Με τις απαντήσεις τους δεν έπεισαν ούτε τον εισαγγελέα ούτε τον ανακριτή. Και η Αρετή Τσοχατζοπούλου και η Βίκυ Σταμάτη επέμεναν πως δεν έχουν ιδέα ούτε για υπεράκτιες ούτε για αγοραπωλησίες ακινήτων. Η μεν ό,τι κατέχει το απέκτησε με τη δουλειά της, η δε δεν είχε ούτε τον τρόπο ούτε τη διάθεση να ασχοληθεί με τις δραστηριότητες του συζύγου της. Ωραία.

Οι απαντήσεις ακούστηκαν ως προφάσεις εν αμαρτίαις και δεν έπεισαν κανέναν. Ούτε αυτούς που τις άκουσαν στις ειδήσεις ούτε όσους τις διάβασαν την επομένη στην εφημερίδα τους. Ακόμη πιο ωραία. Και προφυλακίστηκαν. Οι κατηγορίες είναι τόσο βαριές που δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, λένε. Ωραιότατα.

Είναι ύποπτες φυγής; Υποθέτω πως κανείς δεν μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα καταφατικά. Θα μου πείτε, εδώ και ο Μάκης Ψωμιάδης δεν θεωρήθηκε ύποπτος φυγής με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί διπλωματικό επεισόδιο για την έκδοσή του από την Πρώην Ακατονόμαστη. Είναι ύποπτες να τελέσουν νέα αδικήματα, αντίστοιχα με αυτά για τα οποία κατηγορούνται και τα οποία θα αποδειχθούν στο τέλος του δικαστικού αγώνα; Λίγο χλωμό το βλέπω. Δεν είναι σίριαλ κίλερ ούτε διακινούσαν υλικό παιδικής πορνογραφίας στο Διαδίκτυο. Μέτρησε το γεγονός ότι η μία είναι χωρισμένη μητέρα τριών παιδιών και η άλλη, μητέρα ενός ανήλικου του οποίου ο πατέρας είναι ήδη προφυλακισμένος; Προφανώς όχι.

Διότι, ως γνωστόν, η Δικαιοσύνη στη χώρα μας είναι τυφλή, αλλά ορισμένα πράγματα όσο τυφλός κι αν είσαι σε τυφλώνουν ακόμη περισσότερο. Οπως το βαθιά τραυματισμένο περί δικαίου αίσθημα μιας ολόκληρης κοινωνίας, η οποία την επόμενη Κυριακή θα προσέλθει στις κάλπες. Και επειδή όλοι ξέρουν πως το τραύμα δεν προλαβαίνει να επουλωθεί μέσα σε μία εβδομάδα – χρειάστηκαν κάτι δεκαετίες για να κακοφορμίσει – γίνονται προσπάθειες να ανακουφιστεί ο πόνος με συμβολικές πομάδες. Ποιος δεν πιστεύει ότι η προφυλάκιση των δύο γυναικών είναι ένα είδος «Επιχείρησης Αρετή», ότι πληρώνουν το συμβολικό βάρος της υπόθεσης Τσοχατζόπουλου; Μόνον που το κελί της φυλακής είναι τόσο συμβολικό όσο συμβολική είναι και η πέτρα που σου πετάει ο άλλος γιατί διαφωνεί με τις απόψεις σου. Δεν έχω αντίρρηση πως η υπόθεση Τσοχατζόπουλου είναι τραυματική. Τραυματική για το ΠΑΣΟΚ, για την πολιτική τάξη, για τους νόμους «περί ευθύνης», για το περί δικαίου αίσθημα. Τραυματική και για τα κοινωνικά πρότυπα που καλλιεργήθηκαν στην Ελλάδα της τελευταίας εικοσαετίας, η προπέτεια του σκοτεινού πλουτισμού που σου τον έτριβαν στη μούρη, το κράμα βλακείας και επιδειξιομανίας. Ομως για την προφυλάκιση της συζύγου και της κόρης του δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με την άποψη του καθηγητή Σταύρου Τσακυράκη:

«Δεν υποστηρίζω πρόσωπα αλλά τη θεμελιώδη αρχή που επιτάσσει να μη στερείται κανείς την ελευθερία του αν δεν αποφαίνεται για την ενοχή του νόμιμα συνεστημένο δικαστήριο».

Τελευταία Νέα