# Αν δεν εκκρεμεί στην Ελλάδα η άμεση κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων του τσάρου, τότε έγινε θαύμα ιδεολογικό και τα Σώματα Ασφαλείας προσχωρούν μαζικά στην Αριστερά. Οχι, δεν τρελάθηκα. Αναδιατυπώνω δηλώσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τις κινητοποιήσεις των Σωμάτων Ασφαλείας. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κάνει αντιπολίτευση κατά του Μνημονίου, με τη βεβαιότητα ότι οποιαδήποτε άλλη πολιτική, ακόμη και η πτώχευση με παράδειγμα την Αργεντινή, θα ήταν καλύτερη λύση από την πολιτική που ασκείται. Αρα φυσικό είναι να στηρίζει όλες τις κινητοποιήσεις εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής.

# Ομως άλλο στήριξη του δικαιώματος των αστυνομικών ως εργαζομένων να αντιδράσουν στις περικοπές μισθών τους και άλλο συμμετοχή στη διαδήλωση μαζί με τη Χρυσή Αυγή. Ακόμα πιο αλλότρια της ιδεολογίας είναι η φράση του Αλ. Τσίπρα στη συνάντηση με εκπροσώπους των Σωμάτων Ασφαλείας: «Οι κινητοποιήσεις των ένστολων μπορεί να αποτελέσουν και το κρίσιμο εφαλτήριο για την αφύπνιση του λαϊκού κινήματος». Ωστε κοιμάται το λαϊκό κίνημα! Και η Αστυνομία είναι εφαλτήριο(!) για την αφύπνισή του.

# Εκτός της διαδήλωσης, συνδικαλιστές αστυνομικοί αποπειράθηκαν να εμποδίσουν δυνάμεις που μετακινούνταν στη Θεσσαλονίκη για τις κινητοποιήσεις στη Διεθνή Εκθεση. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σχολίασε το συμβάν λέγοντας ότι θέλει να πιστεύει πως «δεν θα υπάρξει καταστολή των λαϊκών κινητοποιήσεων» στη Θεσσαλονίκη, «πολύ απλά γιατί αυτοί που μέχρι χθες αποτελούσαν τα όργανα της καταστολής δεν είναι πια διατεθειμένοι να παίζουν τον ρόλο της καταστολής απέναντι στον ίδιο τους τον εαυτό».

# Αρα ιδού το εφαλτήριο αφύπνισης του κοιμισμένου αντιμνημονιακού κινήματος. Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι τα Σώματα Ασφαλείας «αποτελούσαν [παρατατικός] όργανα καταστολής», «μέχρι χθες» και «δεν είναι πια διατεθειμένοι» να ασκούν «καταστολή» κατά «εαυτού». Βεβαίως και κατάλαβα πως εννοεί ότι οι αστυνομικοί είναι παιδιά του λαού. Υπογραμμίζω ότι είπε πως τα παιδιά του λαού τα εργαζόμενα στον θεσμό, που έχει ρόλο την καταστολή, αλλάζουν ρόλο. Και αν πράγματι βλέπει δείγματα τέτοιας αλλαγής, σ’ εμάς αόρατης, σκέφτηκε άραγε την ιδεολογία και τη Χρυσή Αυγή;