Χαρτζιλίκι… δικαιωμάτων

Η κουλτούρα που διαμορφώνει την κοινώς αποδεκτή αντίληψη δεν είναι κάτι που αλλάζει από τη μια στιγμή στην άλλη. Ενα απλό παράδειγμα. Κοινή αντίληψη των ξενοδόχων, ιδιοκτητών μπαρ, κέντρων κ.λπ. που οφείλουν να πληρώνουν δικαιώματα για τη χρήση της μουσικής (ο νόμος το έχει ονομάσει «δημόσια εκτέλεση») είναι ότι δεν οφείλουν τίποτα και σε κανέναν. Προτιμούν να περνούν ώρες, μέρες, χρόνια στα δικαστήρια (και εν τέλει να πληρώνουν τους δικηγόρους) παρά να αποδίδουν το προβλεπόμενο ποσό στους συλλογικούς φορείς διαχείρισης πνευματικής ιδιοκτησίας. Αποτέλεσμα; Από τα 200.000 μαγαζιά (μέσα σε αυτά και τα ξενοδοχεία) που είναι καταγεγραμμένα, πληρώνουν ΑΕΠΙ (πνευματικά δικαιώματα) γύρω στα 60.000 και το Gea (o νέος αστικός μη κερδοσκοπικός οργανισμός συλλογικής διαχείρισης συγγενικών δικαιωμάτων) μόνο 10.000. Τι γίνεται σε αυτή την περίπτωση; Ε, τι άλλο, δικαστήριο! Σε περισσότερες από 10.000 δίκες πηγαινοέρχονται τέτοιου είδους υποθέσεις, για να δοθεί τελικά ο προβλεπόμενος οβολός σε δικηγόρους, αν και θα έπρεπε να πηγαίνει σε ανθρώπους της μουσικής. Οπως λέει όμως και ο νέος διευθυντής του Gea Δημήτρης Γερμενίτης (πάνω από 30 χρόνια στη δισκογραφία και επί 20 χρόνια διευθυντής της Sony Music), δεν θα βρεις εύκολα ελληνικό σπίτι να μην έχει έναν μουσικό. Και στις μέρες της μεγάλης κρίσης (των μειωμένων συναυλιών, λάιβ κ.λπ.) είναι βασικό κι αυτό το μικρό χαρτζιλίκι. Γιατί, για τη μεγάλη πλειοψηφία, περί χαρτζιλικιού πρόκειται.

Χ.Π.

Εντευκτήριο περί Ελύτη

Το 2011 συμπληρώθηκαν τα εκατό χρόνια από τη γέννηση του Οδυσσέα Ελύτη – εξ ου και για το υπουργείο Πολιτισμού Ετος Ελύτη – και γιορτάστηκαν ποικιλοτρόπως με εκδόσεις, συμπόσια, ημερίδες, αφιερώματα και ομιλίες σε Ελλάδα και εξωτερικό. Το καλό περιοδικό «Εντευκτήριο» του σχολαστικού και εργατικού Γιώργου Κορδομενίδη συμμετέχει στον εορτασμό με ένα ειδικό τεύχος, έκτακτο και εκτός σειράς, στο οποίο συγκεντρώνονται κείμενα για τον Ελύτη από προηγούμενα τεύχη (μεταξύ άλλων θα διαβάσετε κριτικές και καταδύσεις στο ποιητικό σύμπαν του από τον Γ. Π. Σαββίδη, τον Αλέξανδρο Αργυρίου και τον Βάσο Βαρίκα) και τέσσερα πρόσφατα κείμενα όπως αυτό της Κικής Δημουλά με τίτλο «Σαν ωραίο… παρόν», της Πάολα Μαρία Μινούτσι με τον τίτλο «Η Ελλάδα πέρα από την Ελλάδα στην ποίηση του Ελύτη», του καθηγητή Ντέιβιντ Κόνολι με τίτλο «Η μαγεία του Ελύτη» και του φιλόλογου Γιάννη Ευθυμιάδη «Για το Μονόγραμμα». Το παρόν τεύχος – τολμώ να πω – αποτελεί διεισδυτική σύνοψη για το ποιητικό και δοκιμιακό έργο του νομπελίστα ποιητή που αξίζει να υπάρχει σε κάθε βιβλιοθήκη.

Δ.Ν.Μ.

Τελευταία Νέα