Το φιλόμουσο κοινό θα θυμάται τη χαρακτηριστική του φωνή στο «Eναν μύθο θα σας πω» αλλά για όλη την Ελλάδα ήταν ο «κακός» του ελληνικού κινηματογράφου. Η αλήθεια είναι ότι ο Γιώργος Μούτσιος, που πέθανε χθες στα 80 του χρόνια έπειτα από χρόνια προβλήματα που τελευταία τον είχαν καθηλώσει στο κρεβάτι, ήταν πολύπλευρο ταλέντο. Και έτσι πορεύτηκε στον βίο του, από το τραγούδι (λυρική σκηνή αλλά και δισκογραφία με έντεχνα τραγούδια) στο θέατρο και από το θέατρο στα κινηματογραφικά πλατό – κυρίως την παραγωγική (για τον ελληνικό κινηματογράφο) εποχή του ’60.

Γεννήθηκε στην Καλαμάτα τον Ιανουάριο του 1932 και η πρώτη αγάπη του ήταν η μουσική. Σπούδασε μουσική και τραγούδι στο Ελληνικό Ωδείο και θέατρο στη σχολή του Εθνικού Ωδείου. Συνέχισε στη Βιέννη με ανώτερες σπουδές φωνητικής, θεάτρου και σκηνοθεσίας. Η καριέρα του στην Ελλάδα ξεκίνησε από το τραγούδι το 1951 – προσελήφθη ως τραγουδιστής στο Εθνικό Θέατρο. Μία από τις σημαντικότερες στιγμές στην καριέρα του ήταν το 1960 όταν δίδαξε και τραγούδησε τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι στους «Ορνιθες» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν. Τραγούδι, θέατρο και κινηματογράφος. Ως κλασικός τραγουδιστής εμφανίστηκε σε συναυλίες κλασικού τραγουδιού σε πολλές χώρες της Ευρώπης, ενώ ως ηθοποιός συνεργάστηκε με πολλούς θιάσους (Ελλη Λαμπέτη, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Σμαρούλα Γιούλη, Τζένη Ρουσέα κ.ά.) μέχρι που έφτιαξε δικό του θίασο το 1977 με τη γυναίκα του, ηθοποιό Δέσποινα Νικολαΐδου.

Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη του εμφάνιση πολύ νέος και μία από τις πρώτες του επιτυχίες ήταν το «Η Αγνή του λιμανιού» το 1952. Από τότε τον είδαμε σε πάνω από 50 ταινίες, κωμωδίες και δράματα. Τελευταία του εμφάνιση σε ταινία ήταν του Δημήτρη Κολάτου, «Αλέξανδρος και Αϊσέ» (2002), ενώ στην τηλεόραση τον θυμόμαστε (κυρίως) από τη σειρά «Τα παιδιά της Νιόβης».