Αναζήτηση
Βενιζέλος εσωτερικού – Βενιζέλος εξωτερικού!
Την εβδομάδα αυτή κυριαρχεί ο δεύτερος, που θα συναντηθεί τελικά σήμερα με τον Τζον Κέρι. Ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών άργησε να γυρίσει από μια συνάντηση δωρητών της Συρίας που πραγματοποιήθηκε στο Κουβέιτ. Παρ’ όλα αυτά, οφείλει να προσθέσει κανείς ότι ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης δεν περιορίζεται στην κλασική ύλη που θα του αναλογούσε ως επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας. Ως πάρτνερ της κυβέρνησης και πρώην υπουργός Οικονομικών, ανοίγεται και σε άλλα θέματα. Φάνηκε από τη συνέντευξή του στη «Figaro» όπου τοποθετήθηκε με φραστική κομψότητα για το θέμα του χρέους –«αν η Ευρώπη θέλει να το κουρέψει, εμείς δεχόμαστε», χαριτολόγησε. Θα φανεί και στην Ουάσιγκτον όπου στην ατζέντα των ραντεβού του είναι και ο αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τζακ Λιου.
Οι συναντήσεις στην Ουάσιγκτον –μετά την επίσκεψη στο Παρίσι και, βεβαίως, την ομιλία του Πρωθυπουργού στο Στρασβούργο –είναι κομμάτι μιας επίθεσης γοητείας που επιχειρεί η ελληνική πλευρά. Μετά την πέτρινη πενταετία που άρχισε το 2009 –annus horribilis στα πολιτικο-οικονομικά χρονικά –η Αθήνα επιχειρεί να εκμεταλλευθεί την προεδρία της ΕΕ για να δείξει ένα άλλο πρόσωπο. Σημαντικό είναι να αντιληφθεί κανείς ότι αυτό δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία πια στο εξωτερικό. Οι ξένες κυβερνήσεις εκτιμούν την προσπάθεια που έχει γίνει και ακόμη και η διεθνής κοινή γνώμη έχει επίγνωση των θυσιών και της φτώχειας με την οποία ο ελληνικός λαός πλήρωσε το πρόγραμμα. Τα ρεπορτάζ για τη φτωχοποίηση της χώρας και τα νηστικά παιδιά στα σχολεία έχουν αλλάξει την εικόνα των άσωτων, καλοταϊσμένων και φοροφυγάδων Ελλήνων. Την ίδια ώρα οι αγορές είναι hot για την Ελλάδα που θεωρείται ένα από τα πολύ καλά χαρτιά της περιφέρειας. Στην πραγματικότητα, η περφόρμανς των ελλήνων πολιτικών στο εξωτερικό, ελέω ευρωπαϊκής προεδρίας, είναι ένας τρόπος να τονωθεί η εμπιστοσύνη των απλών Ελλήνων στο ότι η χώρα εξακολουθεί να υπάρχει και δεν έχει πλήρως ακυρωθεί διεθνώς.
Από την άποψη αυτή, η προεδρία αυτή είναι η σημαντικότερη που είχαμε ποτέ. Τώρα δεν είναι ούτε το 1994 ούτε το 2003 όταν τα πράγματα πήγαιναν grosso modo καλά. Στη φάση αυτή η Ελλάδα διανύει μια πραγματικά σκοτεινή περίοδο και το να έχουμε το τιμόνι της Ευρώπης είναι πολύ σημαντικό. Συμπέρασμα: πολύ καλά κάνει ο Βενιζέλος και πάει, νωρίς νωρίς, στην Ουάσιγκτον. Οπως πολύ καλά κάνει και υπερβαίνει τη θεματική των εξωτερικών –ΠΓΔΜ, ελληνοτουρκικά, Κυπριακό και τέτοια –έστω και αν αυτή δεν στερείται αιχμής. Η χώρα έχει περισσότερο από ποτέ ανάγκη μια παρουσία στο εξωτερικό. Και αυτό γιατί η ισχυρή Ελλάδα της ΟΝΕ και η εφησυχασμένη Ελλάδα της διακυβέρνησης Καραμανλή παραλίγο –στο τσακ! –να γίνει η χρεοκοπημένη Ελλάδα σε ένα δρόμο χωρίς επιστροφή προς τη δραχμή.
