

Τα λεξικά που έχει συντάξει και κυκλοφορήσει ο καθηγητής Γεώργιος Μπαμπινιώτης έχουν περιεχόμενο 8.000 σελίδων. Αλλά το «έβδομο παιδί» του, όπως ο ίδιος αποκαλεί το νέο του δημιούργημα, είναι αρκετά διαφορετικό από τα προηγούμενα. Είναι ένας «γλωσσικός σύμβουλος», ένα «Λεξικό των δυσκολιών και των λαθών στη χρήση της Ελληνικής» που στόχο έχει να λύνει απορίες, από τις πιο απλές ώς τις πιο απαιτητικές. Είναι, με άλλα λόγια, ένα ιδιαίτερα χρηστικό λεξικό που μπορεί να βοηθά τόσο μαθητές όσο και εργαζομένους στην καθημερινή δουλειά τους.
«Σαράντα αιώνες ιστορίας, εκατό χιλιάδες ζωντανές λέξεις, τριακόσιες χιλιάδες σημασίες, διακόσιοι ογδόντα τέσσερις τύποι ρήματος, εβδομήντα τύποι επιθέτου σημαίνει για μια γλώσσα μεγάλο φάσμα προσεγγίσεων της ορθογραφίας. Ο πλούτος της ελληνικής γλώσσας είναι λοιπόν δύναμη και αδυναμία ταυτοχρόνως», λέει ο γνωστός γλωσσολόγος προσθέτοντας ότι «το γεγονός ότι πρέπει να αξιοποιήσουμε τον πλούτο αυτόν οδηγεί σε δυσκολίες και λάθη».
Ο Γ. Μπαμπινιώτης επισημαίνει ότι «ο γλωσσολόγος δεν μαλώνει και δεν κουνάει το δάχτυλο, αλλά καταλαβαίνει τη δυσκολία, εξηγεί, ερμηνεύει, λύνει το όποιο πρόβλημα, μειώνει τα ενδεχόμενα λάθη. Δεν θρηνεί, δεν μαλώνει, εξηγεί και προτείνει, και αυτό είναι η καρδιά αυτού του λεξικού».
Στην ενδεχόμενη ένσταση ότι κάποιοι δεν χρειάζονται κάτι τέτοιο αφού μιλούν με επάρκεια τη γλώσσα, ο καθηγητής αντιτάσσει ότι «όλοι είμαστε πάντα μαθητές της γλώσσας» και ότι «δεν υπάρχει ιδανικός ομιλητής». Αρα το λεξικό του, συνεχίζει, «ενδιαφέρεται για τον καθένα που αγαπά τη γλώσσα, για τον προσεκτικό, ευαίσθητο ομιλητή».
Ο Γ. Μπαμπινιώτης πιστεύει επίσης ότι ο γλωσσολόγος δεν πρέπει να λειτουργεί κανονιστικά και ο χρήστης της γλώσσας «πρέπει να εμπιστεύεται το γλωσσικό του ένστικτο». Με άλλα λόγια ότι αν η δημοτική σε κάποιους τύπους δεν έχει δόκιμη ή αποδεκτή από το γλωσσικό ένστικτο λύση, δεν βλάπτει η χρήση του παλιού λόγιου τύπου. Του τύπου λ.χ. «της εισαγγελέως» αντί «της εισαγγελέα».
Το λεξικό συγκεντρώνει 5.500 λήμματα – παρατηρήσεις. Τα λάθη και οι δυσκολίες δίνονται με τη μορφή λημμάτων ώστε να εντοπίζεται εύκολα η πληροφορία, ενώ 180 συνθετικά σχόλια (στα οποία παραπέμπουν πολλά άλλα λήμματα) αναλύουν γλωσσικά φαινόμενα που παρουσιάζουν δυσκολίες.
Στο λεξικό υπάρχει και παράρτημα με ανώμαλα ρήματα, κανόνες μονοτονικού και πολυτονικού, διάφορους ορθογραφικούς κανόνες, ομόηχα, παρώνυμα, προθέσεις, αριθμούς και αριθμητικά, επίσης με τις κυριότερες λατινικές και ξενόγλωσσες φράσεις και λέξεις, τους ξενόγλωσσους όρους πληροφορικής και κινητής τηλεφωνίας, εθνικά ονόματα (λ.χ. κατοίκων κρατών), εξελληνισμένα ξένα τοπωνύμια.
Το κυρίως λεξικό διεκδικεί μοναδικότητα, καθώς «συναφή βοηθήματα υπάρχουν ήδη, αλλά όχι με τη μορφή και τη σύσταση ειδικού εκτενούς επιστημονικού λεξικού».
Υπάρχει λ.χ. λήμμα «παρατατικός» όπου δίδονται λύσεις σε ερωτήσεις όπως «πώς σχηματίζεται ο παρατατικός των μεσοπαθητικών ρημάτων σε -ούμαι;», δηλαδή κινούμουν, κινιόμουν, κινόμουν ή εκινούμην;
Εξάλλου «για τον φιλομαθή ή πιο ενημερωμένο αναγνώστη, ο οποίος επιθυμεί να ξέρει περισσότερα για το λήμμα που αναζητεί, δίδονται εκτενή, αναλυτικά συγκεντρωτικά λήμματα. Σε αυτά εξετάζεται αναλυτικά το φαινόμενο που ενδιαφέρει τον αναγνώστη» γράφει στην εισαγωγή της έκδοσης ο Γ. Μπαμπινιώτης.