Αναζήτηση
Η στάση της Ευρώπης απέναντι στην Αμερική διακρίνεται από μια ακραία αμφισημία. Οι Ευρωπαίοι λέγεται ότι τελειώνουν πάντα τις διατριβές τους για τις Ηνωμένες Πολιτείες ρωτώντας πώς μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους στο Στάνφορντ. Οι συζητήσεις που κάνουν μετά το φαγητό κυριαρχούνται από το τελευταίο επεισόδιο του «House of Cards», του «Homeland» ή του «Mad Men». Ενας γάλλος διπλωμάτης έλεγε ότι σε κάθε συνάντηση που είχε στον Λευκό Οίκο στη διάρκεια μιας περιοδείας του στην Ουάσιγκτον, κάποιος από την αντιπροσωπεία του ζητούσε να δει το «West Wing». Δεν ήταν πολύ κολακευτικό.
Οι Ευρωπαίοι παραπονούνται για τα προσωπικά τους δεδομένα που αποθηκεύουν εταιρείες όπως η Amazon, το facebook, η Starbucks ή η Google, αλλά στην πραγματικότητα εκείνοι τους τα έχουν παραδώσει. Το 85% των αναζητήσεων στις μεγάλες οικονομίες της Ευρώπης και το 67% των αναζητήσεων στην αμερικανική αγορά ανήκει στην Google. Αμερικανικές εταιρείες διαχειρίζονται επτά από τις δέκα ιστοσελίδες με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα στην Ευρώπη. Η οργή για τις πρακτικές της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφαλείας αντισταθμίζεται από τον εθισμό σε ένα κυβερνοσύμπαν όπου κυριαρχούν αμερικανικές εταιρείες.
Ο μαγνητισμός της Σίλικον Βάλεϊ μοιάζει να δείχνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, μια σχετικά νέα χώρα, είναι η Ρώμη στο ζενίθ της ισχύος της. Η αμερικανική «ήπια ισχύς» είναι ζωντανή. Η ικανότητα της Αμερικής για καινοτομία, η αυτάρκειά της σε ενέργεια, η καλή δημογραφική της κατάσταση και η κυριαρχία της στην παγκόσμια φαντασία αναδεικνύουν το σφρίγος της χώρας αυτής.
Οι γεωστρατηγικές μετατοπίσεις του τελευταίου έτους, όμως, δείχνουν στην αντίθετη κατεύθυνση: ότι οι ΗΠΑ είναι η αυτοκρατορική Ρώμη του 376 μ.Χ., με διάφορους βίαιους εχθρούς να παίζουν τον ρόλο των Βησιγότθων, των Ούννων, των Βανδάλων κ.λπ.
Η αμφισημία δεν χαρακτηρίζει βέβαια μόνο την Ευρώπη. Πολλοί Αμερικανοί σήμερα αδιαφορούν για τα παγκόσμια προβλήματα, θεωρώντας ότι έχουν κάνει επί τόσες δεκαετίες τα καθήκοντά τους με την Pax Americana. Αν λοιπόν η Κίνα και η Ινδία πράγματι αναπτύσσονται, ας αναλάβουν τις ευθύνες τους για την παγκόσμια ασφάλεια.
Ο Μπαράκ Ομπάμα μοιάζει να ανταποκρίνεται σε αυτήν τη διάθεση. Μπορεί να μη διαχειρίζεται την παρακμή, σίγουρα όμως εκπροσωπεί την αυτοσυγκράτηση. Γιατί λοιπόν η προσέγγισή του δεν είναι δημοφιλής; Οι Αμερικανοί θέλουν την επιστροφή των στρατευμάτων στην πατρίδα. Την ίδια ώρα, όμως, κατηγορούν τον Ομπάμα ότι δεν κάνει αρκετά για να προστατεύσει το κύρος της χώρας.
Δεν είναι εύκολο να καταλάβει κανείς αυτόν τον δυϊσμό, τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ. Είναι απλουστευτικό, και πιθανότατα λάθος, να υποστηρίζει κανείς ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται σε παρακμή. Η Pax Americana, όμως, βρίσκεται σε παρακμή. Η ετοιμότητα της Αμερικής να χρησιμοποιήσει τη δύναμή της για να σταθεροποιήσει τον κόσμο υποχωρεί. Για τον λόγο αυτόν, ο κόσμος είναι πιο επικίνδυνος απ’ ό,τι ήταν εδώ και πολύ καιρό. Ο Ομπάμα είναι ένας επαγγελματίας μεσολαβητής. Αλλά με την πολιτική του αυτή ενθάρρυνε τους εχθρούς της Αμερικής και απογοήτευσε τους συμμάχους της.
