Οι αισθήσεις της αφής και της όρασης αυτών που επισκέφθηκαν την Εβδομάδα Ντιζάιν στο Μιλάνο υπερλειτούργησαν. Οι πειραματισμοί στα υλικά και τις επιφάνειες ικανοποίησαν και εξέπληξαν όσους πέρασαν από τα στούντιο των αρχιτεκτόνων, τους εκθεσιακούς χώρους των εταιρειών που κατασκευάζουν ντιζάιν αντικείμενα, τις αυλές ή τις αποθήκες που προσωρινά διέθεσαν τις κενές επιφάνειές τους σε δημιουργούς από όλον τον κόσμο καθώς και σε ομάδες νέων σχεδιαστών.

Το Μιλάνο εξακολουθεί να διεκδικεί τον τίτλο του κέντρου του βιομηχανικού σχεδιασμού στην Ευρώπη. Το επισημαίνουν όλοι οι καθηγητές των πανεπιστημιακών σχολών ντιζάιν που δηλώνουν την ανάγκη να παραμείνει η βιομηχανική παραγωγή στην Ιταλία και να μη μετακινηθεί προς χώρες της Ασίας με δικαιολογία την αλλαγή κόστους κατασκευής.

Ο Αντόνιο Τσιτέριο, βιομηχανικός σχεδιαστής και σχεδιαστής επίπλων, είπε σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Domus» με αφορμή τη μεγάλη διοργάνωση ότι «όπου υπάρχει βιομηχανική διεργασία υπάρχει και αντίστοιχη παραγωγή. Αν όμως μετακινηθεί η παραγωγή στο εξωτερικό, τότε το Μιλάνο θα πάψει να είναι το κέντρο του ντιζάιν».

Ωστόσο είναι εποχή που υπάρχει μεγάλη σπατάλη δημιουργικότητας στον σχεδιασμό προϊόντων που δεν χρησιμεύουν σε τίποτα. Απευθύνονται κυρίως στους καινούργιους πελάτες του ιταλικού σχεδιασμού, από την Κίνα, την Τουρκία, τη Βραζιλία, την Ινδία, τη Ρωσία. «Γι’ αυτό και στο μέλλον χρειάζεται να επιτρέψουμε στην πειραματική έρευνα να μπει στην παραγωγή, καθώς στη Σαγκάη αναπτύσσεται μία νέα σχολή ντιζάιν» επισημαίνει ο καθηγητής αρχιτεκτονικής στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου, Πιερ Αλέν Κροσέ. Το ιταλικό ντιζάιν γεννήθηκε όταν το 1948 άρχισε μια παραγωγή αντικειμένων χαμηλού κόστους που η λειτουργικότητά τους εξυπηρετούσε την καθημερινότητα των πολιτών της κατακερματισμένης μεταπολεμικής Ευρώπης. Σήμερα, εποχή αλλαγής ρυθμών καθημερινότητας, το Μιλάνο προσπαθεί να κρατήσει τη συνέχεια αυτής της παράδοσης με προϊόντα που οι δημιουργοί τους φαίνεται να είναι ιδιαίτερα επινοητικοί. Και οι ιταλικές εταιρείες, μαζί με σχεδιαστές οίκων μόδας και αρχιτέκτονες, συνεργάστηκαν για να δώσουν λύσεις σε σύγχρονες ανάγκες.

Οπως τα ζητήματα κατοίκησης, μετακίνησης, μετατροπής χώρων διαβίωσης. Αλλά και τα ζητήματα γεύσης που προκύπτουν από την αυξημένη ζήτηση του κόσμου για γευστικές εμπειρίες και ταξίδια γευσιγνωσίας.
Οικολογικές εξελίξεις στο πικ νικ

Η διεθνής ομάδα TIVD (This Is Very Dangerous) αποτελείται από νέους ντιζάινερ και αρχιτέκτονες από την Πορτογαλία, το Μεξικό, τη Βραζιλία, την Ελλάδα, τη Ρωσία, την Ιταλία, την Αγγλία και την Αυστραλία και στη φετινή διοργάνωση παρουσιάζουν τη δουλειά τους για το πικ νικ ως κοινωνική συνεύρεση. Η Ελληνίδα Κωνστάντια Μάνθου συμμετέχει με τη συλλογή KiRA. Μία σύνθεση από κεραμικό σκεύος κατσαρόλας, χτένα ζύμης, τραπεζομάντιλο και συνταγή αρτοσκευάσματος.

«Η ιδέα της KiRA βασίζεται στη διαδικασία παρασκευής φαγώσιμων πιάτων τα οποία γεμίζουν με τρόφιμα και καταναλώνονται από τους συμμετέχοντες στο υπαίθριο γεύμα. Αυτό που μένει είναι η ανάμνηση από τη συμμετοχική εμπειρία στη γεύση» εξηγεί η σχεδιάστρια της οικολογικής αυτής σύνθεσης.