Αναζήτηση
τα χαρακτηριστικά της εγχώριας πολιτικής σκηνής έχουν αποτυπωθεί στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο. Φλύαροι βουλευτές, ψεύτες πολιτευτές και δήμαρχοι ταγμένοι σε συμφέροντα έχουν περάσει από τη μεγάλη οθόνη
και δίνουν έμπνευση μέχρι σήμερα στους ψηφοφόρους για να σχολιάζουν τους υποψηφίους κάθε αναμέτρησης.
Ο υπουργός που έγινε αρνάκι
Μαύρο στον Μαυρογιαλούρο
Η πιο κλασική πολιτική φιγούρα του παλιού ελληνικού κινηματογράφου είναι ο Ανδρέας Μαυρογιαλούρος. Στην ταινία «Υπάρχει και φιλότιμο» (1965) του Αλέκου Σακελλάριου, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας υποδύεται τον υπουργό Αγροτικής Ανασυγκροτήσεως, ο οποίος ξεμένει σε χωριό της εκλογικής του περιφέρειας και μαθαίνει από πρώτο χέρι τη γνώμη των ψηφοφόρων για το πρόσωπό του. Και τα σχόλια καθόλου δεν του αρέσουν. Η ατάκα «Μαύρο στον Μαυρογιαλούρο» που ακούστηκε όταν προσπαθούσε ο Κωνσταντάρας να βγάλει βαρύγδουπο λόγο αναπαράγεται μέχρι και σήμερα, κυρίως σε προεκλογικές περιόδους. Ο δε Μαυρογιαλούρος είναι συνώνυμο των φαφλατάδων πολιτικών.
Από τον Γκόρτσο στην κυρία βουλευτού
Πολιτική μετά συναισθήματος
Το love story με τις εκλογές συνδυάζουν οι ταινίες του 1966 «Τζένη Τζένη» και «Η βουλευτίνα». Πρωταγωνίστρια του φιλμ του Ντίνου Δημόπουλου είναι η Τζένη, κόρη τοπικού κομματάρχη Κοσμά Σκούταρη που είναι υποστηρικτής του βουλευτή Γκόρτσου. Οταν ωστόσο η κοπέλα αναγκάζεται να παντρευτεί το Νίκο, έτερο πολιτικό, ο πεθερός κάνει στροφή 180 μοιρών και στηρίζει τον γαμπρό, ξεχνώντας την ιδεολογία του. Με τα μπούνια στην προεκλογική εκστρατεία του αρραβωνιαστικού της και υποψήφιου βουλευτή Περικλή Αράπη μπαίνει η Ρένα Βλαχοπούλου. Ε, και πάνω στην προσπάθεια προώθησης δεν αποφεύγει τις υπερβολές.
Ο Ψευτοθόδωρος και ο Καλοχαιρέτας
Ζήτω το ρουσφέτι
Οι πελατειακές σχέσεις που διέπουν το πολιτικό σύστημα της χώρας μας καταγγέλλονται με χιουμοριστικό τρόπο στην ταινία του 1961 «Ζητείται ψεύτης». Ο επαγγελματίας ψεύτης Θεόδωρος Πάρλας γίνεται το δεξί χέρι του βουλευτή Θεόφιλου Φερέκη και παρέα σκαρφίζονται απίθανες ιστορίες για να πείσουν τους υποψήφιους ψηφοφόρους. Ο Ψευτοθόδωρος στέκεται πάντα στο ύψος των πολιτικών περιστάσεων. Βασισμένη στα ρουσφέτια είναι και η πολιτική καριέρα του βουλευτή Καλοχαιρέτα στην ταινία του 1959 «Στουρνάρα 288». Κανείς δεν φεύγει από το γραφείο του ανικανοποίητος, ακόμα και όταν το μόνο πράγμα που εισπράττει είναι ψεύτικες υποσχέσεις.
Στην υπηρεσία των φτωχών και των πλουσίων
Από δήμαρχος, κοινοτάρχης
Την αντιπαλότητά τους στον επιχειρηματικό στίβο μεταφέρουν στον πολιτικό ο Βασίλης Αυλωνίτης και η Γεωργία Βασιλειάδου στην ταινία «Κυρία δήμαρχος» του 1960. Η προκήρυξη των δημοτικών εκλογών τους βγάζει στα μπαλκόνια από όπου τάζουν λαγούς με πετραχήλια, καθώς ο καθένας προσπαθεί να εξασφαλίσει για τον εαυτό του τους περισσότερους σταυρούς. Κοινοτάρχης πλήρως υποταγμένος στο συμφέρον των ψηφοφόρων του είναι ο κυρ Σωτήρης στην ταινία «Ο κύριος πτέραρχος» του 1963. Γι’ αυτό και κατεβαίνει στην Αθήνα αγκαζέ με τον πλούσιο γαιοκτήμονα της περιοχής για να μάθουν αν θα προχωρήσει η απαλλοτρίωση.
