Βλέπουμε ήδη πραγματική μόλυνση. Η συμπεριφορά των χρηματοπιστωτικών αγορών, το εμπόριο, η εμπιστοσύνη και η ανάπτυξη τις τελευταίες 6 εβδομάδες αντανακλούν σε μεγάλο βαθμό τις πολύ καταστροφικές επιπτώσεις της αβεβαιότητας που απορρέει από την αδράνεια στην αντιμετώπιση της ευρωπαϊκής κρίσης.

Για να υπολογίσουμε το ποσοστό κουρέματος που χρειάζεται να γίνει, πρέπει να έχουμε τρεις βασικές πληροφορίες: πρώτον, ποια είναι η πραγματική τρέχουσα αξία του χρέους και των υποχρεώσεων εξυπηρέτησης του χρέους σε σχέση με ρεαλιστικές προβολές της οικονομικής ανάπτυξης στην Ελλάδα. Δεύτερον, πόσα χρήματα θα προσφέρουν οι ευρωπαϊκές χώρες στην Ελλάδα μετά την αναδιάρθρωση. Τρίτον, αν η χώρα θα είναι μέσα ή έξω από την ευρωζώνη μετά το κούρεμα. Είναι κατά τη γνώμη μου αδύνατο να διακινδυνεύσει κανείς εκτιμήσεις έως ότου απαντηθούν τα τρία αυτά ερωτήματα.

Είμαι σίγουρη ότι αυτούς τους υπολογισμούς κάνουν αυτήν τη στιγμή στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ. Κατά τη γνώμη μου υπάρχει πολύ μικρή πιθανότητα να συμβεί μία τραπεζική κρίση. Στον 21ο αιώνα, ακόμα και αν οι αρμόδιοι φορείς έχουν μέτριες ικανότητες δεν θα πρέπει να επιτρέψουν να συμβεί κάτι τέτοιο.