Αναζήτηση
Υπάρχουν πρόσωπα που φαντάζουν μυθικά, που περιβάλλονται με ακτινοβολία και που στο φευγιό τους από τη ζωή μοιάζει να παίρνουν μαζί τους μια εποχή.
Ενα τέτοιο πρόσωπο ήταν και ο συνθέτης και τραγουδιστής Φώτης Πολυμέρης, που έφυγε στα 93 του χρόνια και κηδεύτηκε χθες από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών. Μυθική φυσιογνωμία του ελαφρού αλλά και του λαϊκού τραγουδιού –αφού συνεργάστηκε και ερμήνευσε και λαϊκά των Τσιτσάνη, Μητσάκη και άλλων –ένας ευγενής άνθρωπος που έμενε στο Παγκράτι (είχε γεννηθεί στην Πάτρα το 1920) και είχε διατρέξει με την φωνή του τουλάχιστον επτά δεκαετίες, αφού πρωτομπήκε το 1935 στην περιπέτεια του τραγουδιού κάνοντας την πρώτη του ηχογράφηση με το συγκρότημα Μποέμ του Γιάννη Βέλλα.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι για τον τραγουδιστή, που δικάστηκε ακόμη και ως ένοχος… καντάδας που έκανε σε κάποια Θέκλα στο Περιστέρι, όπως ο ίδιος θυμόταν στην αυτοβιογραφία του. Εδώ σημειώστε πως σε εκείνη την καντάδα συμμετείχε και ο δεκαπεντάχρονος τότε Γρηγόρης Μπιθικώτσης!
Μέλος της κορυφαίας (άτυπης) τριανδρίας του ελαφρού ρεπερτορίου μαζί με Νίκο Γούναρη και Τώνη Μαρούδα –με τον πρώτο μάλιστα συνδέθηκαν στενά και υπήρξαν και ερμηνευτικό ντουέτο –ο Πολυμέρης, με απενοχοποιημένο τρόπο, ερμήνευσε και ρεμπέτικα, λαϊκά, ακόμη και δημοτικά τραγούδια, αν και η κύρια παρακαταθήκη του είναι μια σειρά επιτυχιών από ένα ρεπερτόριο περίπου 400 ελαφρών κομματιών, ανάμεσά τους και 100 δικής του σύνθεσης.
Ας θυμηθούμε ορισμένα σε σύνθεση Αττίκ, Σουγιούλ, Χαιρόπουλου, Γιαννίδη και άλλων: «Είδα μάτια», «Μαραμένα τα γιούλια», «Δυο πράσινα μάτια». Ειδική αναφορά εδώ χρειάζεται στο περίφημο «Ασ’ τα τα μαλλάκια σου», που ο Πολυμέρης ερμήνευσε το 1951 για την ταινία «Εκείνες που δεν πρέπει ν’ αγαπούν» στην οποία πρωταγωνιστούσαν οι Αννα Καλουτά, Λάμπρος Κωνσταντάρας, Αλέκος Αλεξανδράκης. Εδώ, ο τραγουδιστής ντουμπλάρισε φωνητικά τον Αλεξανδράκη με αποτέλεσμα μετά την ταινία πολλοί ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων να προτείνουν στον ηθοποιό να συνεργαστεί μαζί τους!
Πλήρης βιωμάτων ο Φώτης Πολυμέρης, συμμετείχε επίσης στην Εθνική Αντίσταση ως μέλος του ΕΑΜ ενώ η χωρίς αγκυλώσεις καλλιτεχνική του στάση και οι ερμηνευτικές του επιδόσεις τον οδήγησαν να ηχογραφήσει με λαϊκούς συνθέτες και μάλιστα μεγάλες επιτυχίες, αν και υπήρξε μία από τις εμβληματικές φυσιογνωμίες της αντίπερα όχθης, του ελαφρού τραγουδιού. Ετσι, πρωτοηχογραφήθηκαν με τη φωνή του, το 1946, οι «Αραπίνες» του Βασίλη Τσιτσάνη, όπως και το «Σκαλοπάτι σου», το 1952.
