Πρωτάρηδες και γυναίκες, προοδευτικοί και συντηρητικοί, πολιτικοί και τεχνοκράτες, μέσος όρος ηλικίας τα 53 χρόνια, πολυεθνικά χαρακτηριστικά. Η σύνθεση της νέας ιταλικής κυβέρνησης –η οποία ορκίστηκε χθες στο Προεδρικό Μέγαρο, σήμερα πρόκειται να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή και αύριο από τη Γερουσία –μοιάζει στα μάτια των αναλυτών ένα ενδιαφέρον υβρίδιο, η μακροβιότητα του οποίου θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες. Σημαντικό ρόλο θα διαδραματίσει ασφαλώς ο 46χρονος Πρωθυπουργός Ενρίκο Λέτα, αλλά και η διεθνής συγκυρία που δείχνει να είναι ευτυχής για την κυβέρνησή του. Ο δεύτερος νεότερος Πρωθυπουργός στην ιστορία της Ιταλίας δεν θα αναγκαστεί να λειτουργήσει υπό την πίεση που αισθάνθηκε στις πλάτες του ο Μάριο Μόντι, ο οποίος ανέλαβε τα ηνία της χώρας τον Νοέμβριο του 2011 με τα σπρεντ να έχουν εκτοξευθεί στα ύψη, τις αγορές να ανησυχούν και το Βερολίνο να πιέζει για μέτρα περιοριστικής πολιτικής. Το μέτωπο κατά της λιτότητας, στο οποίο συντάσσονται πλέον οι Βρυξέλλες αλλά και οπαδοί της γερμανικής οικονομικής ορθοδοξίας όπως η Ολλανδία, αναμένεται να δώσει στη νέα κυβέρνηση τις ανάσες που χρειάζεται για να προχωρήσει σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.

Το πολιτικό σκηνικό στο εσωτερικό, πάντως, δεν βρίσκεται ακριβώς σε φάση ηρεμίας. Στην Κεντροαριστερά, η οποία κατάφερε να βγει τραυματισμένη από τη διαδικασία της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας παρά το γεγονός ότι όλοι οι βασικοί υποψήφιοι προέρχονταν από τον δικό της χώρο, κυριαρχεί η αμηχανία για τη συμμαχία με τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Τη σκιά του Καβαλιέρε ρίχνει έντονα στη νέα κυβέρνηση η συμμετοχή του γραμματέα του Λαού της Ελευθερίας Αντζελίνιο Αλφάνο, ο οποίος ορκίστηκε αντιπρόεδρος και υπουργός Εσωτερικών. Στελέχη της Κεντροδεξιάς κατέλαβαν επίσης τα υπουργεία Υποδομών, Υγείας, Γεωργίας και Συνταγματικών Υποθέσεων. Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ορκιζόταν χθες στα ιταλικά μέσα ότι ο ίδιος δεν άσκησε καμία πίεση για να πάρει τα πέντε από τα 21 υπουργεία της κυβέρνησης –αν και πολλά ακούστηκαν για την ευνόητη επιθυμία του να θέσει υπό τον έλεγχό του το υπουργείο Δικαιοσύνης, το οποίο τελικά κατέληξε στην τεχνοκρατικής προέλευσης Αννα Μαρία Καντσελιέρι. Η αριθμητική ισορροπία συμπληρώνεται ως εξής: οκτώ υπουργεία πήρε η Κεντροαριστερά, τρία πήγαν στους κεντρώους του Μόντι, τέσσερα σε τεχνοκράτες και ένα στο Ριζοσπαστικό Κόμμα. Επτά υπουργοί είναι γυναίκες, μεταξύ των οποίων η πολύπειρη και πολυσχιδής Εμα Μπονίνο που ανέλαβε το υπουργείο Εξωτερικών. Δεκαπέντε μέλη της κυβέρνησης είναι βουλευτές και 17 γίνονται για πρώτη φορά υπουργοί.
ΝΕΟΣ «ΤΣΑΡΟΣ». Μεταξύ των πρωτάρηδων είναι και ο νέος τσάρος της ιταλικής οικονομίας. Γενικός διευθυντής της Κεντρικής Τράπεζας αλλά και ερασιτέχνης συνθέτης σονέτων, ο 70χρονος Φαμπρίτσιο Σακομάνι αναλαμβάνει το πιο δύσκολο χαρτοφυλάκιο. Η στενή προσωπική σχέση του με τον επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι είναι ασφαλώς ένα ατού· άλλο ένα είναι το πέρασμά του από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ο Τζόρτζιο Ναπολιτάνο τον είχε υπόψη του ως διάδοχο του Μάριο Μόντι σε περίπτωση που η λύση στο αδιέξοδο θα έδινε μια νέα κυβέρνηση τεχνοκρατών. Ο νέος Πρωθυπουργός της Ιταλίας δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην πολύτιμη αρωγή του Προέδρου της Δημοκρατίας. «Ο Ναπολιτάνο με βοήθησε πολύ. Σημαντικότατο ρόλο διαδραμάτισε και ο Μπερσάνι», τόνισε. Αμέσως μετά την ορκωμοσία ο Ενρίκο Λέτα κάλεσε το πρώτο του Υπουργικό Συμβούλιο. Αναλυτές εκτιμούν ότι η νέα κυβέρνηση θα απολαύσει τουλάχιστον μια σχετική περίοδο χάριτος.

Σεμνά και ταπεινά

Το στίγμα μιας νέας νοοτροπίας θέλησαν να δώσουν πολλά μέλη της νέας κυβέρνησης πηγαίνοντας στο Προεδρικό Μέγαρο για να ορκιστούν είτε με τα πόδια είτε με ταξί