Αναζήτηση
Τον πρώτο κομήτη που τα… έβαλε με τον Ηλιο και βγήκε νικητής εντόπισαν επιστήμονες, αλλά προς το παρόν δεν μπορούν να εξηγήσουν πώς τα κατάφερε.
Οι κομήτες είναι παγωμένοι και εύθραυστοι. Συνήθως κινούνται στις σκοτεινές εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος, εκεί όπου δεν φθάνουν οι καταστροφικές γι’ αυτούς ακτίνες του Ηλίου. Το απόλυτο ψύχος είναι το ιδανικό μέρος γι’ αυτούς.
Τον περασμένο Νοέμβριο, ο ερασιτέχνης αστρονόμος Τέρι Λόβτζοϊ από την Αυστραλία ανακάλυψε ένα διαφορετικό είδος κομήτη που η συμπεριφορά του προκάλεσε ορισμένα αναπάντητα προς το παρόν ερωτήματα.
Οταν τον παρατηρούσε από την αυλή του σπιτιού του κατευθυνόταν ολοταχώς προς τον Ηλιο. Στις 16 του περασμένου Δεκεμβρίου, τρεις εβδομάδες μετά τον εντοπισμό του, ο κομήτης Λόβτζοϊ – όπως ονομάστηκε – θα είχε εφορμήσει στην ατμόσφαιρα του Ηλίου, 120.000 χλμ. πάνω από την επιφάνεια του άστρου και θα είχε εξαερωθεί.
«Ο Τέρι ανακάλυψε έναν… ηλιοξύστη», λέει ο Καρλ Μπάταμς από το Ναυτικό Ερευνητικό Εργαστήριο στην Ουάσιγκτον. «Υπολογίσαμε ότι ο πυρήνας του ήταν όσο δύο γήπεδα ποδοσφαίρου». Τέτοιοι κομήτες δεν εντοπίζονται πρώτη φορά. Συμπεριφέρονται σαν καμικάζι και το διαστημόπλοιο «Soho» που παρατηρεί τον Ηλιο, διαπιστώνει ανά λίγες ημέρες ότι ένας τέτοιος κομήτης ορμά στον Ηλιο και χάνεται.
Πιστεύεται ότι αυτοί οι κομήτες αποτελούν απομεινάρια ενός μεγαλύτερου που διαλύθηκε πριν από εκατομμύρια χρόνια. Τυπικά, έχουν διάμετρο περίπου 10 μέτρων και οδεύουν προς τον Ηλιο όπου εξαερώνονται.
Ο κομήτης Λόβτζοϊ ήταν σίγουρα καμικάζι, με τη μόνη διαφορά ότι η διάμετρός του αντί για 10 μ. ήταν 200 μ. Στις 16 Δεκεμβρίου αποδείχθηκε ότι ήταν ένας καμικάζι που επέζησε και κανείς δεν ξέρει πώς.
Το «Soho» παρατήρησε τον κομήτη να ορμά προς τον Ηλιο, να εξαερώνεται και ύστερα από λίγες ώρες να εμφανίζεται στην άλλη πλευρά του άστρου μας, κολοβός προσωρινά αλλά στη συνέχεια με την ουρά του να φουντώνει και να λάμπει περισσότερο από πριν.
Ο Μάθιου Νάιτ από το Εργαστήριο Εφηρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς ανέφερε ότι ο κομήτης πρέπει να ήταν μεγαλύτερος από ό,τι είχε εκτιμηθεί και να έφθανε τα 500 μ.
Το πέρασμα του Λόβτζοϊ από τον Ηλιο ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακό, κυρίως στο νότιο ημισφαίριο λίγο πριν από την αυγή. Ο κυβερνήτης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού Νταν Μπούρμπανκ είπε ότι ο κομήτης ήταν το πιο συναρπαστικό πράγμα που είδε ποτέ στον ουρανό.
Ο Μ. Νάιτ επισημαίνει ότι «με διάφορα διαστημόπλοια συγκεντρώσαμε μεγάλο όγκο δεδομένων για τον παράξενο κομήτη, υπάρχουν όμως κάποια στοιχεία στη συμπεριφορά του που δυσκολευόμαστε να τα εξηγήσουμε».
Για παράδειγμα, τι έκανε την ουρά του κομήτη να αναδευτεί τόσο έντονα όταν εισήλθε στην ηλιακή κορόνα; Ισως να ήταν το πανίσχυρο μαγνητικό πεδίο του Ηλίου.
Επίσης, τι έκανε τον κομήτη να απολέσει την ουρά του στην ηλιακή ατμόσφαιρα και στη συνέχεια να την ανακτήσει; «Αυτό κι αν είναι μυστήριο», λέει ο Μπάταμς. Και ο μεγαλύτερος γρίφος απ’ όλους: «Πώς τελικά επέζησε;».
Ο Λόβτζοϊ κατευθύνεται τώρα στο απώτερο ηλιακό Σύμπαν άθικτος, αφήνοντας πίσω του… ουρά τα μυστήρια. Θα επιστρέψει ξανά σε 600 χρόνια.
