Το ενδεχόμενο να είναι ο γερμανός Σοσιαλδημοκράτης και νυν πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς ο επόμενος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα μπορούσε να αποτελέσει σημείο πολιτικού συμβιβασμού ως προς το θέμα της ευρωπαϊκής πολιτικής της Γερμανίας ανάμεσα στους Χριστιανοδημοκράτες (CDU) της Ανγκελα Μερκελ και τους Σοσιαλδημοκράτες (SPD) του Πέερ Στάινμπρουκ.
Ο συμβιβασμός αυτός, που πιθανολογείται εντόνως στις Βρυξέλλες, θα μπορούσε να οδηγήσει στη δημιουργία του μεγάλου συνασπισμού CDU – SPD που θα κυβερνήσει με Καγκελάριο την Μερκελ τα επόμενα τέσσερα χρόνια τη Γερμανία. Πλην όμως ενδέχεται να δημιουργήσει πολιτικό κομφούζιο στα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα, αρχής γενομένης από την Κεντροδεξιά, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), τα περισσότερα στελέχη του οποίου θεωρούν πως ο νέος πρόεδρος της Επιτροπής πρέπει να προέλθει από τις τάξεις του. Και αυτό διότι με βάση την ισχύουσα για πρώτη φορά σε ευρωεκλογές Συνθήκη της Λισαβώνας ο νέος πρόεδρος θα πρέπει να προταθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, αφού οι τελευταίοι λάβουν υπόψη τους το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Με βάση τις υπάρχουσες δημοσκοπήσεις, το ΕΛΚ θα είναι μακράν η πρώτη δύναμη της Ευρωβουλής και δεν είναι λίγοι στις τάξεις του αυτοί που θα ήθελαν να είναι υποψήφιοι πρόεδροι της Επιτροπής. Μεταξύ αυτών ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, η Κριστίν Λαγκάρντ, ο Πολωνός Ντόναλντ Τουσκ, η Βίβιαν Ρέντιγκ, ο Ζοζέ Μπαρόζο κ.ά.

Τούτων δοθέντων, το ενδεχόμενο να αποφασίσει η Μέρκελ να στηρίξει τον κεντροαριστερό Σουλτς για την προεδρία της επόμενης Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν αναμένεται να προκαλέσει ρίγη ενθουσιασμού στην ευρωπαϊκή πολιτική οικογένεια, η οποία καλώς εχόντων των πραγμάτων θα πρέπει να επιλέξει τον δικό της υποψήφιο. Κάτι που ωστόσο δεν είναι βέβαιο εξαιτίας του μεγάλου αριθμού δελφίνων που έχουν ήδη εκδηλωθεί.

ΟΙ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΙ. Αν το ΕΛΚ δεν καταλήξει σε δικό του υποψήφιο, τότε τα πράγματα ενδεχομένως θα γίνουν ευκολότερα για τον Σουλτς, ο οποίος είναι ευρέως αποδεκτός από τα σοσιαλιστικά κόμματα της Ευρώπης, ίσως δε και από πολλά κεντροδεξιά της Νότιας Ευρώπης που θα μπορούσαν να συναινέσουν στην εκλογή του στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με αντάλλαγμα την εκλογή τού νυν προέδρου της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΕΛΚ Γάλλου Ζοζέφ Ντολ στην προεδρία της επόμενης Ευρωβουλής. Οι πιθανότητες του Σουλτς θα αυξηθούν αν, όπως λέγεται, δεν καταφέρουν να ορίσουν κοινό υποψήφιο λόγω εσωτερικών διχασμών τόσο οι Φιλελεύθεροι όσο και οι Οικολόγοι της Ευρώπης. Στην περίπτωση αυτή η Μερκελ θα έχει επιτύχει δυο πολύ σημαντικούς στόχους: Πρώτον, θα έχει ξεπεράσει το πρόβλημα των διαβουλεύσεων με τους Σοσιαλδημοκράτες για τα θέματα της Ευρώπης υποχωρώντας σε ζητήματα προσώπων και όχι πολιτικών επιλογών, και δεύτερον, θα έχει επιτύχει την εκλογή Γερμανού στην προεδρία της επόμενης Ευρωπαϊκής Επιτροπής και μάλιστα χωρίς να το έχει θέσει επισήμως στόχο.