ΑΠΟΡΙΕΣ

Εχετε βυθιστεί σε μια χρόνια απογοήτευση που σας φυλακίζει στην απόλυτη στασιμότητα. Είναι σαν να επιδιώκετε την απογοήτευση που έχετε εισπράξει από τους ανθρώπους, παρότι σας προκαλεί πόνο. Μήπως φοβάστε την απώλεια της αγάπης; Μπορεί ο φόβος αυτός να είναι ένα ορόσημο – βίωμα στη μέχρι τώρα ιστορία σας. Μήπως κάποιος αγαπημένος σας άνθρωπος έφυγε από κοντά σας ή σας στέρησε την αγάπη όταν ήσασταν παιδί; Οι γονείς σας σάς έκαναν να νιώθετε ότι σας είναι απολύτως απαραίτητοι για να προχωρήσετε στη ζωή σας και δεν καταφέρατε ποτέ να είστε μια αυτόνομη προσωπικότητα; Σας έμαθαν ότι οι άνθρωποι και ο έξω κόσμος δεν αξίζουν την εμπιστοσύνη και ότι ανά πάσα στιγμή θα σας πληγώσουν και ότι εσείς είστε τόσο ευάλωτη απέναντι σε αυτούς; Αν νιώθετε ότι δυσκολεύεστε να εμπιστευθείτε τους άλλους επειδή προσδοκάτε ότι εκείνοι θα σας πληγώσουν ή θα φύγουν ή θα σας εκμεταλλευτούν με κάποιον τρόπο, τότε μπορεί η φυγή και η απομόνωσή σας να είναι η άμυνά σας. Η τηλεόραση όλη μέρα είναι ένας τρόπος να προστατεύεστε ψευδώς από μια βαθιά αίσθηση έξωθεν απειλής. Τα συναισθήματα άγχους και θλίψης είναι χαρακτηριστικά στα πληγωμένα και κοινωνικά απομονωμένα άτομα. Αποσύρεστε κοινωνικά για να μην ξαναπληγωθείτε, αλλά ο εχθρός του εαυτού σας είστε τελικά εσείς η ίδια και όχι ο έξω κόσμος. Προσπαθήστε να (ξανα)πιστέψετε στους ανθρώπους –όχι σε όλους φυσικά, ούτε άπλετα με γνώμονα την αφέλεια. Η δυσπιστία είναι ο εχθρός της ελευθερίας. Ο πόνος είναι μέσα στη ζωή και το να τον διαχειριζόμαστε μαζί με τις όποιες απώλειες μας τυχαίνουν μάς καθιστά πιο δυνατούς και όχι πιο αδύναμους. Η κοινωνική απόσυρση είναι ο ισχυρότερος σύμμαχος της κατάθλιψης και η κατάθλιψη μοιάζει να σας χτυπάει την πόρτα. Η κατάθλιψη θερίζει στις μέρες μας, ενώ δίχως θεραπεία μπορεί να αποβεί πολύ επικίνδυνη για την υγεία του ατόμου.