[Μικροπολιτικός] «Φόρτσα» από το πρυτανείο

Το 2012 ήταν ο Χαράλαμπος Αθανασίου που διέψευδε πριν ανακοινωθεί τη συμμετοχή του στη γαλάζια λίστα Επικρατείας. Από χθες, μάλιστα, δίνει και επισήμως τη μάχη του σταυρού στη Λέσβο. Αυτή τη φορά, ωστόσο, τον ρόλο του φαίνεται ότι ζήλεψε ο Θόδωρος Φορτσάκης, ο οποίος επίσης διέψευδε κάθε συμμετοχή του στις εκλογές.

Το επιχείρημα του πρύτανη ήταν ότι είναι φρεσκοεκλεγμένος στην πρυτανεία του Καποδιστριακού και θα ήταν τουλάχιστον άκομψο να αποχωριστεί τη θέση. Στη βάση αυτήν, έτσι, απέκρουσε τις αρχικές βολιδοσκοπήσεις, ενώ προέβη και σε δήλωση ότι θα παραμείνει προσηλωμένος στο έργο του.

Ολα αυτά μέχρι προχθές το βράδυ που σήκωσε το τηλέφωνο ο Αντώνης Σαμαράς –και η πρωθυπουργική κίνηση αρκούσε για να πειστεί ο πρύτανης «να βάλει πλάτη».

Πληροφορούμαι, πάντως, ότι το τηλεφώνημα δεν έγινε νωρίτερα όχι μόνο γιατί στο Μέγαρο Μαξίμου «ζύγιζαν» και άλλες λύσεις για την κεφαλή του Επικρατείας, αλλά επειδή ορισμένοι που ρωτήθηκαν δεν έδειξαν ενθουσιασμένοι από την προώθηση του πρύτανη, θιασώτη του «νόμος και τάξη» στο ΕΚΠΑ.

Η θητεία του στο τιμόνι του Εποπτικού Συμβουλίου της ΝΕΡΙΤ είχε ανοίξει πληγές στον κυβερνητικό πυρήνα, εξωθώντας και τα πράγματα στα άκρα. Αλλά η ζυγαριά του Σαμαρά έδειξε ότι ο Φορτσάκης διαθέτει ειδικό βάρος.

Ονειρο ήταν και πάει

Κοιμήθηκε βλέποντας όνειρο με το όνομά του στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της ΝΔ. Αλλά ξύπνησε με άδεια χέρια. Τα έχουν αυτά οι διακομματικές καραμπόλες των υποψηφίων.

Αναφέρομαι στον Γιώργο Χατζημαρκάκη. Αυτό επειδή αρχικά είχε τη φιλοδοξία να κατέβει υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ στο Λασίθι. Ομως δεν θα είχε καμιά τύχη. Στη συνέχεια έπαιξε για κάποια από τις θέσεις του ψηφοδελτίου Επικρατείας της Χαριλάου Τρικούπη, αλλά τον έκοψαν οι αντιδράσεις των δηπαριτών.

Είδε και απόειδε ο Χατζημαρκάκης, παλιός ευρωβουλευτής των γερμανών Φιλελευθέρων, και το απόγευμα της Πέμπτης άρχισε τα τηλεφωνήματα στο Μέγαρο Μαξίμου. Εκεί περίπου τον διαβεβαίωσαν ότι θα μπορούσε να διασφαλίσει μία από τις τελευταίες θέσεις στο Επικρατείας της ΝΔ.

Ομως οι μαξιμιλιανοί υπολόγισαν χωρίς τους καραμανλικούς. Αυτοί φαίνεται ότι έβαλαν την ταφόπλακα στην υποψηφιότητα του Χατζημαρκάκη, ο οποίος όπου βρισκόταν στόλιζε με «γαλλικά» τον Κώστα Καραμανλή. Τι να πω; Τουλάχιστον του έμεινε ο τίτλος του πρέσβη εκ προσωπικοτήτων που του απένειμε ο Βαγγέλης Βενιζέλος.

Ο πόνος του Αντώναρου

Σε προεκλογική συγκέντρωση του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη στην Καλλιθέα εθεάθη ο Βαγγέλης Αντώναρος. Και όχι μόνο έδωσε το «παρών», αλλά μίλησε κιόλας. Το καλύτερο πληροφορούμαι ότι το κράτησε για το τέλος, καθώς είπε κάτι του τύπου «ο Μιλτιάδης ήταν ένας από τους λίγους νεοδημοκράτες βουλευτές που όρθωσαν ανάστημα, πατώντας πόδι με αποφασιστικότητα για να φύγει ο Παπανδρέου το φθινόπωρο του ’11». Ο καθένας με τον πόνο του.

Βενιζελικοί χρησμοί

Μαχαίρι κράτησε. Αιχμές δεν άφησε ο Βαγγέλης Βενιζέλος στη χθεσινή κοπή της πίτας του υπουργείου Εξωτερικών. Και όχι μόνο δεν άφησε αιχμές, αλλά ήταν και συγκινημένος. Λογικό, αφού η τελετή κοπής της πίτας στο ισόγειο του κτιρίου της Ακαδημίας με φόντο τα καραβάκια της ελληνικής προεδρίας λειτούργησε και λίγο ως αποχαιρετισμός στο πολιτικό και υπηρεσιακό προσωπικό του υπουργείου.

Βέβαια ο Βαγγέλης δεν παρέλειψε να κάνει και ένα αστειάκι-χρησμό. Είπε κάτι του τύπου «στην Ελλάδα υπάρχουν δύο δόγματα: το ένα είναι ότι ο Θεός είναι φιλέλλην και άρα η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει και το άλλο ότι πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι». Θα είναι;

Μια δύσκολη σχέση

Σας παραθέτω δύο αποσπάσματα από την συνέντευξη που έδωσε στο Bloomberg ο Σταύρος Θεοδωράκης. «Σε μια κυβέρνηση συνεργασίας θα πρέπει να υπάρχει συνεννόηση μεταξύ των κομμάτων που θα συμμετάσχουν και φυσικά το δικαίωμα του «βέτο» σε ό,τι αφορά την ανάληψη των υπουργικών θέσεων». Και, «είμαστε διατεθειμένοι να συζητήσουμε, πάντα όμως με βάση μια οικονομία δυτικού τύπου. Δεν συζητάμε για κρατικοποιήσεις ή να διώξουμε τους επενδυτές από τη χώρα».

Ετσι όπως τα βλέπω τα πράγματα, αν κληθεί Το Ποτάμι να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ η συνεννόηση θα είναι πολύ δύσκολη. Ξεκινούν από πολύ μακριά και δεν ξέρω αν θα συναντηθούν.

Με την προεκλογική εκστρατεία στην Ελλάδα δεν ασχολείται. Εχει, πάντως, δικαιολογία. Ως ευρωπαίος επίτροπος υποτίθεται ότι πρέπει να κρατά αποστάσεις και να έχει υπερκομματικό προφίλ. Φοβάμαι, όμως, ότι του Δημήτρη Αβραμόπουλου του έτυχε κάτι ακόμα χειρότερο από τις εκλογές στην Ελλάδα: οι εξελίξεις στη Γαλλία.

Αυτό επειδή το χαρτοφυλάκιό του δεν περιλαμβάνει μόνο τη μετανάστευση, αλλά και την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και των «ξένων μαχητών». Εξού και αύριο θα βρεθεί στο Παρίσι, όπου συνεδριάζουν εκτάκτως οι ευρωπαίοι υπουργοί Εσωτερικών και ο αμερικανός υπουργός Δικαιοσύνης κατόπιν πρόσκλησης του γάλλου ομολόγου τους.

Με την ευκαιρία, θα µετάσχει και στη σιωπηλή πορεία διαµαρτυρίας που θα κάνουν οι υπουργοί, συνοδεύοντας τον Φρανσουά Ολάντ και τον Μανουέλ Βαλς.