Περπατούσαν επί τρεις εβδομάδες κάτω από έναν καυτό ήλιο. Το δέρμα τους κόντεψε να πάρει το χρώμα που είχαν δώσει και στην πορεία τους – Marcha Negra, Μαύρη Πορεία. Τα πόδια τους βάρυναν, πολλοί χρειάστηκαν μπαστούνια. Αλλά οι 200 ανθρακωρύχοι που άφησαν πίσω τους στις 22 Ιουνίου, έπειτα από απεργία ενός μήνα, τις στοές της Αστούριας, της Λεόν και της Αραγώνας προκειμένου να μεταφέρουν την οργή και τη διαμαρτυρία τους στο κέντρο της Ισπανίας, στη Μαδρίτη, δεν έχασαν ίχνος από τη μαχητικότητά τους. «Να τοι, είναι οι ανθρακωρύχοι!», «Η Μαδρίτη καίγεται!», φώναζαν χθες διασχίζοντας τα τελευταία από τα 400 χιλιόμετρα της διαδρομής τους. Καθώς έπεφτε η νύχτα, άναψαν τις λάμπες στα κράνη τους, να διακρίνεται καλύτερα το «όχι στο κλείσιμο των ανθρακωρυχείων» που είχαν γράψει πολλοί στα κόκκινα φουλάρια και τα μαύρα πουκάμισα. Προορισμός τους, η απόλυτη πλατεία της αγανάκτησης στην Ισπανία, η Πουέρτα ντελ Σολ. Πρόθεσή τους, «να αγωνιστούν μέχρι τέλους».

Αρχές Μαΐου, η συντηρητική κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι ανακοίνωσε μείωση κατά 63% των επιδοτήσεων στον κλάδο των ανθρακωρυχείων, που επιβιώνει (ακόμα) χάρη στο χρήμα που φτάνει από τις Βρυξέλλες. Ενα ευρωπαϊκό κονδύλι περίπου 350 εκατομμυρίων ευρώ είχε αποδεσμευτεί το 2010 για τη στήριξη των ανθρακωρυχείων έως το 2014 – τη χρονιά εκείνη, ο κρουνός των επιδοτήσεων έχει αποφασιστεί ούτως ή άλλως από την ΕΕ να κλείσει. Η σοβαρότητα όμως της οικονομικής κατάστασης στην Ισπανία ώθησε την κυβέρνηση να κόψει σχεδόν από παντού, μεταξύ άλλων και 190 εκατομμύρια που θα πήγαιναν κανονικά φέτος στον κλάδο. «Τα χρήματα αυτά έρχονται από την ΕΕ, είναι το δικαίωμά μας και η επιβίωσή μας για φέτος», δήλωσε οργισμένος στη «Λιμπερασιόν» ο απεργός ανθρακωρύχος Αρτούρο Σαν Χιλ. «Μας αρνούνται 190 εκατομμύρια ευρώ, ενώ θα δοθούν 23 δισ. για να σωθεί η Bankia!», προσυπέγραψε ο συνάδελφός του Κάρλος Κασάδο αναφερόμενος στην τράπεζα που έσπρωξε τη Μαδρίτη στη βοήθεια των ευρωμηχανισμών και ερευνάται σήμερα για απάτες.

Κάπου 8.000 άνθρωποι εργάζονται στα 40 ανθρακωρυχεία που λειτουργούν ακόμα στην Ισπανία, κυρίως στον Βορρά. Πριν από 20 χρόνια, μόνο στην Αστούριας υπήρχαν 30.000 ανθρακωρύχοι. Το μερίδιο του άνθρακα στην ενεργειακή αγορά συρρικνώνεται και, επιπλέον, ο εισαγόμενος από την Ινδονησία ή την Αφρική άνθρακας είναι φτηνότερος. «Είναι λάθος να λένε ότι ο άνθρακας δεν έχει πια μέλλον. Με το κλείσιμο των πυρηνικών σταθμών, οι σταθμοί μεικτού κύκλου, με αέριο και άνθρακα, θα αυξηθούν και θα πρέπει να τροφοδοτούνται», επιμένει ο Ατίλο Καστέγιο. «Στην Ισπανία, όλοι οι μεγάλοι αγώνες ξεκίνησαν από τους ανθρακωρύχους», υπερηφανεύεται ο Κάρλος Κασάδο. «Θυμηθείτε τον εμφύλιο πόλεμο, άρχισε στην Αστούριας, στα έγκατα των ορυχείων. Αυτό το κίνημα θα μπορούσε σήμερα να αφυπνίσει και άλλους».

Από όπου και αν πέρασαν, έλεγαν χθες τόσο οι 160 ανθρακωρύχοι που περπάτησαν έως τη Μαδρίτη από την Αστούριας και τη Λεόν όσο και οι 40 συνάδελφοί τους που διήνυσαν πεζή ανάλογη απόσταση ξεκινώντας από την Αραγώνα, ο κόσμος τούς υποδέχθηκε ζεστά, «η αλληλεγγύη ήταν απίστευτη». Οι συμμετέχοντες στη Μαύρη Πορεία ελπίζουν να γίνουν δεκτοί σήμερα από την κυβέρνηση, θα τους ενισχύσουν εκατοντάδες ακόμα ανθρακωρύχοι που αναμένεται να φτάσουν στη Μαδρίτη με ναυλωμένα λεωφορεία. Αν δεν υπάρξει συμφωνία, σχεδιάζεται ήδη μία ακόμα Μαύρη Πορεία, αυτή τη φορά μέχρι τις Βρυξέλλες.