Ο Κώστας Γαβράς έχει τρία χρόνια να κάνει ταινία και η τελευταία του, το «Κεφάλαιο», δέχτηκε μάλλον εχθρικές κριτικές. Κι όμως, η παρουσία του στο γαλλικό σινεμά είναι μονίμως αισθητή. Πρώτον, παραμένει ο πρόεδρος της Γαλλικής Ταινιοθήκης – για τη Γαλλία, αυτό είναι κάτι λιγότερο από πρωθυπουργός! Και δεύτερον, όλες οι σπουδαίες ταινίες του αποτέλεσαν γαλλικές παραγωγές. Ανάμεσά τους και το «Ζ» (συμπαραγωγή με Αλγερία) που προβλήθηκε χθες στις Κάννες σε μια υπέροχη νέα έκδοση, με εικόνα «ξυράφι». Σαράντα έξι χρόνια μετά τη διάκρισή του με το Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής. Δίπλα στον σκηνοθέτη, που ήταν φυσικά παρών στην προβολή, και ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού Νίκος Ξυδάκης – ο οποίος μάλιστα πρόλαβε να ανεβάσει και φωτογραφία στο twitter.

Κατά τ’ άλλα, η ημερήσια διάταξη περιείχε «περάσματα» στο κόκκινο χαλί (όλοι είχαν να λένε για τις υπέροχες παρουσίες των Κέιτ Μπλάνσετ, Ρούνι Μάρα και Τοντ Χέινς – γράψαμε για το πόσο αγαπήσαμε το «Carol» στην προηγούμενή μας ανταπόκριση), αναπάντεχες εμφανίσεις (ο Σιλβέστερ Σταλόνε εγκαινίασε την έκθεση ζωγραφικής του), αλλά και το κόλπο της πρόκλησης για την πρόκληση (όλοι περίμεναν τη μεταμεσονύκτια προβολή της «Αγάπης» του Γκασπάρ Νοέ).

Το καλύτερο, όμως, έρχεται όταν βλέπεις και μια ταινία που τοποθετείται στο σήμερα. «Ο νόμος της αγοράς» λέγεται το φιλμ του Στεφάν Μπριζέ και για πρώτη φορά χθες η αίθουσα «έπεσε» από τα χειροκροτήματα. To στόρι; «Βγαλμένο από τη ζωή» που λέμε. Ενας υπάλληλος εργοστασίου που βρίσκεται άνεργος έπειτα από χρόνια, καθώς απολύεται μαζί με άλλους επτακόσιους. Ενας χρόνος περνά χωρίς δουλειά. Κάθε μέρα, ένας μικρός αγώνας αξιοπρέπειας. Τίποτα δεν είναι έκδηλο, τίποτα δεν είναι διδακτικό. Ο Μπριζέ δεν δέχεται ούτε για μία στιγμή να «φωνάξει» το πολιτικό του μήνυμα με ντουντούκα, καθώς «Ο νόμος της αγοράς» εντοπίζει τις στιγμές εκείνες που γίνονται καθημερινές και αντιδραματικές. Και στο επίκεντρο, μια συνταρακτική ερμηνεία από τον Βενσάν Λιντόν – ο πρώτος σοβαρός υποψήφιος για το βραβείο ανδρικού ρόλου, στο πρώτο γνήσιο αριστούργημα των Καννών.

Ο ΒΕΝΣΑΝ ΚΑΣΕΛ. Πέραν τούτου, πόσο δύσκολες είναι οι σχέσεις; Και ποια η αληθινή τραγωδία σ’ ένα ζευγάρι; Οταν η αγάπη τελειώνει ή όταν παραμένει φλογερή, καταστρέφοντας ενίοτε τους εμπλεκομένους; «Ο βασιλιάς μου» της Μαϊγουέν μιλά για όλα αυτά, με κάποια καθαρότητα, αλλά και με μια δόση φλυαρίας. Ο Βενσάν Κασέλ μού εξομολογείται: «Στην αρχή, το σενάριο ήταν εξωφρενικά απλοϊκό. Εκείνη ήταν το θύμα κι εγώ το φρικτό αρσενικό. Επρεπε να πω και στη Μαϊγουέν αλλά και στην Εμανουέλ Mπερκό (σ.σ.: η συμπρωταγωνίστριά του) πως ήμαστε μάλλον πιο πολύπλοκοι από αυτό. Ετσι, ξεκινήσαμε τους αυτοσχεδιασμούς». Σε αυτούς τους τελευταίους χρωστά η ταινία τον δυναμισμό και την ενέργειά της, αν και υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο ενός νέου cut που θα διόρθωνε τα προβλήματα εσωτερικού ρυθμού. Ο γαλλικός Τύπος πάντως αγαπά τη σκηνοθέτρια (πρώην μοντέλο και επίσης πρώην σύντροφος του Λικ Μπεσόν) και οι κριτικές υπήρξαν μάλλον ένθερμες.

«INSIDE OUT»

Το καρτούν που ενθουσίασε

Καταγοήτευσε το κοινό το «Inside Out», το νέο καρτούν της Πίξαρ που προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού. Ηρωές του, τα ανθρώπινα συναισθήματα. Δηλαδή, ο φόβος, η χαρά, η λύπη, η απέχθεια και ο θυμός. Γεμάτο υπέροχες ιδέες, κοφτερές αποχρώσεις, ξεκαρδιστικά γκαγκς αλλά και μια πολυεπίπεδη σκέψη που ποτέ δεν θολώνει το δράμα, η νέα ταινία της Πίξαρ θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για το καλύτερο «παιδικό» θέαμα της φετινής χρονιάς. Και φυσικά, βάζω τη λέξη σε εισαγωγικά. Αν δεν αγαπάς το κινούμενο σχέδιο, κάτι μέσα σου έχει χαθεί.

Τελευταία Νέα