Οταν το μακρινό 1986, σε ηλικία 45 ετών, ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον αναλάμβανε την τεχνική καθοδήγηση της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σίγουρα δεν φανταζόταν ότι αυτός θα ήταν και ο τελευταίος σταθμός της προπονητικής καριέρας του! «Αν κάποιο μέντιουμ το προέβλεπε τότε, θα νόμιζα ότι θα αρρωστήσω, ότι κάτι κακό θα μου συνέβαινε», σχολίασε με το ιδιαίτερο χιούμορ του το γεγονός της 27ετούς παραμονής του στο Ολντ Τράφορντ κατά τη διάρκεια της παρουσίασης της αυτοβιογραφίας του.

Ενα βιβλίο από τις σελίδες του οποίου ξεπηδούν ουκ ολίγες επίμαχες ατάκες και δυσμενή σχόλια για ποδοσφαιριστές που ο ίδιος εμφάνισε στο προσκήνιο και μαζί τους κατέκτησε μία σειρά από τρόπαια. Θα περίμενε κανείς ότι έπειτα από περίπου τρεις δεκαετίες επιτυχιών, η απόδοση των σκέψεων και αναμνήσεών του στο χαρτί θα πλημμύριζαν από αγάπη και αφοσίωση στα πρόσωπα που έχουν επίσης καταξιωθεί στη συνείδηση των φίλων της Γιουνάιτεντ. Αυτή όμως θα ήταν η αυτοβιογραφία ενός οποιουδήποτε προπονητή και όχι του σερ Αλεξ Φέργκιουσον.

«»Κάτσε κάτω» του είπα και του πέταξα το παπούτσι. «Κρέμασες τους συμπαίκτες σου, μπορείς να διαφωνείς όσο θες αλλά κάτσε κάτω και μη μιλάς!». Την επόμενη ημέρα που τον κάλεσα για να δούμε το βίντεο του αγώνα, ούτε τότε αποδεχόταν το λάθος του. Είχε γίνει εγωιστής, άφηνε πίσω το ταλέντο του για να προφτάσει του ζωή του σελέμπριτι», γράφει για τον Ντέιβιντ Μπέκαμ και την περίφημη ιστορία με το παπούτσι που εκσφενδόνισε και το οποίο προσγειώθηκε πάνω από το αριστερό φρύδι του άγγλου πρώην σταρ της μπάλας. Αποκαλύπτει δε ότι «τον άφησα να φύγει για τη Ρεάλ όταν νόμιζε πως πλέον είχε γίνει μεγαλύτερος από μένα».

«ΣΚΟΤΕΙΝΙΑΖΕ». Πολύ πιο καυστικά και αιχμηρά αντιμετωπίζει τον άλλοτε εμβληματικό αρχηγό της Γιουνάιτεντ Ρόι Κιν, αποκαλύπτοντας ότι το γυαλί στη σχέση του με τον Ιρλανδό ράγισε όταν κατηγόρησε μέσω του τηλεοπτικού καναλιού της ομάδας (MANUTV) τον ίδιο και τους συμπαίκτες του: «Το πιο σκληρό μέρος στο σώμα του Ρόι είναι η γλώσσα του. Εχει την πιο βάναυση γλώσσα που μπορεί να φανταστεί κανείς. Αυτό που πρόσεξα ενώ αντιδικούσα μαζί του, ήταν ότι τα μάτια του άρχισαν να σκοτεινιάζουν και να συρρικνώνονται, σαν μαύρες χάντρες. Ηταν τρομακτικό και το λέω εγώ που κατάγομαι από τη Γλασκώβη. Επειτα από αυτή τη συζήτηση, είχα τελειώσει μαζί του. Δεν του άρεσε που έπαιζε πιο πίσω, νόμιζε ότι είναι ο Πίτερ Παν. Κανείς δεν είναι όμως… Οταν μάλιστα άρχισε να νομίζει ότι είναι προπονητής, έπρεπε να γράψω τον επίλογο. Σε κανέναν δεν επέτρεπα να μου πάρει τον έλεγχο, ήταν το μοναδικό όπλο μου».

«ΧΑΘΗΚΕ Η ΔΙΨΑ». Ασφαλώς δεν τη γλίτωσε ούτε ο Γουέιν Ρούνι, η σχέση του με τον οποίο κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο σεζόν της κοινής θητείας τους στη Γιουνάιτεντ είχε μπόλικα «limit-down». «Με αυτό το παρουσιαστικό, μου είναι δύσκολο να φανταστώ ότι θα παίζει στα 30 του σε υψηλό επίπεδο. Είναι ακόμα 27 και όμως δυσκολεύεται να περάσει αντιπάλους. Διαπιστώνω ότι έχει χάσει την παλιά δίψα του. Τον άφησα να συζητήσει το μέλλον του με τον Ντέιβιντ Μόιες, ελπίζοντας να δω πολλές ακόμα σπουδαίες εμφανίσεις του στο Ολντ Τράφορντ. Θα πρέπει ωστόσο να αλλάξει σκεπτικό και όχι να προτείνει παίκτες στους προπονητές του, όπως έκανε με εμένα απαιτώντας να φέρω στη Γιουνάιτεντ τον Οζίλ».

Τελευταία Νέα