Νέες ιδέες για αρχαία θέατρα

Ολα ξεκίνησαν από την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή. Την τραγωδία αυτή είχε προτείνει ο απελθών διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Γιάννης Χουβαρδάς στον σκηνοθέτη Βασίλη Παπαβασιλείου για την Επίδαυρο. Μόνο που εκείνος αντιπρότεινε το ουσιαστικά άγνωστο σατυρικό δράμα του Ευριπίδη «Κύκλωψ», βασισμένο στην κυκλώπεια, ενάτη ραψωδία της Οδύσσειας. Με μερικές προσθήκες, επεξηγήσεις και επεμβάσεις πάνω στο δύσβατο κείμενο που φωτίζει τη συνάντηση του Οδυσσέα Μπερμπάντη (κατά Παπαβασιλείου και Σωτήρη Χαβιάρα, ιθύνοντες της διασκευής-προσθήκης που άνοιξε τα σχεδόν 50 λεπτά δράσης τού –μοναδικού σωζόμενου στο είδος του –ευριπίδειου έργου σε μιάμιση και πλέον ώρα) με τον Κύκλωπα Πολύφημο στις ακτές της Σικελίας, κάτω από την Αίτνα. «Ενα επεισόδιο στη ζωή του Οδυσσέα, δηλαδή του Κανένα, δηλαδή του Καθένα», όπως λέει ο σκηνοθέτης.

«Σύντροφοί μου κάπηλοι». Με μια ιαχή αρχίζει ο πρόλογος-προσθήκη που θέλει τους άλλοτε ακολούθους του Διονύσου να έχουν καταντήσει κάπηλοι και βοσκοί των κοπαδιών του Κύκλωπα. «Της ζωής μου ο σκοπός; Ολα τα παλιά αγοράζω» εξηγούν οι κάπηλοι/ζογκλέρ, προτού ο Οδυσσέας Μπερμπάντης – Νίκος Καραθάνος κάνει την εμφάνισή του (εν μέσω γέλιου) με μια κυλιόμενη αποσκευή και καμπαρντίνα που κρύβει –όπως αποκαλύπτεται αργότερα –έναν… Τζόνι Ντεπ στους «Πειρατές της Καραϊβικής».

Το άνευρο –όπως διαμαρτύρονταν κάποιοι θεατές, στο φινάλε –ευριπίδειο κείμενο, βασισμένο στο εν πολλοίς γνωστό επεισόδιο της «Οδύσσειας», παρουσιάστηκε μετά τη σύγχρονη εισαγωγή με το εύρημα του θεάτρου εν θεάτρω (ο Οδυσσέας καλεί τον Σιληνό – Νίκο Χατζόπουλο και τον Κύκλωπα – Δημήτρη Πιατά μαζί με τον πλούσιο σε καλά ονόματα σολίστ του θεάτρου Χορό των Καπήλων/Σατύρων να παίξουν μια παράσταση). Και γύρω του στήθηκε ένα θέαμα με την πανταχού παρούσα μουσική του Δημήτρη Καμαρωτού, τα πολύχρωμα κοστούμια της Μαρί-Νοέλ Σεμέ και τα μεταφερόμενα σκηνικά της που δεν ήταν παρά πειραγμένοι πίνακες α λα Αναγέννηση, χορογραφημένο από τη δραστήρια ομάδα των sinequanon, ένα θέαμα που χειροκροτήθηκε αρκετά, όπως και ο σκηνοθέτης του, παρά και τις κάποιες μάλλον επιδεικτικές αποχωρήσεις «διαφωνούντων» κυρίως στη σαββατιάτικη παράσταση. Και ας μην απέδωσε τα μάλα το εμπορικό τρικ που επιχείρησε –όχι αδίκως σε χαλεπούς καιρούς –ο νέος διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Σωτήρης Χατζάκης, με την προσφορά δύο θέσεων για το άνω διάζωμα στην τιμή των μόλις 13 ευρώ.