Αναζήτηση
Είμαι γυναίκα 42 ετών και έχω ήδη κάνει ανόρθωση στήθους και κοιλιοπλαστική μετά την γέννηση 2 παιδιών μου. Δεν μπορώ να απαλλαγώ από την σκέψη να προβώ και σε περαιτέρω αισθητικές επεμβάσεις. Είναι ή όχι φυσιολογικό να το θέλω;
Οι πλαστικές επεμβάσεις λειτουργούν στις γυναίκες σαν μία φαντασίωση παντοδυναμίας, μια μαγική συνταγή για να νικήσουνε τον χρόνο, άτρωτες, άφθαρτες και για πάντα νέες.
Δεν αναφέρομαι στα άτομα με πραγματικές δυσμορφίες, στα άτομα που έχουν υποστεί τραυματισμούς ή άλλες εξωτερικές κακώσεις και αλλοιώσεις που εκεί η πλαστική χειρουργική κάνει θαύματα.
Όταν όμως μια γυναίκα αναζητά να διορθώσει την εμφάνισή της παρότι η εικόνα της είναι ικανοποιητική, είναι πιθανόν να έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση, να μην αντέχει την εικόνα του εαυτού της, να νιώθει μέσα της ότι αυτό που είναι ταυτισμένο με αυτό που δείχνει, να μην μπορεί να δεχθεί το πέρασμα του χρόνου και να αντιμετωπίζει εν τέλει με ρηχότητα και ματαιοδοξία της έννοια της φθοράς και της αλλαγής.
Σε ορισμένες περιπτώσεις η κατάθλιψη και φαντασιακή σωματοδυσμορφία, ως ψυχιατρικές διαταραχέςμπορεί να υποκρύπτονται πίσω από αυτήν την ανάγκη.
Σας προτείνω να μην ενδώσετε στην παρόρμησή σας καθότι η δυσαρέσκεια με τον εαυτό σας δεν θα κατευναστεί με άλλο ένα χειρουργείο. Εκείνο θα σας ανακουφίσει προσωρινά, μέχρι την επόμενη στιγμή όπου κάποιο άλλο σημείο της εμφάνισής σας θα αποτελέσει εστία απειλής.
Κινδυνεύετε έτσι να εγκλωβιστείτε σε έναν επικίνδυνο φαύλο κύκλο και να πέσετε στην πορεία του χρόνου σε κατάθλιψη, να χάσετε τον αληθινό σας εαυτό και να μην είστε ποτέ ευχαριστημένη αληθινά μαζί του.
