Κύριε υπουργέ, στην τελευταία Κυβερνητική Επιτροπή ο υπουργός Οικονομικών ανέφερε ότι οδηγούμαστε σε αναθεώρηση της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου. Τι θα σήμαινε ένα κούρεμα της τάξης του 50% του δημοσίου χρέους για τη χώρα;

Προτρέχετε. Αλλαγή στη συμφωνία της 21ης Ιουλίου, αν υπάρξει, δεν συνεπάγεται απαραίτητα κούρεμα της τάξης του 50%. Σε κάθε περίπτωση για εμάς η συμφωνία της 21ης Ιουλίου είναι η βάση κάθε συζήτησης. Ενα μεγάλο κούρεμα ενέχει και πολύ μεγάλους κινδύνους για την οικονομία της χώρας, για το τραπεζικό σύστημα, τα ασφαλιστικά ταμεία, τη ρευστότητα στην οικονομία. Μπορεί να δημιουργήσει πολύ περισσότερα προβλήματα από όσα θα λύσει. Και βέβαια, είναι απολύτως αχαρτογράφητες οι επιπτώσεις του στην υπόλοιπη ευρωζώνη, αλλά και στο ίδιο το ευρώ.

Πιστεύετε ότι η Σύνοδος Κορυφής στις 17 και 18 Οκτωβρίου θα είναι έτοιμη να δώσει λύση στο ελληνικό πρόβλημα μετά και τη συνάντηση Μέρκελ – Σαρκοζί;

Οσο κι αν ακούγεται περίεργο, το βασικό ζητούμενο από τη Σύνοδο Κορυφής δεν είναι οι αποφάσεις για την Ελλάδα. Ακόμα και οι καλύτερες δυνατές αποφάσεις για τη χώρα μας δεν θα έχουν αποτέλεσμα χωρίς γενναίες αποφάσεις, για την επανακεφαλαιοδότηση των ευρωπαϊκών τραπεζών και την ενίσχυση του ευρωπαϊκού ταμείου στήριξης. Πιστεύω ότι όσο η κρίση αγγίζει τον πυρήνα της Ευρώπης τόσο πλησιάζει η ώρα του ευρωομολόγου.

Βλέποντας, πλέον, από σχετική απόσταση τα πράγματα, τι θα κάνατε διαφορετικά το διάστημα που διαχειριζόσασταν την κρίση ως υπουργός Οικονομικών;

Προφανώς δεν θεωρώ τον εαυτό μου αλάνθαστο, και σίγουρα κάποια πράγματα θα μπορούσαν να είχαν γίνει διαφορετικά ή να επικοινωνηθούν καλύτερα. Και δεν εννοώ φυσικά ούτε τον βασικό κορμό των αποφάσεων ούτε τον χρονισμό τους. Διαχειριστήκαμε όλοι στην κυβέρνηση και στη βάση συλλογικών αποφάσεων μια εξαιρετικά ρευστή και δύσκολη κατάσταση με λίγους βαθμούς ελευθερίας. Οι αποφάσεις ήταν δύσκολες, αλλά πάρθηκαν πάντα με πολλή σκέψη και με μοναδικό γνώμονα το συμφέρον της χώρας και των πολιτών.

Κύριε Παπακωνσταντίνου, τα νέα μέτρα είναι δυσβάσταχτα. Την ίδια ώρα επέρχονται δραματικές αλλαγές στα εισοδήματα, στα εργασιακά και στα συνταξιοδοτικά. Μήπως η κυβέρνηση δοκιμάζει τις αντοχές της ελληνικής κοινωνίας;

Δεν είναι η κυβέρνηση που δοκιμάζει τις αντοχές της κοινωνίας. Δοκιμάζονται οι αντοχές της Ελλάδας συνολικά. Είναι μια υπαρκτή δύσκολη κατάσταση για όλους και δεν είναι άπειρες οι επιλογές που έχουμε μπροστά μας. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε όλοι μαζί σε αυτόν τον αγώνα – κυβέρνηση και πολίτες. Καμία κυβέρνηση, κανένας πολιτικός δεν ονειρεύτηκε την θητεία του στο τιμόνι της χώρας ως την κατάλληλη περίοδο για να δει τους πολίτες να υποφέρουν. Αλλά θα υποφέραμε όλοι μαζί πολύ περισσότερο αν χρεοκοπούσε η χώρα. Στόχος είναι να αποφύγουμε τα χειρότερα, να γίνουν πραγματικές αλλαγές και να βγει από τις σημερινές δυσκολίες μια πιο υγιής οικονομία, μια πιο δυνατή χώρα και μια πιο δίκαιη κοινωνία.

Εχει ξεκινήσει μεγάλη συζήτηση για πολιτικές πρωτοβουλίες που ενδεχομένως πρέπει να αναληφθούν. Θα αποκλείατε εκλογές ή κυβέρνηση εθνικής ενότητας;

Ρητά και κατηγορηματικά. Σήμερα πρέπει να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη των επενδυτών σε μια αδύναμη οικονομία. Οι αλλαγές που υλοποιούνται να αρχίσουν άμεσα να αποδίδουν. Ο δημόσιος τομέας να εφαρμόσει το μεγαλύτερο και πιο απαιτητικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων. Η επιχειρηματικότητα να μπει σε έναν δρόμο αλλαγής, καινοτομίας, ευελιξίας και εξωστρέφειας. Αυτά είναι όλα στόχοι ενός προγράμματος που εφαρμόζεται ήδη από αυτή την κυβέρνηση και καλώς ή κακώς εποπτεύεται και θα εποπτεύεται από την τρόικα. Ποιο ακριβώς πρόβλημα από όλα αυτά θα αντιμετωπίσουν οι εκλογές; Αντίθετα θα μας βάλουν σε ένα νέο κύκλο εσωστρέφειας που απλώς θα πάει πίσω τη χώρα. Αυτά νομίζω έπρεπε να προβληματίζουν πολύ πιο σοβαρά όσους ανεύθυνα προτάσσουν ως μόνη λύση τις εκλογές και τον μύθο της ανανεωμένης λαϊκής εντολής. Εχουμε πλήρη επίγνωση και συνείδηση ότι οι πολίτες ποτέ δεν ζήτησαν ούτε την παραίτηση από την προσπάθεια ούτε την χρεοκοπία. Και αυτή την εντολή τιμούμε.

Οσο για τις κυβερνήσεις συνεργασίας, καλό είναι να κάνουμε μία διάκριση. Σίγουρα η χώρα έχει ανάγκη αυτή τη στιγμή την ευρύτερη δυνατή κοινωνική συμπαράταξη, σίγουρα πληρώνουμε σε αξιοπιστία το γεγονός ότι οι προσπάθειες της κυβέρνησης δεν στηρίζονται από άλλες πολιτικές δυνάμεις, όμως για να χορέψεις ταγκό χρειάζονται δύο. Για ποια ευρύτερη κυβερνητική συνεργασία μιλάμε, λοιπόν, όταν η αξιωματική αντιπολίτευση πλειοδοτεί σε λαϊκισμό και δηλώνει ότι διαφωνεί πλήρως με την ασκούμενη πολιτική;