Με μια γιορτή στην οποία κυριάρχησαν ο χορός, τα συνθήματα και οι υποσχέσεις για ένα καλύτερο μέλλον, τίμησαν οι Νοτιοαφρικανοί τα εκατό χρόνια του Εθνικού Αφρικανικού Κογκρέσου (ANC). Το μακροβιότερο απελευθερωτικό κίνημα στην Ιστορία της Αφρικής και κυβερνών κόμμα τα τελευταία 18 χρόνια, ιδρύθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1912 σε μια εκκλησία μεθοδιστών της πόλης Μπλουμφοντέιν από μια ομάδα διανοουμένων. Ο συγγραφέας Πίξλεϊ Σέμε ήταν ο πρώτος πρόεδρος. «Οι λευκοί δημιούργησαν ένα κράτος στο οποίο εμείς δεν έχουμε φωνή. Εμείς θα δημιουργήσουμε ένα νέο κράτος, το οποίο θα αναγνωρίζει τα δικαιώματά μας», είχε πει τότε στην πρώτη του ομιλία. Ηταν η αρχή ενός τιτάνιου αγώνα. Θα έπρεπε να έλθουν η δεκαετία του 1940 και ο Νέλσον Μαντέλα, τα 27 χρόνια στη φυλακή και η διεθνής κατακραυγή για να νικηθεί τελικά το απαρτχάιντ τη δεκαετία του 1990.

Η εύθραυστη υγεία του 93χρονου Μαντέλα, παγκόσμιου συμβόλου κατά των διακρίσεων και πρώτου μαύρου Πρόεδρου της Νότιας Αφρικής, δεν του επέτρεψε να δώσει το «παρών» στη χθεσινή γιορτή. Ηταν εκεί, όμως, κάποιοι ηγέτες της Αφρικής και ακόμη περισσότεροι πρώην αρχηγοί κρατών όταν ο Πρόεδρος της χώρας Τζέικομπ Ζούμα άναψε τη δάδα που θα συνεχίσει να καίει επί έναν ολόκληρο χρόνο στην εκκλησία των μεθοδιστών. Οι κερκίδες του σταδίου του Μπλουμφοντέιν γέμισαν από κόσμο και επιφωνήματα όταν ο Ζούμα είπε ότι το Εθνικό Αφρικανικό Κογκρέσο ήταν σαν μια μεγάλη εκκλησία που προσέφερε στέγη σε όλους, «εθνικιστές, μαρξιστές, εργαζομένους, καπιταλιστές, άνδρες, γυναίκες, αγρότες, αστούς, πλούσιους και φτωχούς». Ο νοτιοαφρικανός Πρόεδρος υποσχέθηκε ότι αυτή τη χρονιά το ANC θα κάνει «άμεσα και πρακτικά βήματα» για να επιστρέψει στις ρίζες του. Από τις οποίες, θα έλεγε ένας αντικειμενικός παρατηρητής, έχει απομακρυνθεί αρκετά. Οι αγώνες για την ελευθερία έδωσαν συχνά τη θέση τους στη διαφθορά, τον νεποτισμό, την ευνοιοκρατία. Η εγκληματικότητα βασιλεύει και το AIDS θερίζει. Και η γη παραμένει στα χέρια των λευκών…