οδήγησε στο να χαθούν ακόμη και οι βουλευτικές έδρες, μεγάλο ρόλο στην επανεξέταση της στάσης τους έπαιξε η θριαμβευτική νίκη του Τζέρεμι Κόρμπιν στις εσωκομματικές εκλογές του βρετανικού Εργατικού Κόμματος. Επειτα από πολλά χρόνια στο περιθώριο, ο εκφραστής της αριστερής τάσης του κόμματος κατάφερε με τον ριζοσπαστικό του λόγο να βρεθεί στην ηγεσία των Εργατικών. Μάλιστα, όλα τα προηγούμενα χρόνια είχε σταθεί απέναντι στις κεντρικές αποφάσεις της ηγεσίας, θυμίζοντας σε πολλά τη στάση της Αριστερής Πλατφόρμας. Κάπου εδώ τελειώνουν και οι συγκρίσεις με το βρετανικό παράδειγμα. Το θεωρούν τελείως άτοπο. «Δεν θα μπορούσαμε ποτέ να γίνουμε Κόρμπιν», αναφέρει στα «ΝΕΑ» κορυφαίο στέλεχος της Λαϊκής Ενότητας. «Εμείς θα βρισκόμασταν αποκλεισμένοι. Ηταν απόφαση της παρέας του Μαξίμου να μας τελειώσει πολιτικά, ούτε καν να μας απομονώσει μέσα στο κόμμα, κάτι που δεν συνέβη με τον Κόρμπιν», συμπληρώνει με μεγάλη σιγουριά, θέλοντας να υπερασπιστεί την απόφαση των συντρόφων του και του ιδίου.

Η ΕΚΤΙΜΗΣΗ. Αλλωστε αυτή παραμένει και η κεντρική εκτίμηση στην Κάνιγγος. Θεωρούν πως ο λόγος που η χώρα οδηγήθηκε εσπευσμένα στις κάλπες, παρά το γεγονός πως το πρόγραμμα το στήριζαν περισσότεροι από 200 βουλευτές, ήταν ότι ο Αλέξης Τσίπρας ήθελε να ξεσκαρτάρει το κόμμα και να τελειώνει με τους διαφωνούντες. Παράλληλα, υποστηρίζουν πως η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα διαχείρισης των Μνημονίων και όχι ανατροπής τους ήταν κάτι που δεν μπορούσαν να δεχτούν. Ηταν αντίθετο με τη μέχρι τώρα πορεία τους και σε καμία περίπτωση δεν θα δέχονταν τη μοιρασιά της κυβερνητικών θέσεων με αντάλλαγμα τη συναίνεση σε αυτές τις πολιτικές. «Ημασταν υπουργοί για να βοηθήσουμε τον λαό να απεγκλωβιστεί από τα Μνημόνια, όχι για να τα εφαρμόσουμε», επαναλαμβάνει συνέχεια το ίδιο στέλεχος. Μεγάλο ρόλο στην εκλογική αποτυχία εκτιμούν πως έπαιξε και η πολύ πετυχημένη τακτική που ξεδίπλωσε εναντίον τους ο Αλέξης Τσίπρας.