Αναζήτηση
Ταξιδιώτες…
Συμβαίνει τώρα, ο ποπ/φολκ ήχος να είναι η hot πρόταση της στιγμής, ειδικά μετά την επιτυχία που είχαν οι Mumford and Sons (κι αυτοί με τη σειρά τους ακολουθώντας το σουξέ των Kings of Leon) και πάει λέγοντας, με ακουστική ποπ, και φολκ για τα ακροατήρια που ανακαλύπτουν ένα μπάντζο στην ντουλάπα του παππού. How cool is that? Και το δεύτερο άλμπουμ των The Travelling Band από το Μάντσεστερ, με τον πολύ επίκαιρο τίτλο «Screaming is something» (Cooking Vinyl), πέφτει ακριβώς στα σωστά νερά. «Το να ουρλιάζεις είναι κάτι» που μπορείς να τραγουδήσεις μαζί με την Ταξιδιωτική Μπάντα για να ξεσκάσεις και να φτάσεις εκεί που, όπως λένε, είναι «Ο ορίζοντας, εγώ κι εσύ». Ενα τίμιο άλμπουμ, που όμως ακολουθεί δρόμους που έχουν ήδη διαβεί πολλοί.
… και φαντάσματα
Υπάρχει μια ιστορία πίσω από το «Wayside Shrines and The Code Of The Travelling Man» (C/V) της Τζάκι Λέβεν και του Μάικλ Κοσγκρέιβ: στις περιοδείες τους σε πολλά μέρη και ειδικά σε πόλεις της Γερμανίας, παρατηρούσαν στα ξενοδοχεία – στη ρεσεψιόν και αλλού – διάφορες περίεργες διακοσμητικές συνθέσεις, για τις οποίες όταν ρωτούσαν τους εργαζομένους εκεί περί τίνος πρόκειται, κανείς δεν ήξερε να τους πει – υπήρχαν εκεί πάντα. Το θέμα πήρε διαστάσεις στο μυαλό τους, φαντάστηκαν πως επρόκειτο για παγανιστικούς βωμούς και άλλα μυστήρια πράγματα και γύρω από αυτά έπλεξαν τραγούδια. Το «Swine Flu fever blues» (το εμπνεύστηκαν στο Motel California του Αμβούργου) ενώ το «Spooky Belrin hotel» έχει μια μυστηριώδη εισαγωγή και τη φωνή σαν ξυράφι του Λέβεν για να σε οδηγήσει σε ένα βερολινέζικο αίνιγμα και να περάσεις εκεί τη νύχτα. Με κιθάρα και πλήκτρα σε ρόλους ντετεκτιβικούς ανακαλύπτουμε ένα ένα τα φαντάσματα που δεν έχουν κάνει check out ποτέ. Μπορείτε να το ακούσετε σαν σίκουελ συνέχεια του «Hotel California», για να μην περάσω και από άλλα διάσημα της μουσικής ξενοδοχεία.
