Σκαμπανεβάσματα παρουσιάζουν οι εκπαιδευτικές επιλογές των νέων από τότε που έκαναν την εμφάνισή τους στη χώρα μας τα πρώτα πανεπιστήμια. Το Πανεπιστήμιο Αθηνών, το πρώτο του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, ιδρύθηκε το 1837 και διέθετε αρχικά τέσσερα τμήματα. Τη δεκαετία του 1840 οι νέοι στρέφονται στις ιατρικές σπουδές, καθώς την περίοδο αυτή οι υποδομές της υγείας στο νέο ελληνικό κράτος είναι λιγοστές. Το επάγγελμα του γιατρού εξασφάλιζε χρήματα αλλά και κύρος.

Τη δεκαετία του 1850 η ζήτηση για ιατρικές σπουδές υποχωρεί στη δεύτερη θέση των προτιμήσεων. Οι νομικές σπουδές είναι αυτές που επιλέγουν περισσότερο οι νέοι, μια επιλογή που θα διατηρηθεί ψηλά για αρκετές δεκαετίες. Αιτία είναι οι πολλές διαμάχες και προστριβές για θέματα γης αλλά και τα νομικά ζητήματα που προέκυπταν καθώς η Ελλάδα σιγά σιγά προσαρτούσε εδάφη. Οι νομικές σπουδές κυριαρχούν για χρόνια, αλλά στο τέλος του 19ου αιώνα και καθώς η Ελλάδα μπαίνει σε τροχιά εκσυγχρονισμού και πολλά τεχνικά έργα ξεκινούν υπάρχει ανάγκη και για άλλους καταρτισμένους επιστήμονες. Ετσι, έως το 1930 οι νέοι επιλέγουν και σπουδές γύρω από τη φυσική και τη μηχανική.

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ολόκληρη η χώρα βρίσκεται σε φάση ανοικοδόμησης και δημιουργίας νέων βασικών υποδομών. Ειδικά στις μεγαλουπόλεις παρατηρείται οικοδομικός οργασμός. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι πολυτεχνικές σχολές (πολιτικοί μηχανικοί, αρχιτέκτονες) να έρχονται πρώτες στις προτιμήσεις των νέων για τις επόμενες δύο δεκαετίες.  

Η φοίτηση στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση αυξάνεται, τα σχολεία γίνονται περισσότερα και έτσι σιγά σιγά, κυρίως τη δεκαετία του ’70, οι νέοι επιλέγουν τμήματα που οδηγούν σε διορισμό στο Δημόσιο – μαθηματικά, φυσική, φιλολογία. Από το ’80 και μετά ψηλά στις προτιμήσεις των αποφοίτων είναι σταδιακά οι σχολές που σχετίζονται με τις νέες τεχνολογίες της εποχής και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Δέκα χρόνια αργότερα, λίγο μετά την εμφάνιση της ιδιωτικής τηλεόρασης, ανάμεσα στις σχολές που έχουν μεγάλη ζήτηση είναι αυτές της επικοινωνίας και ενημέρωσης.