Δέκα χρόνια (και κάτι παραπάνω) πέρασαν από τότε που οι μπουλντόζες εισέβαλαν σε αυτό που παραδοσιακά οι Αεκτζήδες (και κυρίως οι παλαιότεροι, εκείνοι με τις πιο άμεσες προσφυγικές μνήμες και βιώματα) αποκαλούν «το μαγικό οικόπεδο», φέρνοντας την καταστροφή με την κατεδάφιση του «Νίκος Γκούμας».
Εκτοτε πολλά σχέδια εκπονήθηκαν και μακέτες παρουσιάστηκαν ως οι σωτήριες για την ΑΕΚ λύσεις, ωστόσο ουδεμία κατάφερε να επικρατήσει των περιβαλλοντολογικών ρυθμίσεων και συνθηκών της Νέας Φιλαδέλφειας, να υπερκεράσει τα δικαστικά εμπόδια που προέκυψαν ή να νικήσει την κιτρινόμαυρη εσωστρέφεια η οποία απέτρεψε τον Δημήτρη Μελισσανίδη το 2005. Ευτυχώς για την ποδοσφαιρική Ενωση, ο Τίγρης δεν το έβαλε κάτω και οργάνωσε δεύτερη απόπειρα με εκείνη που έπεσε στο κενό πριν από οκτώ χρόνια, διατηρώντας μόνο το κωδικό όνομα: «Αγία Σοφία»!
«Θα είναι ένα γήπεδο το οποίο θα σπεύδει να θαυμάσει και να φωτογραφίσει όποιος επισκέπτης έρχεται στην Αθήνα για τον οποιοδήποτε λόγο, ένα πραγματικό κομψοτέχνημα» είχε υποσχεθεί ο Μελισσανίδης προτού ακόμα πιάσει στα χέρια του τα σχέδια του ιταλού αρχιτέκτονα Μάσιμο Μαγιοβιέτσκι (τα οποία πλέον επιμελείται και θέτει σε εφαρμογή ο άμεσος συνεργάτης του Θανάσης Κυρατσούς). Και σήμερα, καλείται να το παρουσιάσει στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, όχι σε οποιονδήποτε χώρο ενός ξενοδοχείου όπως το 2005 καθώς, όπως ο εμπνευστής του επισημαίνει, «θα μπορούσε κάποιος να προβάλει τη «Μόνα Λίζα» στο κέντρο αναψυχής Νεράιδα;».
Οι φίλοι της ΑΕΚ έχουν πάρει μια πρώτη γεύση από τους εξωτερικούς χώρους της «Αγια- Σοφιάς», ωστόσο επί της ουσίας δεν έχουν δει τίποτα! Διότι σύμφωνα με όσα (αυτά τα λίγα) που έχουν επιτρέψει να διαρρεύσουν οι άνθρωποι οι οποίοι γνωρίζουν καλά το πρότζεκτ, η εσωτερική ομορφιά του, το χρώμα της πόλης των πόλεων, το μουσείο της προσφυγιάς, το μουσείο της ΑΕΚ και όλα όσα προβλέπεται να χωρέσουν σε αυτό το οικοδόμημα, θα προκαλέσουν ρίγη συγκίνησης και ενθουσιασμού.
