Αναζήτηση
Ο λόγος στους αναγνώστες.
Ο Απ. Ηλίας, Τοσίτσα 7, Αθήνα, γράφει:
Δώστε στον λαό να φάει, γιατί έχει αρχίσει να πεινάει. Οχι άλλους φόρους. Φτάνουν, πια, οι φόροι. Μας έχετε τσακίσει στους φόρους. Δώστε ανάσα ζωής στον λαό.
Του τα πήρατε όλα, δεν του αφήσατε τίποτα. Του πήρατε τη δουλειά του, του πήρατε τις αποταμιεύσεις του, του κλέψατε τα όνειρά του. Αυτό είναι το χειρότερο, διότι λαός χωρίς όνειρα είναι λαός που ταξιδεύει χωρίς πυξίδα, είναι λαός που ταξιδεύει καταμεσής στο πέλαγος με γύρω του πυκνή ομίχλη, χωρίς προορισμό, χωρίς να βρίσκει ασφαλές λιμάνι.
Είναι ανάξιοι, είναι διεφθαρμένοι, είναι κλέφτες και απατεώνες όσοι από τους πολιτικούς άδειασαν τα κρατικά ταμεία, πήραν τα λεφτά και τα έφαγαν μαζί με τους κομματικούς στρατούς και τα στελέχη τους. Μαζί τα φάγανε αυτοί, οι πολιτικοί, όχι εμείς οι έλληνες πολίτες και εργαζόμενοι. Εμείς πεινάμε. Εμείς δεν φάγαμε τίποτα. Αυτοί, όλοι τους, τα φάγανε μαζί.
Τώρα οι πολιτικοί ζητάνε τα ρέστα από όλους τους έλληνες πολίτες. Αυτοί έφεραν την οικονομική κρίση στη χώρα μας, από εμάς τους εργαζόμενους ζητάνε να πληρώσουμε για να βγούμε από την κρίση.
Αυτοί, οι πολιτικοί και τα κομματικά στελέχη τους και οι παρατρεχάμενοί τους που έκλεψαν και έφαγαν τα λεφτά, οι τραπεζίτες, οι χρηματιστές, οι κεφαλαιούχοι, οι βιομήχανοι, οι πλοιοκτήτες να πληρώσουν και να εξοφλήσουν το κρατικό έλλειμμα και το δημόσιο χρέος. Ολα τα χρέη είναι δικά τους και όχι δικά μας.
Εμείς, οι έλληνες πολίτες και εργαζόμενοι, δεν χρωστάμε πουθενά, πολύ περισσότερο δεν χρωστάμε και δεν πρέπει να πληρώσουμε τα κρατικά ελλείμματα. Είναι δικά τους τα κρατικά ελλείμματα, αυτοί να τα πληρώσουν. Εμείς οι εργαζόμενοι και ελεύθεροι επαγγελματίες πρέπει να κηρύξουμε στάση πληρωμών όλων των δημόσιων χρεών και ελλειμμάτων, τα οποία αυτοί δημιούργησαν.
Οι έλληνες πολιτικοί έχουν επιβάλει εδώ και πολλά χρόνια και έχουν εφαρμόσει μονόπλευρη και σκληρή λιτότητα σε βάρος των ελλήνων εργαζομένων. Οι μισθοί και τα ημερομίσθια, αντί να αυξάνονται, όπως θα έπρεπε αφού οι τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών αυξάνονται, συνεχώς μειώνονται. Η αγοραστική δύναμη των ελλήνων εργαζομένων συνεχώς συρρικνώνεται.
Στη δική τους Ενωμένη Ευρώπη που αυτοί αποφάσισαν και δημιούργησαν χωρίς να μας ρωτήσουν (εμάς τους ευρωπαίους πολίτες) και χωρίς να λάβουν τη σύμφωνη γνώμη των λαών της Ευρώπης (με δημοψήφισμα), τα εργατικά εισοδήματα των ευρωπαίων πολιτών μειώνονται σταθερά από τα τέλη του 1970.
