Αναζήτηση
Ο βαθύς διχασμός στην (πολυεθνική) κοινωνία της Κροατίας επιβεβαιώθηκε και στις εκδηλώσεις με αφορμή την Ημέρα Μνήμης για τα θύματα του Βούκοβαρ…
Ετσι, η Δευτέρα -στην ισοπεδωμένη πόλη του γιουγκοσλαβικού εμφυλίου- μετατράπηκε σε πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης των βετεράνων του πολέμου της πόλης με την κροατική ηγεσία.
Η ημέρα, αντί να ενώσει, χαρακτηρίστηκε από ένταση, που εξελίχθηκε σ΄ένα διπλό, χωριστό γιορτασμό.
Ο επίλογος, όπως μεταδίδουν τα κροατικά ΜΜΕ, ήταν μία οδυνηρή κατάσταση που οδήγησε την κροατική ηγεσία να απομακρυνθεί από την πορεία προς το κοιμητήριο.
Ο διχασμός προϋπάρχει, αλλά η κορύφωσή του ήταν αποτέλεσμα της πολύμηνης διαμάχης στο Βούκοβαρ, μεταξύ βετεράνων του πολέμου που αντιδρούν στην τοποθέτηση δίγλωσσων πινακίδων στη λατινική και την κυριλλική γραφή και αστυνομικών που -με εντολή της κεντρικής εξουσίας- προσπαθούν να επιβάλουν το νόμο για τις μειονότητες.
Βετεράνοι πολέμου, μέλη της οργάνωσης “Επιτελείο για την υπεράσπιση του κροατικού Βούκοβαρ” εμπόδισαν τον πρόεδρο της Κροατίας, Ίβο Γιοσίποβιτς, τον πρόεδρο της Κροατικής Βουλής, Γιόσιπ Λέκο και τον πρωθυπουργό, Ζόραν Μιλάνοβιτς να συμμετάσχουν στην πορεία μνήμης με αποτέλεσμα να σχηματισθεί τελικά μία δεύτερη πορεία.
Στην πρώτη έλαβαν μέρος οι εκπρόσωποι των κρατικών Αρχών και στη δεύτερη οι βετεράνοι πολέμου με επικεφαλής τον τραγουδιστή Μάρκο Πέρκοβιτς Τόμπσον, στην οποία συμμετείχαν οι Κροοάτες στρατηγοί Άντε Γκοτόβινα, Μλάντεν Μάρκατς και Ίβαν Τσέρμακ, οι οποίοι είχαν δικαστεί από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης (ICTY) για την πρώην Γιουγκοσλαβία για εγκλήματα πολέμου.
Οι βετεράνοι πολέμου »εκπλήρωσαν» την υπόσχεσή τους και έδειξαν στους εκπροσώπους των αρχών ότι δεν είναι ευπρόσδεκτοι στην πόλη: τους κατηγορούν εδώ και εβδομάδες ότι χωρίζουν τη χώρα στην «Κροατία του Βούκοβαρ» και στην «Κροατία κατά του Βούκοβαρ».
Η πορεία των βετεράνων πολέμου άφησε στο δρόμο περίπου 15 αναμμένα φανάρια, με τα οποία πρακτικά εμποδίστηκε να προχωρήσει η πορεία, στην οποία συμμετείχαν οι Γιοσίποβιτς, Λέκο και Μιλάνοβιτς.
Τελικά, ο πρόεδρος και ο πρωθυπουργός της Κροατίας και ο πρόεδρος της Βουλής αποφάσισαν ότι δεν μπορούν να παραμείνουν στην πορεία και αποσύρθηκαν με σκοπό να μεταβούν στην Οβτσάρα να καταθέσουν εκεί στεφάνια και να ανάψουν κεριά για τα θύματα που εντοπίστηκαν σε ομαδικό τάφο στην περιοχή.
Ο πρόεδρος της Κροατίας δήλωσε ότι οι εκπρόσωποι των αρχών εμποδίστηκαν να συμμετάσχουν στην πομπή.
«Δεν νοιάζονται ούτε για το Βούκοβαρ, ούτε για την ευσέβεια. Γι’ αυτό παραιτούμαστε, επειδή δεν θέλουμε να πεισμώσουμε. Καταθέτουμε στεφάνια στην Οβτσάρα και το Βούκοβαρ παραμένει στις καρδιές μας» είπε ο ΊβοΓιοσίποβιτς.
«Λυπάμαι που δεν μπορούμε να καταθέσουμε στεφάνια, αλλά οι καιροί είναι τέτοιοι, θα περάσουν» ανέφερε ο πρόεδρος της Κροατικής Βουλής Γιόσιπ Λέκο.
«Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε δια της βίας. Αυτό δεν είναι παιχνίδι… Ας παίξουν μόνοι τους» υπογράμμισε από την πλευρά του ο πρωθυπουργός Ζόραν Μιλάνοβιτς.
Η αντιπρόεδρος της κροατικής κυβέρνησης και υπουργός Κοινωνικής Πολιτικής και Νεολαίας Μίλανκα Όπατσιτς, εξέφρασε τη λύπη για τα όσα συνέβησαν.
«Είμαστε εδώ για να αποτίσουμε φόρο τιμής στα θύματα του Βούκοβαρ. Δεν μπορώ να σχολιάσω το γεγονός ότι κάποιοι ασχολούνται με άλλα θέματα. Ήρθαμε με τις καλύτερες προθέσεις» είπε η Όπατσιτς, η οποία είναι εκπρόσωπος της κροατικής κυβέρνησης από τις τάξεις της σερβικής μειονότητας.
Οι βετεράνοι πολέμου του Βούκοβαρ ξεκίνησαν ήδη από την Κυριακή, τη συλλογή υπογραφών για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τη χρήση της κυριλλικής γραφής (την οποία χρησιμοποιούν οι Σέρβοι) στην πόλη, στην οποία το 1/3 του πληθυσμού είναι Σέρβοι.
Με πρωτοβουλία των βετεράνων πολέμου του Βούκοβαρ, και της αντιπολιτευόμενης Κροατικής Δημοκρατικής Ένωσης το δημοτικό συμβούλιο του Βούκοβαρ υιοθέτησε τροπολογίες στο καταστατικό του δήμου με τις οποίες η κυριλλική γραφή “εκδιώχθηκε” από την πόλη.
Οι πολεμικές συγκρούσεις άρχισαν στο Βούκοβαρ τον Αύγουστο του 1991 και ο Γιουγκοσλαβικός Στρατός κατέλαβε την πόλη στις 18 Νοεμβρίου. Ήταν η πρώτη πόλη, στην οποία με μάχες καθυποτάχθηκαν οι κροατικές δυνάμεις.
Οι σκληρές μάχες για το Βούκοβαρ διήρκεσαν 86 μέρες και σε αυτές σκοτώθηκαν περίπου 5.000 άνθρωποι, κυρίως άμαχοι, ενώ ισοπεδώθηκε το 90% της πόλης.
