Ως συνήθως, οι διαδόσεις είχαν πιάσει δουλειά καιρό πριν. Οποιοι τσίμπησαν, τσίμπησαν όμως, αφού το line-up του Φεστιβάλ Γκλάστονμπερι ανακοινώθηκε χθες –με την εξαίρεση του πρώτου ονόματος. Χωρίς μεγάλες εκπλήξεις κατά τα λοιπά: δεν είναι παράξενο που η Mary J Blige (αλλά και οι Motörhead, μετά το προηγούμενο των Metallica) θα κάνει το ντεμπούτο της στους λασπωμένους αγρούς του Σόμερσετ, ούτε ότι οι Foo Fighters, ο Φάρελ Γουίλιαμς ή η Φλόρενς Γουέλτς των Florence and the Machine, την εμφάνιση της οποίας το 2010 ακόμα να ξεχάσουν μερικοί, περιλαμβάνονται στα 75 συνολικά ονόματα. Ενδιαφέρον πάντως παρουσιάζει η εμφάνιση της Πάτι Σμιθ που αναμένεται να δώσει έμφαση στο σαραντάχρονο φέτος ντεμπούτο της «Horses», αλλά και οι Mothership Returns, με μέλη από Parliament, Funkadelic και Family Stone. Η χιπ-χοπ εκπροσωπείται επάξια από τους Run the Jewels και την Αζέλια Μπανκς, ενώ στα τρέχοντα ονόματα καταγράφονται η FKA Twigs, οι Future Islands και φυσικά o Hozier. Κάποιες από εκείνες τις φήμες πάντως, συνεχίζονται: λίγοι γνωρίζουν αν το μεγάλο όνομα που θα κλείσει το πενθήμερο μεταξύ 24 και 28 Ιουνίου θα είναι όντως οι AC/DC, ο Prince ή η Κέιτ Μπους. Πιο σίγουρο είναι ότι στην άλλη μεγάλη, αν όχι μεγαλύτερη μουσική διοργάνωση της Γηραιάς Ηπείρου, το φεστιβάλ Primavera στη Βαρκελώνη, οι επικεφαλής και των τριών ημερών του δεν ανήκουν μεν στη μουσική πρωτοπορία, ούτε όμως πασχίζουν να νεκραναστήσουν αλλοτινά μουσικά είδη. Εκτός από τους Black Keys και τους Alt-J, σε αυτή την κατηγορία μάλλον εμπίπτουν καλλιτέχνες όπως οι Anthony & the Johnsons, The Replacements, Ride, ξανά η Πάτι Σμιθ (με εκείνη την έμφαση στο «Horses» να αναγράφεται και στην αφίσα), αλλά και οι Strokes, Interpol ή το ηλεκτρονικό ντουέτο Underworld. Το γυναικείο πανκ τρίο των Sleater-Kinney αναμένεται επίσης πώς και πώς –μεταξύ άλλων επειδή κόντρα σε μια αδιόρατη τάση, οι Αμερικανίδες δεν παίρνουν σβάρνα τις διοργανώσεις –τη στιγμή που άλλοι μιλούν για την πειραματική χιπ-χοπ των Shabazz Palaces ή τους Les Ambassadeurs από το Μάλι. Στα παράξενα της διοργάνωσης αξίζει να καταγραφεί και η ανακοίνωση του line-up μέσω της «έξυπνης» (και παιγνιώδους) εφαρμογής «Line-App» τον περασμένο Ιανουάριο, ενώ στα επώδυνα, η τσουχτερή πλέον τιμή του εισιτηρίου, που αγγίζει τα 195 ευρώ.

Μα, το Coachella, θα πει κανείς (ο βασιλιάς των μουσικών φεστιβάλ για αρκετούς), που συνεχίζεται αυτό το Σαββατοκύριακο, είναι κάπως ακριβότερο. Ισχύει, χώρια που εδώ και λίγα χρόνια αυξάνονται οι γκρίνιες για όσους το επισκέπτονται (είτε μιλάμε για κοινό, είτε για καλλιτέχνες) δίνοντας περισσότερη σημασία στις φωτογραφίσεις. Εστω κι έτσι, μαζί με τις παραπάνω μουσικές διοργανώσεις, αλλά και με άλλες, όπως το νεοϋορκέζικο CMJ ή το σερβικό EXIT, το Coachella αποδεικνύει ότι τα φεστιβάλ δεν είναι μια ολοένα επικρατέστερη μηχανή παραγωγής καλλιτεχνικής υπεραξίας –όπως θέλει η λογική που δίνει έμφαση σε πολιτιστικά γεγονότα παρά σε χειροπιαστά αγαθά –αλλά και μια συντεταγμένη σημαντικών μουσικών εμφανίσεων. Οι πρόσφατες συναυλίες των Florence & the Machine, Τζακ Γουάιτ ή Αζέλια Μπανκς στην καυτή πεδιάδα της Καλιφόρνιας το αποδεικνύουν, καθώς λέγεται, με το παραπάνω.

Τελευταία Νέα