Το σχέδιο ήταν να προσγειωθεί με αλεξίπτωτο στo αεροδρόμιο του Κεντ για να εντυπωσιάσει τους κατοίκους του Σάουθ Θάνετ, πριν τους εξηγήσει γιατί ζητεί την ψήφο τους στις βρετανικές εκλογές της 7ης Μαΐου. Δυστυχώς, η ζυγαριά τον πρόδωσε –ήταν πολύ βαρύς για να πετάξει. Επιστρέφει από τον χορταριασμένο αεροδιάδρομο ελαφρώς συγχυσμένος, στήνεται στον φακό του ρεπόρτερ, σουφρώνει τα χείλη του και φουσκώνει περήφανα τη στρογγυλή κοιλιά που ξεπροβάλλει μέσα από το κλασικό μπορντό σακάκι του. «Αλλη μία απόδειξη ότι οι Βρυξέλλες μάς έχουν βάλει χέρι ακόμα και στον τρόπο που υπολογίζουμε το βάρος μας!» εξανίσταται ρίχνοντας το φταίξιμο στο ευρωπαϊκό μετρικό σύστημα.

Αλλη μία απόδειξη ότι η βρετανική μοναδικότητα πρέπει να θωρακιστεί. Ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο αποφάσισε ο Αλ Μάρεϊ –γνωστός στο κοινό του ως Pub Landlord (σε ελεύθερη απόδοση Αρχοντας της Παμπ) –να μεταπηδήσει από τη stand-up comedy στην πολιτική, παίρνοντας μαζί του φυσικά την ξενοφοβική περσόνα του με την οποία σατιρίζει ανελέητα τα νέα ξενοφοβικά ήθη της Βρετανίας. Και, «μόνο από καθαρή σύμπτωση», όπως ισχυρίζεται στα «ΝΕΑ», διεκδικεί την ψήφο των Βρετανών στην εκλογική περιφέρεια που διεκδικεί άλλος ένας πολιτικός ο οποίος υπόσχεται να προστατεύσει τη Βρετανία από το χέρι των Βρυξελλών και από τα στόματα των μεταναστών: ο Νάιτζελ Φάρατζ, αρχηγός του UKIP.

Και τι σημασία έχει που ο Μάρεϊ δεν ξέρει πού ακριβώς βρίσκεται το Σάουθ Θάνετ; «Μήπως εμπόδισε η γεωγραφία τη Θάτσερ να σώσει τα νησιά Φόκλαντ;». Οχι, σημασία έχει η «κοινή λογική», που είναι άλλωστε και το μότο του κόμματος του Μάρεϊ, FUKP (Free the UK Party υποτίθεται ότι σημαίνει), και ο άξονας των δεκατριών θέσεων – υποσχέσεών του. Αρχίζουμε λοιπόν από τα βασικά και από αυτά στα οποία ούτε τα συγκυβερνώντα κόμματα καταφέρνουν να συμφωνήσουν: «Η Βρετανία θα βγει από την Ευρωπαϊκή Ενωση το 2025 και από το ηλιακό σύστημα το 2050». Και αν μέχρι τότε, ακόμη, δεν έχουν σταματήσει να εισρέουν μιλιούνια μεταναστών στη χώρα δεν πειράζει, θα φροντίσει ο Μάρεϊ ώστε να κάνει τη Βρετανία λιγότερο επιθυμητή. Και για πιο πρακτικούς λόγους, θα εντοιχίσει το τούνελ της Μάγχης –με βρετανικά τούβλα και τη βοήθεια πάντα των Πολωνών. Για την ώρα, πάντως, η κρίση της ευρωζώνης δεν τον ανησυχεί καθώς έχει το δικό του Plan B για την Ελλάδα, η οποία θα εξαγοραστεί από το συμβούλιο της Κομητείας του Κεντ ώστε «επιτέλους κάποιος να κάνει τους λογαριασμούς της».

Οσον αφορά τα εσωτερικά της χώρας, η οικονομική ανάπτυξη που υποτίθεται ότι είναι το δυνατό χαρτί του Κάμερον θα επιτευχθεί με την ανατίμηση της στερλίνας με 10 πένες παραπάνω, ενώ η εγκληματικότητα θα χτυπηθεί στη ρίζα της με τη φυλάκιση των ανέργων. Το σημαντικότερο μέλημα του υποψηφίου, όμως, είναι η λατρεμένη μπίρα. Στην ιδέα ενός στεγνού Γενάρη, στον οποίο δοκιμάστηκε ο πολιτικός του αντίπαλος Φάρατζ, ο 46χρονος κωμικός γελάει ηχηρά. Αν εκλεγεί, όχι μόνο δεν θα κόψει τις μπίρες, αλλά και θα εθνικοποιήσει τις παμπ. Την καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ δεν θα την κερνούσε μια μπίρα; «Η κυρία Μέρκελ παίρνει ένα λευκό κρασί συνοδευόμενο από ένα κήρυγμα. Μα ποιοι νομίζουν ότι είναι, τέλος πάντων, αυτοί οι Γερμανοί; Φτιάχνουν πολύ καλά προϊόντα και τα πουλάνε για να βγάλουν κέρδος; Είναι σαν να θέλουν να κατακτήσουν τον κόσμο, μόνο που αυτή τη φορά το κάνουν πιο ύπουλα» δηλώνει.

Οσο και να το αρνείται επισήμως ο Μάρεϊ, ούτε η εκλογική περιφέρεια που επέλεξε ήταν τυχαία ούτε το λογότυπο του κόμματός του –ανεστραμμένο το λογότυπο της στερλίνας του UKIP –του ήρθε ουρανοκατέβατο. Ο Μάρεϊ έχει αναλάβει να ρίξει ένα σκληρό φως στις αντιμεταναστευτικές και αντιευρωπαϊκές θέσεις του Φάρατζ, ο οποίος εξαπολύει την προεκλογική καμπάνια του στο Σάουθ Θάνετ ανενόχλητος από τον Κάμερον και τον Μίλιμπαντ που τρώγονται μεταξύ τους. Ο αρχηγός του UKIP έχει δηλώσει ότι θα εγκαταλείψει την πολιτική αν χάσει την έδρα. Θα μπορούσε ο κωμικός Αλ Μάρεϊ να γίνει εκείνος που θα τον νικήσει; Καλού κακού, πάντως, ο Φάρατζ πέρασε στην αντεπίθεση χαρακτηρίζοντας την υποψηφιότητα του Μάρεϊ «προσπάθεια να διευρύνει το κοινό του». Στην πραγματικότητα, όμως, ο Αρχοντας της Παμπ δεν ζητεί θεατές για τα σόου του, ίσως ούτε υποστηρικτές για την υποψηφιότητά του. Ζητεί να ψηφίσουν οι νέοι, και όχι μόνο, στις πιο κρίσιμες εκλογές της Βρετανίας. Και πάντα με χιούμορ.

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΝΤΙΜΠΕΪΤ

Περί οικονομίας και μετανάστευσης

Ολοι και κανένας ήταν οι νικητές του πρώτου και τελευταίου προεκλογικού ντιμπέιτ των επτά πολιτικών αρχηγών που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη στη Βρετανία. Το κέντρο βάρους έπεσε στα ζητήματα της οικονομίας και της μετανάστευσης, ο Ντέιβιντ Κάμερον και ο Νικ Κλεγκ δεν απέφυγαν τα εκατέρωθεν πυρά παρά την κυβερνητική τους συμμαχία και ο αρχηγός της αντιπολίτευσης Εντ Μίλιμπαντ έκανε μια σημαντική προσπάθεια να περάσει στο κοινό την εικόνα του «πρωθυπουργήσιμου». Ωστόσο, και ο ίδιος δέχθηκε βολές από τους δυο συγκυβερνώντες αρχηγούς, με τον Κλεγκ να τον προκαλεί «να ζητήσει συγγνώμη για την κατεστραμμένη οικονομία που άφησε πίσω της η κυβέρνηση του Εργατικού Κόμματος το 2015». Με τις διαφορετικές δημοσκοπήσεις της κοινής γνώμης να οδηγούν σε διαφορετικά αποτελέσματα, το μόνο σίγουρο είναι ότι τη σκηνή δεν γέμισαν μόνοι τους οι δύο υποψήφιοι πρωθυπουργοί αλλά και οι επτά πολιτικοί αρχηγοί, γεγονός που αποδεικνύει ότι η βρετανική πολιτική έχει αλλάξει θεμελιωδώς. Φυσικά δεν έλειψαν τα προκλητικά σχόλια του αρχηγού του UKIP Νάιτζελ Φάρατζ, ο οποίος δεν απέφυγε ούτε αυτή τη φορά τις ξενοφοβικές αναφορές.

Εσοδα και έξοδα

«Η διοίκηση ενός κράτους δεν διαφέρει πολύ από τη διοίκηση μιας παμπ. Αρκεί να ελέγχεις τα έσοδα και τα έξοδα, να ξέρεις να χειριστείς τους πελάτες που θα σου προκαλέσουν πρόβλημα. Α, και να διατηρείς πάντοτε το χιούμορ σου» δηλώνει στα «ΝΕΑ» ο Μάρεϊ