Η Γερμανία λέει ότι μπορεί «σαφώς» να δεχθεί περισσότερους πρόσφυγες. Η Ιταλία αναζητά τρόπους για να σταματήσει το μεταναστευτικό ρεύμα από τη Βόρεια Αφρική αλλά και τις τραγωδίες όπως στα ανοικτά της Λαμπεντούζα. Στη Γαλλία, οι παράτυποι μετανάστες χτίζουν καταυλισμούς στο Καλαί με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα καταφέρουν να περάσουν στη Βρετανία. Ωστόσο σε αυτή τη «Γη της Επαγγελίας», από την οποία τους χωρίζει η Θάλασσα της Μάγχης, είναι ανεπιθύμητοι ακόμη και οι μετανάστες που προέρχονται από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ποιος είναι ο κοινός παρονομαστής όλων αυτών; Μα το γεγονός ότι η ευρωπαϊκή πολιτική στο Μεταναστευτικό δεν είναι καθόλου κοινή και –πολύ περισσότερο –δεν είναι αποτελεσματική.

Το επιβεβαίωσε ακόμη μία φορά, η τελευταία τραγωδία στη Λαμπεντούζα. Στα ανοικτά του ιταλικού νησιού που βρίσκεται νότια της Σικελίας έχασαν την περασμένη Τρίτη τη ζωή τους 400 μετανάστες. Η πραγματικότητα των αριθμών λέει ότι από την αρχή του έτους ο αριθμός των μεταναστών εκεί έχει ξεπεράσει τις 20.000. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, είναι πολύ πιθανό έως τα τέλη του χρόνου να ξεπεραστεί ο αριθμός ρεκόρ των 169.215 που είχε καταγραφεί το 2014. Η απορρόφηση των μεταναστών γίνεται στα κέντρα υποδοχής, το ένα πέμπτο των οποίων βρίσκεται στη Σικελία.

Η ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ. Το πρόβλημα διογκώνεται, αλλά η ιταλική νομοθεσία δεν δίνει λύση. Η πρόβλεψη είναι να απελαύνονται οι μετανάστες που δεν διαθέτουν βίζα. Συγχρόνως όμως προβλέπεται, πολύ σωστά, ότι δεν μπορούν να απελαθούν μετανάστες που δεν διαθέτουν ταυτότητα ή διαβατήριο, αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας ή αιτούνται άσυλο.

Σύμφωνα με τα ιταλικά μέσα, πολλοί από τους μετανάστες που ζητούν άσυλο δεν επιθυμούν να μείνουν στην Ιταλία. Στα μάτια των περισσοτέρων, η Γερμανία είναι ιδανικός προορισμός. Η λοκομοτίβα της Ευρώπης χρησιμοποιεί ως ασπίδα απέναντι στη μεταναστευτική ροή τη συμφωνία Δουβλίνο, σύμφωνα με την οποία οι παράτυποι μετανάστες επαναπροωθούνται στην αρχική χώρα εισόδου –που συνήθως είναι η Ελλάδα, η Ιταλία και η Ισπανία. Πάντως, ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Χριστιανοδημοκρατών/Χριστιανοκοινωνιστών στην Μπούντεσταγκ δήλωσε ότι η χώρα του «μπορεί σαφώς να υποδεχθεί περισσότερους πρόσφυγες». Το 2014, οι αιτούντες άσυλο στη Γερμανία έφτασαν τις 200.000 –από 80.000 το 2013 –αριθμός που κάνει τη Γερμανία τον πρώτο προορισμό όσων ζητούν άσυλο στην Ευρώπη. «Οφείλουμε και μπορούμε να επιτρέψουμε αυτό τον ανθρωπισμό» δήλωσε ο Φόλκερ Κάουντερ στην «Μπιλντ». «Οι δήμοι και τα περιφερειακά κρατίδια έχουν λάβει από την κυβέρνηση επιπλέον ένα δισεκατομμύριο ευρώ για τη φιλοξενία. Αυτά είναι πολλά χρήματα» λέει επίσης ο συντηρητικός πολιτικός.

ΟΙ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ. Μέρος των πόρων για τη φιλοξενία των μεταναστών στη Γαλλία εξασφαλίζονται από την εθελοντική εργασία και τους εράνους. Στις εργασίες κατασκευής των καταυλισμών, σε μια παλιά χωματερή του Καλαί, συμμετέχουν οι ίδιοι οι μετανάστες με την αρωγή εθελοντών. Εως τα τέλη του μήνα, αναφέρει η «Μοντ», θα έχουν κατασκευαστεί τρεις μεγάλες σκηνές 150 τ.μ. καθεμία. Μία από τις ανθρωπιστικές οργανώσεις που βοηθούν στην κατασκευή ξεκίνησε διαδικτυακό έρανο πριν από μερικές ημέρες προκειμένου να συγκεντρώσει το ποσό των 10.000 ευρώ. Μέσα στα δύο πρώτα 24ωρα είχε συγκεντρώσει ήδη τα μισά. Σύμφωνα με τις τοπικές Αρχές, καθημερινά στις διάφορες υποδομές του Καλαί φτάνουν μερικές δεκάδες μετανάστες, όπως φθάνουν στα λιμάνια της Πάτρας ή της Ηγουμενίτσας με το βλέμμα στην Ιταλία. Το όνειρο των μεταναστών στο Καλαί είναι να περάσουν στο Ντόβερ με κάποια από τις νταλίκες που διασχίζουν την Μάγχη μέσω της υποθαλάσσιας σήραγγας. Από πολλές απόψεις, δηλαδή, να βγουν από το σκοτεινό υπόγειο στο φως.