Οι πρώτες αντιδράσεις από τον εικαστικό κόσμο δεν ήταν θετικές. Αρκετοί χαρακτηρίζουν τα έργα «αδύναμα και υπερτιμημένα», πιστεύουν πως οι συνεργαζόμενες γκαλερί έσπρωξαν στην ιστοσελίδα ό,τι δυσκολεύονταν να πουλήσουν στους πελάτες τους.

Και αναρωτιούνται ποιος θα αποφασίσει να αγοράσει Πικάσο, Νταλί ή Γουόρχολ χωρίς να έχει δει το έργο διά ζώσης, καθώς η άμεση επαφή με το έργο παίζει καθοριστικό ρόλο πριν από την αγορά του. Πόσω δε μάλλον όταν οι πρώτοι επισκέπτες της διαδικτυακής γκαλερί με διάθεση χιούμορ, αλλά και πρόθεση να κάψουν το εγχείρημα, γράφουν σχόλια κάτω από τους πίνακες σαν να ήταν βιβλία στην καλύτερη περίπτωση ή χρηστικά προϊόντα στη χειρότερη («είναι παλιός, θα τον επιστρέψω», γράφει ένας χρήστης για έναν πίνακα του Μονέ, ενώ κάποιος άλλος λέει: «Προσοχή, είναι η γαλλική εκδοχή. Τον αγόρασα και δεν καταλαβαίνω λέξη»).

«Είναι δίκοπο μαχαίρι», λέει στα «ΝΕΑ» ο Πέτρος Βέργος, του ομώνυμου οίκου δημοπρασιών. « Η εταιρεία Amazon απευθύνεται κυρίως σε καλλιτέχνες που έχουν μεγάλες παραγωγές σε χαρακτικά κυρίως και ποντάρει σε μια πραγματική διεθνή αγορά, σε πελάτες που μπορεί να βρίσκονται στη Βραζιλία, την Κίνα ή τον Βόρειο Πόλο. Δύσκολα ένας συλλέκτης όμως θα αγοράσει έργο από το Διαδίκτυο. Θέλει να έχει επαφή είτε με την γκαλερί είτε με τον καλλιτέχνη, αν ζει. Θέλει να καταλάβει τι αγοράζει και κυρίως θέλει να δει, να «μυρίσει» όπως λέμε το έργο».