Σε δύσκολους καιρούς σαλτάρει και ο νους. Συμβαίνει σε δύστυχους, ανέργους, απελπισμένους. Οταν όμως η νόσος πλήττει κρατικούς σεβαστούς θεσμούς, αδέκαστη Δικαιοσύνη, αντιπροσωπευτική Βουλή, τότε θέατρο του χειρίστου είδους γίνεται ο κόσμος όλος. Σαν αυτό που ζήσαμε πριν από μέρες: ποιος είναι ο/η βουλευτής που εν μέσω άγριας οικονομικής κρίσης έβγαλε τον Μάιο 1.000.000 ευρώ απ’ την Ελλάδα στην Ελβετία; Τελικά απεκαλύφθη ότι ο βουλευτής δεν ήταν βουλευτής, το 1.000.000 ευρώ δεν ήταν ευρώ, ήταν δολάρια, τα οποία δεν βγήκαν από την Ελλάδα αλλά από τη Ν. Υόρκη, δεν πήγαν στην Ελβετία αλλά στο Λονδίνο και η έξοδος δεν έγινε τον Μάιο αλλά τον Μάρτιο. Παράλογο; Γελοίο; Ανήκουστο; Κρίνε! Η ΝΔ καταψήφισε το Α’ Μνημόνιο. Την έκραξαν οι ομοϊδεάτες της Ευρωπαίοι, αναγκάστηκε να μπει στη συγκυβέρνηση Παπαδήμου, να υπερψηφίσει το Β’ Μνημόνιο. Βουλευτές της που το καταψήφισαν τους διέγραψε. Εκ των υστέρων, εκλογές έρχονται, τα ποσοστά μειώνονται, τους καλεί να επιστρέψουν ψηφίζοντας τα άρθρα του Μνημονίου Β’ που καταψήφισαν εν συνόλω, κάνοντας μια α λα commedia dell’ arte μεγαλοπρεπή κωλοτούμπα. Είναι άλλωστε πολύ της μόδας. Ο υφυπουργός Π. Οικονόμου των Οικονομικών κανόνισε ρύθμιση ληξηπρόθεσμων οφειλών εντός δύο ημερών. Εγινε στις εφορίες της μουρλής κι ο «μεγάλος» απεδέχθη παράταση μέχρι τις 31 Μαρτίου. Νεαρός έπαιρνε από τα 16 του επίδομα τυφλού, προσερχόμενος προς είσπραξη με το πανάκριβο τζιπ του. Αλαλούμ κι απάνω τούρλα ή τρελοκομείον η Ελλάς; Αφιερωμένο στον παλιό φίλο, λάτρη της καλής κωμωδίας Βασίλη Τσιβιλίκα.