«Αν χθες ήταν νωρίς αύριο θα είναι αργά» για να θυμηθούμε την ιστορική φράση του Λένιν. Η ανασύνθεση μιας σύγχρονης μεταρρυθμιστικής και ευρωπαϊκής Κεντροαριστεράς είναι ζωτική ανάγκη.

Γνωρίζουμε ότι σε κρίσιμες στιγμές, μεγάλα πολιτικά και ιδεολογικά ρεύματα ανταποκρίθηκαν ή ανέλαβαν μεγάλες πρωτοβουλίες ισοδύναμες με την επανίδρυσή τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η ίδρυση του ΠαΣοΚ από τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος είχε τη διορατικότητα και την τόλμη να υπερβεί τον παραδοσιακό χώρο της Ενωσης Κέντρου, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για τη θεμελίωση ενός μεγάλου πολιτικού Κινήματος, το οποίο κυριάρχησε στην πολιτική ζωή του τόπου επί τρεις δεκαετίες.

Σήμερα, που τίποτα δεν θυμίζει το χθες, οι προοδευτικές δυνάμεις είναι τραυματισμένες και ταπεινωμένες. Η δραστική μείωση της επιρροής του ΠαΣοΚ είναι αναμφισβήτητο γεγονός, το οποίο εγείρει ερωτήματα ως προς τη δυνατότητά του να ανακτήσει το χαμένο έδαφος. Αντιλαμβανόμενο ωστόσο τη νέα πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα, επιχειρεί να εναρμονιστεί με αυτή. Προτάσσοντας το εθνικό συμφέρον, συμμετέχει στην κυβέρνηση συνεργασίας. H διασφάλιση της πολιτικής σταθερότητας συνιστά άμεση προτεραιότητα.

Το μεγάλο διακύβευμα λοιπόν δεν είναι η ανάκτηση της πολιτικής μας επιρροής, αλλά η δυνατότητα της χώρας να μπει σε τροχιά οικονομικής ανάκαμψης. Αλλωστε, τα κόμματα είναι το μέσο για την υλοποίηση συγκεκριμένων πολιτικών. Από αυτές κρίνονται και αξιολογούνται.

Το ΠαΣοΚ χωρίς να διαγράφει τις ευθύνες του για την πρωτοφανή κρίση στην οποία οδηγηθήκαμε, αλλά και έχοντας επίγνωση της θετικής συνδρομής του σε όλη τη διάρκεια της μεταπολιτευτικής περιόδου, προέβη στην ανατοποθέτησή του. Φέρνοντας το μέλλον στο παρόν, προτεραιότητά του είναι να συμβάλει στην οικονομική, παραγωγική και διοικητική ανασυγκρότηση του τόπου.

Επιδιώκοντας οι προωθούμενες πολιτικές να έχουν προοδευτικό πρόσημο, ανταποκρίνεται χωρίς αναστολές και αμφισημίες στις κεντροαριστερές πρωτοβουλίες που αναπτύσσονται, γιατί πεποίθησή του είναι ότι το κενό που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα στη ΝΔ και στον ΣΥΡΙΖΑ αναζητά πολιτική έκφραση. Ο νέος δικομματισμός αντικειμενικά δεν μπορεί να καλύψει το κενό αυτό.

Απεξαρτημένο από τις πρακτικές του παρελθόντος, θεωρεί μονόδρομο την αναζήτηση ενός κοινού πολιτικού πλαισίου, στο οποίο μπορούν να συναντηθούν όλα τα πολιτικά σχήματα και όλες οι κινήσεις που αυτοτοποθετούνται στην Κεντροαριστερά. Γι’ αυτό και από την αρχή είδε με θετικό τρόπο την κίνηση των 58, που έθετε ως πρωτεύον ζήτημα τη συνύπαρξη όλων των κεντροαριστερών δυνάμεων υπό την ομπρέλα του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Μάλιστα χωρίς δεύτερες σκέψεις συντάχθηκε με τις απόψεις εκείνες που υποστήριζαν ότι οι επικείμενες ευρωεκλογές είναι μια μεγάλη ευκαιρία προκειμένου ο προοδευτικός χώρος να δώσει από κοινού τη μάχη της 25ης Μαΐου.

Δυστυχώς, τη δυνατότητα αυτή προσπέρασαν όλες οι δυνάμεις που περιχαρακωμένες στον παλιό πολιτικό εαυτό τους εμμένουν σε λογικές διαίρεσης και αφαίρεσης, αντί να προτάσσουν την πρόσθεση και τον πολλαπλασιασμό. Κάποιες από αυτές παραμένουν συνεπείς στις αυταρέσκειες και στους μικρομεγαλισμούς τους, ενώ κάποιες άλλες, υποκινούμενες από την ανασφάλεια για το πολιτικό μέλλον τους, προσπαθούν να ενοχοποιήσουν το εγχείρημα της Κεντροαριστεράς συνδέοντάς το με την αυτοκατάλυση του ΠαΣοΚ. Κοινό χαρακτηριστικό και των δύο είναι η φοβικότητα μήπως και απολέσουν την πολιτική και κομματική τους υπόσταση.

Ωστόσο, η ανάγκη συμπόρευσης και συμπαράταξης του προοδευτικού χώρου είναι περισσότερο επιτακτική από ποτέ. Η ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς δεν θα προκύψει από παρθενογένεση ούτε θα στηριχθεί σε νεόκοπους επίδοξους ηγέτες. Δεν θα προέλθει από λογικές συγκόλλησης διαφόρων πολιτικών σχημάτων. Και πολύ περισσότερο δεν θα προωθηθεί αν ο καθένας από εμάς παραμένει εγκλωβισμένος στον μικρόκοσμό του, ακολουθώντας πρακτικές μονομέρειας και αυταρέσκειας.

Το ελπιδοφόρο είναι ότι σήμερα οι δυνάμεις της Κεντροαριστεράς, παρότι κατακερματισμένες, συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο ότι ο εγκλωβισμός σε μικροκομματικούς εγωισμούς και μικρομεγαλισμούς δεν οδηγεί πουθενά. Αντιλαμβάνονται την ανάγκη να υπάρξουν πρωτοβουλίες που θα υπερβαίνουν το κομματικό και προσωπικό εγώ, σκοπιμότητες και υστεροβουλίες.

Ο Λεωνίδας Γρηγοράκος είναι αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών, βουλευτής Λακωνίας του ΠαΣοΚ

Τελευταία Νέα