Οι επιστήμονες της Ελληνικής Παιδοδοντικής Εταιρείας αναφέρουν ότι η χρήση της πιπίλας είναι προτιμότερη από τον θηλασμό του δακτύλου γιατί η συνήθεια αυτή σταματά ευκολότερα.
Η προσπάθεια αποφυγής της χρήσης της πιπίλας οδηγεί αρκετές φορές στον θηλασμό του δακτύλου, ο οποίος μπορεί να έχει σοβαρότερες συνέπειες για την ανάπτυξη των γνάθων.
Προσέξτε, όμως, το μέγεθος της πιπίλας να είναι τέτοιο, ώστε να μη χωρά ολόκληρη στο στόμα του παιδιού και η θηλή της να είναι μαλακή και με όσο το δυνατό λεπτότερο και ευλύγιστο αυχένα. Το σχήμα της πρέπει να είναι ανατομικά συμμετρικό, για να είναι πάντα σωστά τοποθετημένη στο στόμα του μωρού.
Θα πρέπει να έχει πεπλατυσμένο σχήμα και μικρό ύψος ώστε να επηρεάζει όσο το δυνατόν λιγότερο την ανάπτυξη των γνάθων. Η προστατευτική ασπίδα της πρέπει να έχει την κατάλληλη καμπυλότητα για να εφαρμόζει ικανοποιητικά στην περιοχή των χειλέων και πολλές και μεγάλες τρύπες αερισμού ώστε να μην ερεθίζεται το δέρμα γύρω από τα χείλη από το σάλιο.
Επίσης, θα πρέπει να είναι κατασκευασμένη με τέτοιον τρόπο ώστε να είναι εντελώς αδύνατη η αποσυναρμολόγησή της από το παιδί. Απαγορεύεται η στήριξη της πιπίλας με κορδέλα γύρω από τον λαιμό του μωρού γιατί υπάρχει σοβαρός κίνδυνος πνιγμού.
Επιπλέον, η πιπίλα δεν πρέπει ποτέ να επικαλύπτεται με μέλι, ζάχαρη ή οποιοδήποτε άλλο γλυκαντικό γιατί μπορεί να προκληθεί τερηδόνα στα δόντια του παιδιού. Τέλος, δεν πρέπει να καθαρίζεται μέσα στο στόμα της μητέρας με το σάλιο της.
