Πέντε χρόνια αφότου διαχώρισε διά νόμου την Εκκλησία από το Κράτος και αφού η κυριακάτικη αργία δεν μπορούσε πια να θεωρείται δεδομένη για θρησκευτικούς λόγους, η Γαλλία φρόντισε να προσδιορίσει το 1910 στον Κώδικα Εργασίας της την Κυριακή ως ημέρα ανάπαυσης των εργαζομένων. Από τότε πολλά άλλαξαν και με τα χρόνια πολλές εξαιρέσεις προστέθηκαν, ο κανόνας όμως παρέμενε ο ίδιος. Θα περίμενε λοιπόν κανείς πως οι Γάλλοι θα εξοργίζονταν με την εξέγερση που έκαναν την περασμένη Κυριακή δύο γνωστές αλυσίδες, το Castorama και το Leroy Merlin, ανοίγοντας σε πείσμα δικαστικής απόφασης που τους το απαγόρευε τα καταστήματά τους στην περιοχή Ιλ ντε Φρανς του Παρισιού. Οι δημοσκοπήσεις εν τούτοις δείχνουν πως οι περισσότεροι Γάλλοι αξιώνουν από τη σοσιαλιστική κυβέρνηση του Φρανσουά Ολάντ να επιτρέψει στα καταστήματα να λειτουργούν, στους εργαζομένους να εργάζονται και στους πελάτες να κάνουν τα ψώνια τους τις Κυριακές.

Ποσοστό 66% των πολιτών δήλωσαν ότι επιδοκιμάζουν την (παράνομη εν τούτοις) πράξη του Castorama, αλυσίδας επίπλων, ειδών σπιτιού και κήπου και του Leroy Merlin, πολυκαταστήματος σε είδη ιδιοκατασκευής και εργαλεία. Ταυτόχρονα, οκτώ στους 10 κατοίκους του Παρισιού και έξι στους 10 κατοίκους της περιφέρειας τάχθηκαν υπέρ της λειτουργίας όλων των ανάλογων καταστημάτων τις Κυριακές. Στην πραγματικότητα, η υποχρέωση της κυριακάτικης ανάπαυσης αφορά αυτή τη στιγμή μόνο τα δύο τρίτα των Γάλλων: έρευνα του 2011 έδειξε ότι το 29% του ενεργού εργατικού δυναμικού, κάπου οκτώ εκατομμύρια άνθρωποι, εργάζεται την έβδομη ημέρα της εβδομάδας λόγω των πολυάριθμων γεωγραφικών, τουριστικών, εποχικών και οικονομικών εξαιρέσεων που εφαρμόζονται. Οι εξαιρέσεις όμως αυτές έχουν μετατρέψει, όπως επισημαίνει η ισπανική εφημερίδα «Ελ Παΐς», τον νόμο σε ένα αυθαίρετο και ακατανόητο συνονθύλευμα, επιβλαβές τόσο για τους επιχειρηματίες όσο και για τους εργαζομένους.

Μερικά παραδείγματα: τα φυτώρια και τα καταστήματα ειδών κήπου λειτουργούν τις Κυριακές αλλά το Castorama, που πουλάει επίσης γλάστρες, φτυάρια και πλέγματα, δεν μπορεί. Οι γαλακτοπαραγωγικές μονάδες λειτουργούν, ειδάλλως θα κινδύνευε η πρώτη ύλη τους, αλλά η συλλογική σύμβαση των εργαζομένων σε αυτές δεν προβλέπει ούτε επιμίσθιο ούτε κάποια άλλη ημέρα ανάπαυσης. Στο Παρίσι, τα καταστήματα των Ηλυσίων Πεδίων, της Πλατείας των Βοσγίων και της οδού Ριβολί μπορούν να λειτουργούν τις Κυριακές λόγω της συρροής τουριστών. Αλλά τα καταστήματα της λεωφόρου Οσμάν, παρότι πάντα ασφυκτικά γεμάτα, δεν έχουν αυτό το δικαίωμα.

Η υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων του Ολάντ Μαριζόλ Τουρέν επέρριψε την ευθύνη για αυτό το χάος στην προηγούμενη, συντηρητική κυβέρνηση, «η οποία πέρασε μυριάδες αντικρουόμενους κανονισμούς και νόμους». Η πίεση όμως είναι τέτοια που ο γάλλος Πρωθυπουργός Ζαν-Μαρκ Ερό αναγκάστηκε να αναθέσει στον Ζαν-Πολ Μπαγί, πρώην επικεφαλής των γαλλικών Ταχυδρομείων, τη δύσκολη αποστολή της «αποσαφήνισης του νομικού πλαισίου» για τη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές και της υποβολής προτάσεων στην κυβέρνηση. Η εποχή που η σοσιαλιστική κυβέρνηση (του Λιονέλ Ζοσπέν) θέσπιζε διά νόμου το 35ωρο εργασίας στη Γαλλία μοιάζει πιο μακριά από ποτέ.

Λένε «ναι» αλλά με καλύτερη αμοιβή

71% των Γάλλων δηλώνουν πρόθυμοι να εργάζονται τις Κυριακές αρκεί να αμείβονται για την ημέρα αυτή καλύτερα από ό,τι για τις καθημερινές και 72% ζητούν να χαλαρώσει ακόμη περισσότερο ο επονομαζόμενος νόμος Μαγιέ, με τον οποίο απελευθερώθηκε το 2009 η λειτουργία των καταστημάτων της Κυριακές σε ορισμένους τομείς.