«Γυρίστε και πείτε στον διπλανό σας «Είμαι φοβερός, είμαι φοβερός, είμαι φοβερός». Πρώτα με σταθερή φωνή, στη συνέχεια κλαίγοντας και τέλος με γαλλική προφορά». Το κοινό που βρίσκεται συγκεντρωμένο στο θέατρο του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδας στην Αγία Παρασκευή αρχίζει να επαναλαμβάνει τα λόγια της Σον Ντουπερόν. Αρχικά διστακτικά, αλλά στη συνέχεια με περισσότερη τόλμη. Και γέλιο.

Δεν πρόκειται για κάποιο είδος δρωμένου σε συνοικιακό υπαίθριο θέατρο, αν και διαθέτει αρκετά παρόμοια στοιχεία, αλλά για την εκπαιδευτική, σύμφωνα με τις αφίσες που κοσμούν την αίθουσα, ημερίδα Better Life Day. Μια σειρά δηλαδή από 8 ομιλίες διάρκειας 55 λεπτών η καθεμία από «ειδικούς» που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους δωρεάν –κατά δήλωσή τους –για θέματα που αφορούν, υποτίθεται, την προσωπική ανάπτυξη και άπτονται τομέων όπως η καριέρα, οι διαπροσωπικές σχέσεις και τα οικονομικά.

Το life coaching, όπως είναι ευρέως γνωστό αυτού του είδους το πρόγραμμα, αρχίζει να γίνεται μόδα και στη χώρα μας. Δεκάδες ανάλογα σεμινάρια διοργανώνονται κάθε εβδομάδα και καλούν τον κόσμο να συμμετάσχει ώστε να βρουν λύσεις στα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Φυσικά με το αζημίωτο.

Στην περίπτωση της Better Life Day, το εισιτήριο για το ταξίδι στην αυτογνωσία κόστιζε 60 ευρώ και μπορούσε να το βρει κανείς σε ηλεκτρονικές σελίδες με εκπτωτικά κουπόνια αλλά και πολυκαταστήματα. Σαν τις επιθεωρήσεις ένα πράγμα. Οσοι δεν είχαν προλάβει να προμηθευτούν το «μαγικό χαρτάκι» μπορούσαν να το πάρουν και στην είσοδο του θεάτρου. Μαζί με το workbook που περιλαμβάνει τα φουσκωμένα βιογραφικά των ομιλητών αλλά και ασκήσεις για το σπίτι, για να εμπεδώσει ο καθένας από το κοινό όσα άκουσε ολημερίς. Αλλωστε, όλα τα μαθήματα δεν έχουν στο τέλος εξετάσεις;

Και επειδή η αυτογνωσία θέλει καθαρή αναπνοή, στο ίδιο τσαντάκι είχαν φροντίσει να βάλουν επίσης οι διοργανωτές τσίχλες και καραμέλες. Προσφορά των χορηγών της ημερίδας μαζί με τα σνακ και τα ποτά που μοιράζονται δωρεάν στα διαλείμματα των ομιλιών.

Από τη δικτύωση στον χορό

Πίσω στη σκηνή του θεάτρου η Καναδή Σον Ντουπερόν, σύμβουλος επικοινωνίας, όπως την είχε αποκαλέσει ο παρουσιαστής του workshop και τηλεδημοσιογράφος Κωνσταντίνος Μπογδάνος, προσπαθεί να μάθει το κοινό της πώς να εκπέμπει τον καλύτερο εαυτό του κάτω από οποιεσδήποτε οικονομικές συνθήκες. Το καλεί να παίξουν ένα παιχνίδι αντίληψης. Κάθε φορά που εκείνη σηκώνει το χέρι της ενώ μιλάει, θα πρέπει και τα περισσότερα από 300 άτομα που βρίσκονται στην αίθουσα να ακολουθούν το παράδειγμά της.

Αφού ελέγχουν όλοι τα αντανακλαστικά τους, σειρά έχει η κοινωνική δικτύωση, που γίνεται όχι μέσω του Διαδικτύου όπως ίσως φαντάζεστε, αλλά με… μουρμούρα. Για να πάρουν τα πάνω τους, λοιπόν, οι συμμετέχοντες πρέπει να λένε ο ένας στον άλλον εκφράσεις όπως «νομίζω πως είσαι λίγο σέξι», «αυτή η γυναίκα είναι πολύ έξυπνη», «give it to me baby aha aha» και «είσαι τόσο δικός μου». Η Σον τούς καλεί να βγουν από τη ζώνη άνεσής τους και για να τους εμπνεύσει να ακολουθήσουν τις οδηγίες της τους ρίχνει το απόσταγμα της φιλοσοφίας της για τον φόβο: «Η άνεση είναι σαν να πέρδεσαι, η μυρωδιά φεύγει πάντα».

Λίγο πριν τελειώσει ο χρόνος της, καλεί το κοινό να κάνει τις ερωτήσεις του για όσα άκουσε. Ησυχία στο ακροατήριο και τότε πετιέται στη σκηνή ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος για να σώσει την παρτίδα και αρχίζει αυτός τις «αυθόρμητες» απορίες για το πώς αισθάνεται η Σον που έχει νικήσει πια τον φόβο. Οταν όμως μια νεαρή κοπέλα τολμάει να σηκώσει το χέρι της για να πάρει τον λόγο, την απορρίπτει η κυρία «ατρόμητη» λέγοντας πως δεν έχει άλλο χρόνο και αν ήταν κάτι σημαντικό να της μιλήσει στο διάλειμμα. Αλλά, κατά τα άλλα, αποχαιρετά τα άνεργα νιάτα που την παρακολούθησαν με τη φράση «δεν είστε άνεργοι, απλώς αναζητάτε μια ευκαιρία».

Αποχωρεί λιτά, όπως άλλωστε αρμόζει σε όλες τις αφανείς ηρωίδες, και δίνει τη θέση της στη Μαριλένα Γραφάκος. Η χορογράφος με την πολύχρωμη φόρμα μιλάει σε greeklish και υπόσχεται σε όσους την παρακολουθούν ότι θα τους μάθει να ξεκλειδώνουν την ενέργειά τους και να βρουν τον εαυτό τους μέσα από τον χορό. Ετσι τους σηκώνει από τις θέσεις τους και τους φέρνει κοντά στη σκηνή.

Για να διώξουν την αρνητική ενέργεια από πάνω τους, τους παροτρύνει να κλείσουν τα μάτια, να πάρουν βαθιές αναπνοές και να διαλέξουν ένα μέρος του σώματός τους που θεωρούν άσχημο. Για να έρθουν πιο κοντά του και να βελτιωθεί η αρμονία του με τα υπόλοιπα μέλη, πρέπει να το τρίψουν συνεχώς μέχρι να αισθανθούν καλύτερα γι’ αυτό. (Προσωπικά, πάντως, έτριβα τα μπούτια μου συνεχώς όταν γύρισα το βράδυ σπίτι μου, αλλά αλλαγή δεν είδα. Μόνο δύο μεγάλες μελανιές, φυσικό επακόλουθο από το ασταμάτητο ζούπισμα.)

Αφού λοιπόν τα βρήκαν, και καλά, με το σώμα τους, είναι ώρα να τα βρουν και με τους γύρω τους. Γι’ αυτό αρχίζουν τις ασκήσεις εμπιστοσύνης και βουτάνε στην αγκαλιά των αγνώστων που πρέπει να τους κρατήσουν ή ακολουθούν όποια κίνηση κάνουν οι συνεργάτες τους, κατά ακολουθία με το γνωστό ρητό για τον γκρεμό.

Η θετική ενέργεια κυκλοφορεί ανενόχλητη στην αίθουσα, όπως διαβεβαιώνει η Μαριλένα και άρα είναι όλα έτοιμα για την υπέρτατη δοκιμασία: την ομαδική χορογραφία. Καλεί λοιπόν το κοινό της στη σκηνή και όταν κάποιοι στρογγυλοκάθονται στη θέση τους κατεβαίνει να τους σηκώσει. Με το ζόρι να απελευθερώσουν το πνεύμα τους. Μαζί με τη χορευτική της ομάδα, εξηγεί τις κινήσεις και πέφτει η μουσική. Που είναι φυσικά κι αυτή στο πνεύμα του σεμιναρίου. Το τραγούδι «Inner ninja» του ράπερ Classified που ομολογεί πως έσπασε τα δεσμά του πριν τον πνίξουν, έκοψε τις κακές συνήθειες και τώρα δεν τον σταματάει κανείς.

Οση ώρα οι στίχοι περνούσαν το μήνυμά τους, επί σκηνής επικρατεί ένας αναβρασμός. Μικροί και μεγάλοι προσπαθούν να ακολουθήσουν τα απλά βήματα της δασκάλας, ποδοπατιούνται –αλλά πάντα με χαμόγελο γιατί έτσι τους αρέσει. Και όταν πια το κομμάτι κοντεύει να τελειώσει, καθ’ υπόδειξη της χορογράφου, αρχίζουν να κοπανιούνται για να βγάλουν την άγρια πλευρά τους. Μαζί με τον ιδρώτα ίσως να έχασαν και την επαφή με την πραγματικότητα.