Με την πρώτη ματιά ουδείς θα πίστευε πως ήταν δημιουργίες του Ολλανδού Πιετ Μοντριάν τα δύο έργα που υποδέχονταν τους επισκέπτες στην έκθεση «Στα άδυτα της Εθνικής Πινακοθήκης» στην ενότητα για τον 20ό αιώνα. Το «Τοπίο» και ο «Μύλος» φιλοτεχνήθηκαν το 1905 κι ανήκουν στην πρώτη περίοδο του καλλιτέχνη πριν αναπτύξει την θεωρία του νεοπλαστικισμού, η οποία βασίζεται στην καθαρή απόλυτη αφαίρεση με τη χρήση οριζόντιων και κάθετων σχημάτων. Πρόκειται για δυο προσχέδια με λάδι όπου κυριαρχούν τα σκούρα χρώματα και η γρήγορη παχιά πινελιά. Το «Τοπίο», το έργο που έπεσε από τα χέρια του δράστη και τελικά σώθηκε, απεικονίζει ένα τυπικό αγρόκτημα κοντά στο Αμστερνταμ, διαστάσεων 24Χ31 εκ., ενώ ο «Μύλος» – που τελικά εκλάπη -, διαστάσεων 35Χ44 εκ., δείχνει τον ανεμόμυλο Στάμερ κατά μήκος του ποταμού Γκάσπερ Τρέκβααρτ. Αξιοσημείωτη είναι η οριζόντια και κατακόρυφη θέση των πτερυγίων του μύλου που δένει αρμονικά με τη γραμμή του ορίζοντα στο βάθος, σύλληψη που παραπέμπει στις μετέπειτα θεωρίες του ζωγράφου. Το έργο αγοράστηκε το 1963 από τον Αλ. Παππά και αποτέλεσε δωρεά προς την Εθνική Πινακοθήκη.

Τελευταία Νέα